το βότσαλο στη λίμνη_ένα σχόλιο

σχόλιο στο κείμενο Athens 2004 _ βλέπε www.lukulius.com

Έλα ντε; Ποιος είναι ο Πανος Τότσικας; Εν πάσει περιπτώσει όμως η δική μου θέση είναι ότι πράγματι οι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν ένα μεγάλο εγχείρημα για την Ελλάδα, πράγματι ήταν πολύ δύσκολη η οργάνωσή τους σε μια χώρα που επικρατεί η ανοργανωσιά και ο πατσαβούριασμα της τελευταίας στιγμής (κυρίως στα δημόσια έργα) αλλά παρόλα αυτά παραμένει ή παρέμενε μάλλον μια μεγάλη ευκαιρία (ή πρόκληση, δεδομένης της προαναφερθήσας φύσης μας).

Για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου, θα σχολιάσω εδώ, τόσο το κείμενο του lukulius όσο και το site του Τότσικα στο οποίο γίνεται αναφορά.

Αναφορικά με τον υδροκεφαλισμό της Αθήνας αυτά τα πράγματα είναι γνωστά και αποδεκτά. Η λύση όμως δεν είναι να παραμείνει η Αθήνα ως έχει (ενώ όλοι συμφωνούνε ότι το ως έχει της δεν είναι και το καλύτερο), αλλά να αναπτυχθεί παράλληλα και η περιφέρεια και να έχει ο κόσμος κίνητρα να ζήσει στο μέρος που τον γέννησε.

Διαπλεκόμενα συμφέροντα προφανώς υπάρχουν και από την πίτα έφαγαν και θα φάνε ακόμη πολλοί, αλλά παράλληλα με αυτό, που προφανώς το κατακρίνω, θα έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε βήματα μπροστά σε ζητήματα τεχνογνωσίας, εξοικοίωσης με νέες τεχνολογίες και χίλια δυο άλλα. Θα έχουμε εν τέλει μια μεγάλη ευκαιρία που λίγες φορές δίνεται σε μια χώρα μικρή σαν την δική μας. Μπορεί να το δει κανείς σαν μια αφορμή (άλλο το αν πετύχει ή όχι) για την αναβάθμιση ης Αθήνας, μια κίνηση που θα μπορούσε να επηρεάσει ολόκληρη τη χώρα στο μέλλον, σαν το βότσαλο στη λίμνη.

Το ζήτημα δεν είναι η ευκαρία που κερδίσαμε ή το ποιοι και πόσοι θα φάνε, αλλά το τι μπορούμε να κάνουμε την ευκαιρία αυτή και πώς θα ωφεληθούμε περισσότερο. Το παράδειγμα της Βαρκελώνης είναι καθοριστικό. Οι καταλανοί, γνωστοί και ως «εβραίοι της Ισπανίας», κατάφεραν να διοργανώσουν τους μοναδικούς Ολυμπιακούς αγώνες στη σύγχρονη ιστορία που είχαν κέρδος. Και αυτό όχι μόνο για την καλή οικονομική διαχείρηση πριν και κατά τη διάρκεια των αγώνων, αλλά και γιατί είχαν την διορατικότητα να δούνε πέρα από το όριο αυτό και να αρπάξουν την ευκαιρία για να βάλουνε τη Βαρκελώνη ξανά στον χάρτη. Εμπιστευθήκανε καλούς αρχιτέκτονες, ντόπιους και μη, υλοποιήσαν τις ιδέες τους, τους έκαναν διάσημους και τώρα η πόλη είναι ένα σημαντικό πολιτιστικό και οικονομικό κύτταρο της Ευρώπης. Φυσικά δεν είναι μόνο η αρχιτεκτονική. Είναι η οικονομία , η πολιτική και τόσα άλλα πράγματα, που στην ουσία όμως είναι ένα. Δουλεύουνε μαζί. Εκατομύρια τουρίστες επισκέπτονται την Βαρκελώνη κάθε χρόνο μόνο και μόνο για τα αξιοθέατά της, συνέδρια οργανώνονται στα κτίρια που αρχικά είχαν χτιστεί για τις ανάγκες των Ολυμπιακών, ενώ όλη αυτή η δημιουργική, ανοιχτόμυαλη διάθεση έχει αποτελέσει πόλο έλξης για πολλούς νέους ανθρώπους με αποτέλεσμα να αλλάξει εντελώς η ανθρωπογεωγραφία της πόλης με όλα τα φυσικά επακόλουθα. Κυρίως όμως άλλαξε η ίδια η πόλη και ο τρόπος που τη βιώνουν καθημερινά όλοι της οι κάτοικοι. Οικονομική αναζωωγόνηση, βιώσιμη ανάπτυξη. Καλό δεν ακούγεται;

Από την άλλη, οι απόψεις του κυρίου Τότσικα, δεν με βρίσκουν σύμφωνη μεν, αλλά θα πολεμίσω για να έχει δικαίωμα να συνεχίσει να τις λέει δε. Αν όμως δεν θέλει να συμβούνε όλα αυτά τα καταστροφολογικά σενάρια θα ήταν καλύτερο νομίζω να δούλευε προς αυτήν την κατεύθυνση.

Αναφορικά δε με τις ποιητικές, όπως φοβάται ο ίδιος ότι ακούγονται, ιδέες για τους Ολυμπιακούς αγώνες του lukulius, συμφωνώ απολύτως.