Wednesday, December 01, 2004

little things

χτες
23:30 Chalk Farm/Northern Line/Zone 2/Southbound Paltform 2
Στην αποβάθρα είμαι μόνη με άλλες 2 κοπέλες. Σιγά σιγά μαζεύονται καμμιά δεκαριά άτομα και περιμένουμε όλοι μαζί το τρένο. Ακούω τα βήματά τους όπως κατεβαίνουν τις σκάλες. Το ασανσέρ κάνει ΜΠΙΙΙΠΜΠΙΙΠΜΠΙΙΠ όταν ανοίγουν οι πόρτες. Ακούγεται στο βάθος. Οι σακούλες που κρατάει η κοπέλα δίπλα μου τρίζουν. Είμαι ζαλισμένη από το κρασί στης Μαρίας. Το είχα ανάγκη. By the way, οι γαρίδες με τη φέτα πρώτες. ΄Ημουν πτώμα όταν πήγα. Τώρα θέλω να κοιμηθώ επί τόπου αν γίνεται. Το σώμα μου πονάει ολόκληρο. Πριν είχα πάει και στη Hayward Gallery. Έκθεση Eyes,Lies and Illusions. Τα πιο πολλά πράγματα τα ήξερα, αλλά δεν τα είχα δει ποτέ μαζεμένα. Οπτικά τρικ, αναγεννησιακά παιχνίδια οπτικής, θέατρο σκιών, peepholes, zootropes, caleidoscopes (και όλα τα εις -opes, αλήθεια πόσα υπάρχουν?), προοπτικά tricks, δωμάτια που μπαίνεις μέσα και όποιος σε βλέπει απέξω νομίζει πως κινείσαι μπρος πίσω ενώ εσύ πας αριστερά δεξιά, παραμορφωτικοί καθρέφτες, camera obscura στο μπαλκόνι να βλέπεις το Λονδίνο στον απέναντι τοίχο live αλλά και σαν σε ταινία, ένα κάρο μηχανές από τον 17ο αιώνα μέχρι σήμερα που εξαπατούν το μάτι κλπκλπ. Έχω videaκια, φωτογραφίες...όταν πάω στην Αθήνα να θυμηθώ να τα ανεβάσω. Ένα δωμάτιο στα δεξιά πριν βγώ παραλίγο να μην το παρατηρήσω καν. Μπαίνω για λίγο. Κάθησα μισή ώρα. δεν έχω ξανακάτσει τόσο πολύ σε video installation. Δικαιούται άλλο post. Kοιτάζω κάτω. ένα ποντίκι τρέχει ανάμεσα στις ράγες του tube. Γενικά το μέρος είναι καθαρό πάντως. Μπαίνω στο τρένο. Ένας τύπος που κάθεται απέναντι έχει κρεμάσει από τις χειρολαβές μια κρεμάστρα που μάλλον έχει μέσα το νέο του κουστούμι. Το μαύρο κάλυμμα λέει Marks & Spencer. Το κουστούμι κουνιέται πέρα δώθε, μαζί με εμάς και όλο το τρένο καθ'οδόν προς το Camden. Σαν φάντασμα. Ή σαν κρεμασμένος. Δεν μπορώ να αποφασίσω. Στάση. Οι μισοί μάλλον κατεβαίνουμε εδώ. Οι καθαριστές με τα πορτοκαλί φοσφοριζέ γιλεκάκια κραδαίνουν τις σκούπες. Πρέπει να είμαστε οι τελευταίοι για σήμερα. Καθώς ανεβαίνω τις σκάλες χασμουριέμαι. Κρύο. Ονειρεύομαι ένα ζεστό δωμάτιο. Και ένα ζεστό μπάνιο. Ξαναχασμουρίεμαι. Από το στόμα μου βγαίνει ένα μικρό συννεφάκι.

|

1 Comments:

At 12/01/2004, Blogger Taflinel said...

Η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα.
Χαίρομαι που τους δίνεις σημασία.

Μην ξεχαστείς στα ξένα... :)

 

Post a Comment

<< Home