commenting

-achtung, achtung! ακολουθεί comment σεντόνι, απάντηση σε αυτά τα post(1 & 2)-
Αυτή η τύπισσα μου θυμίζει τον εαυτό μου πέρυσι! Χαχαχαχχααα!!!! Στο master είχαμε ασχοληθεί με τέτοιου τύπου ζητήματα και ιδού πέντε κουβέντες που μου’ρχονται μάνι μάνι:
Κατ’αρχήν, στόχος όχι μόνο των designers αλλά και των εταιρειών, είναι να δημιουργήσουν ένα multigadget(κινητό, laptop κλπκλπ) και να συμπυκνώσουν τα υπάρχοντα pin numbers & passwords. Και να αυξήσουν την ασφάλεια. Φτάνουμε έτσι σε σκαναρίσματα ίριδος, δαχτυλικών αποτυπωμάτων κλπκλπ Τέτοιες ιδέες γεννάνε ερωτηματικά τόσο σε θέματα biotechnology crime, privacy και προσωπικών δεδομένων όσο και δίνουν τροφή science fiction σενάρια του τύπου ότι ο κλέφτης που θα σου βουτάει το multigadget θα σου κόβει και το δάχτυλο? Θα σου βουτάει το μάτι και θα φεύγει? Θα παίζουνε τσιπάκια εμφυτευμένα στο δέρμα? κλπ.
Το 4ο άρθρο το έχω ζήσει προσωπικά. Οι 3D «εικονικές» κοινότητες, παίζουν αρκετό καιρό και χρησιμοποιούνται για gaming συνήθως, ναι. Όμως γίνονται έρευνες αν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τηλεεργασία (υπάρχει και αντίστοιχο project που χρηματοδοτείται από την ΕΕ), ή γενικότερα για βελτίωση της επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων που βρίσκονται γεωγραφικά απομακρυσμένοι. Οι πολυεθνικές εταιρείες ενδιαφέρονται ιδιαιτέρως για τέτοιοια τύπου 3D collaborative environments και ενθαρρύνουν τέτοιες προτάσεις. Ο συμμετέχων είναι πολύ σημαντικό να μπορεί να οικειοποιηθεί τον χώρο(όπως συμβαίνει και με τον φυσικό χώρο dld) για να τον χρησιμοποιήσει πιο αποδοτικά. Εμείς έπρεπε να συνεργαστούμε με κάτι αμεικάνους σε ένα περιβάλλον τέτοιο, να «χτίσουμε» κάτι στο environment αυτό και να γράψουμε ένα essay. Συμπέρασμα: γιατί προσωπικά πιστεύω ότι τα avatars δεν θα προχωρήσουν: α. γιατί όχι μόνο απαιτούνε εξοικείωση πάνω από τον σημερινό μέσο όρο για να τα χειριστείς(πες ότι αυτό είναι θέμα χρόνου) αλλά απαιτούνε πολύ καλά μηχανήματα, κάρτες γραφικών κλπκλπ για να είναι πραγματικά υψηλής ποιότητας και με άψογο rendering και real time response για να έχουνε νόημα. Αλλά πες ότι και αυτό είναι θέμα χρόνου. Αυτό που δεν είναι όμως θέμα χρόνου είναι (β.) ότι είναι ΕΝΤΕΛΩΣ βαρετό να πρέπει να σκέφτεσαι μια ιδέα, να σκέφτεσαι τι σου λέει ο άλλος και πως θα βγάλεις άκρη μαζί του, να πληκτρολογείς την γνώμη σου, να διαβάζεις τη δική του και να λες κάτσε να κουνήσω και το avatar που κάθεται εκεί σαν ηλίθιο. Υποτίθεται ότι είναι εκεί για να βελτιώσει την επικοινωνία και το immersion του χρήστη και κάνει ακριβώς το ανάποδο. Σε ξενερώνει και χαλάει την κουβέντα. Καταλήξαμε να χρησιμοποιούμε το environment σαν messenger και τα avatars να χαζοκουνιούνται πέρα δώθε έχοντας πέσει σε hybernation….