new year's_eve

Η μισή οικογένεια είναι εκτός σπιτιού για τα τελευταία ψώνια, ένα μέλος της οικογένειας παίρνει το μπάνιο του και εγώ λέω να τσιμπήσω τίποτα, όταν πέφτει ο γενικός. Είναι σούρουπο, έχει μόλις σταματήσει η βροχή και στο σπίτι σκοτεινιά. Προσπαθώ να μην γκρεμοτσακιστώ στα τραπέζια που είναι ανοιχτά για το βράδυ(σαν εστιατόριο είμαστε), ο zippo βρίσκει την ώρα να τελειώσει, πλήρης συσκότιση, άντε να βρεις κερί, το μέλος που μπανιάρεται ωρύεται "τι έγινε ρε παιδιά, ανάψτε τα φώτα, ξυρίζομαι κιόλας γμτ..", εγώ πάω πάνω κάτω στα σκοτάδια, γαμώ τη σκάλα μου γαμώ. Ο πίνακας δεν λέει να πάρει μπροστά με τίποτα. Αστράφτει, βροντάει, τίποτα. Άρα βραχυκύκλωμα. Ξυπνάει μέσα μου ο ηλεκτρολόγος. Τα εξωτερικά φωτάκια ανακυρύσσονται υπεύθυνα για το πατατράκ. Βρήκαν την ώρα. Ψάχνω -που στο διάολο- καταλήγει το καλώδιό τους. Μετά από τρεις μώλωπες, ένα κηροπήγιο στο πάτωμα και αρκετό γέλιο(έχω τα κέφια μου γαρ), τα αποσυνδέω και ο γενικός (γιες, γιες, γιούπιιι!!!) ανεβαίνει. Φωταψίες again! Το μέλος συνεχίζει το μπάνιο/ξύρισμα, το φαγητό μου αναβάλλεται.


Με πιάνει το φιλότιμο. Βγαίνω έξω να δω τι θα κάνω με τα φωτάκια, μέρα που είναι...ρεβεγιόν έχουμε, χωρίς φωτάκια δεν λέει. Στην ατμόσφαιρα επικρατεί ένα έντονο πορτοκαλί φως. Μετά τη βροχή, ή δύση του ήλιου είναι πάντα μυστήρια. Σηκώνω το κεφάλι



 

το καλύτερο σημάδι για την παραμονή ενός νέου χρόνου