Πώς να ψωνίσετε τις ημέρες των εορτών _ updated

- καταφανώς επηρεασμένο από την ενδελεχή ανάγνωση του κεφαλαίου «Οδηγίες Χρήσεως» που περιλαμβάνονται στο «Δεύτερο Ελάχιστο Ημερολογίο» του αγαπητού Umberto Eco –



πρόλογος: οι μεν και οι δεν

Τις άγιες τούτες μέρες, η χώρα είναι διαιρεμένη σε δυο στρατόπεδα: αυτούς που στηρίζουν τη συμπαθή κάστα των εμπόρων και σε όσους αρνούνται να μπουν στη φιλοσοφία ότι «το χρήμα πρέπει να γυρίζει».

Οι πρώτοι βλέπουν την κατάσταση ως πρόκληση: ένα extreme sport για γερά νεύρα και σίγουρα πορτοφόλια. Όσοι δεν διαθέτουν το πρώτο καταλήγουν να συνοδεύουν αλαλάζοντα πιτσιρίκια στο μετρό ή να συναγελάζονται με το έτερον ήμισυ και την παρέα τους μουτρωμένοι στο ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς. Όσοι δεν διαθέτουν το δεύτερο καταλήγουν –φευ!- στο πρώτο. Οι überφεσωμένες κάρτες, τα καταναλωτικά δάνεια και τα παράθυρα των δελτίων της TV, αν μη τι άλλο δεν βοηθούν το ζεν σου. Από την άλλη, η μειονότητα των άπιστων των χριστουγεννιάτικων αγορών διακηρρύσουν προς πάσα κατεύθυνση ότι «αυτοί δεν μαζικοποιούνται και είναι κλισέ να δηλώνουν την αγάπη τους αγοράζοντας δώρα αυτές τις ημέρες». Μεν αυτό λένε συνήθως και τον υπόλοιπο χρόνο, αλλά δεν πειράζει. Αποφεύγουν έτσι το άγχος και το στριμωξίδι, δεν αποφεύγουν όμως και τα επικριτικά βλέμματα της ομάδας των χριστουγεννιάτικων καταναλωτών, αφού φορούν για πολλοστή φορά το ίδιο ημικυριλέ πασπαρτού πουκάμισο με ασορτί cool βλέμμα στο ρεβεγιόν. Η κατάσταση αντιμετωπίζεται με την εκσφενδόνιση μιας φιλοσοφικής θεωρίας και ένα βλέμμα αφ’υψηλού. Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι, απλώς αναβάλλουν την εκκίνηση του τροχού (να ρέει το χρήμα που λέμε) για την εποχή των εκπτώσεων. Αυτό το γεγονός από μόνο του πυροδοτεί ξανά-μανά την μύνην της ομάδα των χριστουγεννιάτικων καταναλωτών οι οποίοι φεσωθήκαν κτλ, που αντιμέτωποι τώρα με την έλλειψη εκείνου του ωραίου παλτού στο μέγεθός τους αναρωτιούνται «που πήγαν όλες οι αντικαταναλωτικές θεωρίες - Ω Ε Ω? ».

Στο ψητό
Τέλος πάντων. Μέρες που είναι θα εντρυφήσουμε στους καταναλωτές. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

η στολή του καταναλωτή

1. (για κορίτσια) Δεν φοράμε γόβες ή μπότες με τακούνι. Πρώτο μειονέκτημα είναι ότι είναι σπάνιο να είναι άνετες και θα μας βρούνε σε κανένα παγκάκι του Κολωνακίου μεθαύριο. Δεύτερο μειονονέκτημα είναι ότι από τότε που έχουμε γίνει Ευρώπη και ΑΜΕΑ friendly (ΑΜΕΑ: Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες), τα πεζοδρόμια έχουν γεμίσει με πλάκες ριγέ, με εξογκώματα κλπ που καθιστούν το shopping πίστα για επαγγελματίες σκιέρ -> aka delete, αφού και φέτος είναι decadent να συνδυάζεις γύψο με ξώπλατο. Τρίτο μειονέκτημα είναι η ανάπλαση του ιστορικού τριγώνου της Αθήνας. Αλλιώς: «από τότε που ανακαλύφθηκε ο κυβόλιθος πλούτισαν οι τσαγκάρηδες». Η μόνη περίπτωση που επιτρέπεται το τακούνι είναι όταν πάμε σε ένα κατάστημα που δεν σκοπεύουμε να περάσουμε πολύ ώρα, φτάνουμε ακριβώς απέξω με ταξί, από όπου και παραλαμβανόμαστε για να παμε σπίτια μας ή σε άλλο safe περιβάλλον. Όλα αυτά φυσικά ανατρέπονται αν θέλουμε να ρίξουμε γκόμενο φυσικοθεραπευτή ή ορθοπαιδικό.

2. (για κορίτσια) Χρώμα και ύψος υποδήματος. Γενικά προτιμάμε κάτι άνετο, jamais μπότες/μποτάκια για να μπορούμε να δοκιμάζουμε και φούστες χωρίς νιώθουμε τάπα και ας είμαστε 2 μέτρα γυναίκες και σε χρώμα που να είναι τα πιο πολλά μας παπούτσια. Ιδανικό είναι το μπεζ, επειδή όμως το αντιπαθώ για λόγους αρχής θα προτείνω το μαύρο.

3. (για όλους) Δεν φοράμε οτιδήποτε με κορδόνια, κόπιτσες/ πολλά κουμπιά.
Μετά από δυο/τρεις δοκιμές ρούχων ή υποδημάτων σκυλοβαριόμαστε να δέσουμε τα κορδόνια των παπουτσιών, της μπλούζας ή του sexy κορσέ μας. Αν στόχος μας είναι να αποφύγουμε εντέχνως τις πολλές αγορές ο κανόνας αντιστρέφεται. Μέσα κορσές, από πάνω πανκ ρούχο με άπειρες καρφίτσες/κόπιτσες για να το συγκρατούνε, παλτό με δεκάδες κουμπιά, ψηλές μπότες που δένουν (πίσω) κλπ. Αν ο στόχος μας δεν είναι ούτε να παμε σε καμμιά γωνία να επιδοθούμε στη γενετήσια πράξη δεν υπερβάλλουμε εδώ.

4. Φοράμε λίγα και καλά. Λίγα layers ρούχων, ικανά να μας κρατήσουν ζεστούς χωρίς να βρίζουμε κάθε όταν χρειαστεί να τα βάλουμε/βγάλουμε. Ένα καπέλο και γάντια συνήθως βοηθάνε στο να μην κρυώνουμε και να πέσει ο συνολικός μέσος όρος των ρούχων που έχουμε εναποθέσει στο υποψήφιο για κατάρρευση εορταστικό σαρκίο μας.


η παρέα

1. Εάν δεν έχουμε ιδέα για το τι θέλουμε να αγοράσουμε στον εαυτό μας, δεν πάμε για ψώνια με κάποιον αναποφάσιστο. Θα καταλήξουμε τέσσερις ώρες μετά να μην έχουμε πάρει τίποτα στην καλύτερη, να έχουμε αγοράσει ότι πιο άνοστο/άοσμο/άνευρο υπάρχει στη χειρότερη. Επίσης δεν πάμε για ψώνια με τη μαμά μας, ιδίως όταν θέλει κάτι «να δει» και αυτή. Θα μας τρέχει χωρίς έλεος, θα μας χώσει και θα γίνουμε μπίλιες. Εκτός αν την έχουμε εκπαιδεύσει (λέμε τώρα) ή αν πληρώνει αυτή. Αν πληρώνει αυτή το θέμα θέλει ειδικό χειρισμό για να μην μας ντύσει σύμφωνα με το γούστο της/ να μην μαχαιρωθούμε στο ΑTTICA/ να μην μας κάνει μούτρα όλες τις γιορτές.

2. Αν έχουμε ιδέα τι θέλουμε να αγοράσουμε είμαστε κάπως καλύτερα.

3. Αν ξέρουμε ακριβώς τι θέλουμε να αγοράσουμε και –ίβεν μπέτα- μας το έχουν φυλάξει, ήμαστε αρχηγοί. Τότε αυτό που κάνουμε στα καταστήματα μετονομάζεται σε «Βόλτα». Με Κεφαλαίο.

4. Αν έχουμε καλή παρέα φροντίζουμε από την προηγούμενη να έχουμε φορτίσει το κινητό γιατί το πιθανότερο είναι ότι κάπου θα χαθούμε. Αν η παρέα μας μας κουράσει, τη σιχαθούμε, μόλις βρήκαμε καλύτερη, κλείνουμε αμέσως το κινητό. Ούτε αναπάντητη να μπορούμε να δούμε, ούτε να λάβουμε μήνυμα. Θα νιώσουμε μια αναπηρία αλλά έτσι ζούσαν οι άνθρωποι στις αρχές των ‘90s remember? Αν τέλος η αντιπαθής παρέα μας φωνάζει από τα μεγάφωνα, κατευθυνόμαστε αμέσως στον πάγκο με τα αξεσουάρ, αγοράζουμε το καπέλο με το μεγάλο μπορ που κατά βάθος πάντα μας άρεσε και θέτουμε επιτέλους σε εφαρμογή όσα διδαχθήκαμε από πολεμικές ταινίες με κομάντα, παραλλαγές, τακτικές αποπροσανατολισμού του εχθρού κλπ. Και να μην μπορέσουμε να ξεφύγουμε, θα έχουμε παίξει λιγάκι και ως γνωστόν στις γιορτές καλό είναι να νιώθουν όλοι για λίγο παιδιά.

5. Αν συναντήσουμε κάποιο φαφλατά γνωστό που δεν συμπαθούμε και δυστυχώς, όσο και να το θέλουμε δεν μπορούμε να ξεκόψουμε μαζί του, του την πέφτουμε κανονικά. Μιλάμε και να τα λέμε όλα πρώτοι, μαζεμένα, κασέττα για να καταλήξουμε στο ότι πρέπει να πάμε επειγόντως τουαλέττα. Φεύγουμε πετώντας πίσω μας ένα «πάρε με τηλέφωνο να πάμε για κανένα καφέ». Συνήθως οι φαφλατάδες που αντιπαθούμε μας φέρνουν σε δύσκολη θέση με το να μας κάνουν την ίδια ακριβώς ερώτηση και εμείς να πρέπει να απαντήσουμε. Τους πολεμάμε με το ίδιο όπλο.


Τέλος πρώτου μέρους.
Έπεται συνέχεια κατά βούλησιν.
Χρόνια Πολλά :)

-update 1-

skills του καλού αγοραστή χριστουγεννιάτικων δώρων

1. Οργάνωση / Κατάστρωση Πλάνων. Αν θες να αποφύγεις το άγχος του «τα μαγαζιά κλείνουν σε μια ώρα και πρέπει να σκεφτώ, να διαλέξω και τελικά να αγοράσω δώρα για 666 διαφορετικά άτομα» καταστρώνεις λίστες με αγορές ένα μήνα πριν, κατά το αγγλοσαξωνικό πρότυπο, πας να κάνεις έρευνα αγοράς και αγοράζεις δώρα από το Νοέμβρη (χωρίς δυνατότητα αλλαγής). Ποιοι θα είναι οι αποδέκτες, ποιο το διαθέσιμο budget, πόσος χρόνος θα αφιερωθεί. Skill που οι φήμες θέλουν να μη βελτιώνεται με τίποτα. Ή υπάρχει ή τσου. Αν δεν υπάρχει προτείνονται ως λύσεις ή η ελαχιστοποίηση του αριθμού των παραληπτών των δώρων σου ή το να ρωτάς τι θέλουν και από που. Το τελευταίο, εκτός του ότι ισοπεδώνει κάθε έκπληξη και για τα δυο μέρη (δωροδότης – δωρολήπτης), ενέχει τον κίνδυνο να σου ζητήσει ο άλλος τον ουρανό με τα άστρα οπότε πρέπει ή να τον αγοράσεις ή να φανείς τσίπης (όπως βλέπουμε επιλογή υπάρχει πάντα). Το καλό στην περίπτωση αυτή είναι ότι και ο άλλος θα πρέπει να σε ρωτήσει τι θέλεις οπότε μπορείς και εσύ με τη σειρά σου να ζητήσεις τον ουρανό με τα άστρα κ.ο.κ. Όπως καταλαβαίνουμε το κρίσιμο ζήτημα εδώ είναι στο ποιος (γκαντέμης) θα χρειαστεί να απαντήσει πρώτος.

2. Γρήγορο Μυαλό / Γερακίσιο Μάτι. Θα μπορούσε να είναι nick δίδυμων ινδιάνων, αλλά αντ’αυτού αποτελεί τον καταναλωτικό συνδυασμό που σκοτώνει. Skill που βελτιώνεται με την εμπειρία. Πρέπει να έχεις ξοδέψει πολλές εργατοώρες για να μπορείς να ξετρυπώσεις από το χαμό αυτό που σου κάνει, να αποφασίσεις γρήγορα και να το πάρεις πριν στο πάρουν. Άκρως ανταγωνιστικό skill που μας ήρθε από τη ζούγκλα.

3. Φτερωτά Πόδια. Ονομάστηκε εις ανάμνηση ινδιάνου ξάδερφου των προηγούμενων δίδυμων. Πόσα διαφορετικά μαγαζιά μπορείς να προλάβεις? Άκρως αγχωτικό skill ειδικά για όσους θέλουν σε μια μέρα να χαροποιήσουν όλο τους το σόι με μικρά, προσωπικά δώρα. Από τον Ελευθερουδάκη στο Μetropolis και από εκεί στην Ερμού, το ATTICA, Kολωνάκι, το Αpple Store στη Στουρνάρη. Εδώ βοηθάει το skill νο1, αλλά αν θέλεις να συγκρίνεις τιμές ετοιμάσου για γυμναστική. Οι γυμνασμένοι (και εναλλακτικοί ταυτόχρονα) ας αρκεστούν στο internet αλλά θα πρέπει να είναι άνω του βασικού level στο skill 1 γιατί τα προιόντα κάνουν κάμποσες ημέρες για να αποσταλούν και δεδομένου ότι τα ηλεκτρονικά είδη που συνήθως αγοράζει κάποιος online ξεπερνιούνται τεχνολογικά σχεδόν αμέσως, ο αποδέκτης μπορεί να μην βρίσκει κατάλληλης τεχνολογίας μπρίζα για να μπριζώσει το αξεσουάρ του.