η δυσκολοχώνευτη ουρά
κούραση, ξενύχτια, δουλειές, γέλια, μουσική, νεύρα, κουτσομπολιά, καφέδες, λίγος ύπνος, καφέδες, ότι βρεθεί από φαί, τίποτα από φαί, γυμνασμένα δάχτυλα, κουρασμένα μάτια, μυαλό θολό, μυαλό κουρασμένο μα κοφτερό, μυαλό κουρασμένο και άχρηστο, κακίες, γλύκες, λεφτά, αποδείξεις, ψέμματα, αλήθειες, ομάδα, μοναξιά, συγχρωτισμός με παρέα, έλλειψη άλλης παρέας, φόρα τη φόρμα μου, με στενεύει το παντελόνι, λίγο μπάνιο, κέφι για δουλειά, βαρεμάρα για δουλειά, ψειροσύνες, τεμπελιές, φρένο, γκάζι
κολύμπα γαμώτο
και άσε να νιώσεις το ευχάριστα άβολο κενό μετά
posted by evee @ 12:08 AM
6 comments
6 Comments:
έχω την αμυδρή εντύπωση ότι γκρίνιαξε για το φαί ακριβώς επειδή έτρωγε λόγω πολλής δουλειάς delivery. Οι πιτσες και ο διπλός πίτα γύρος βγάζουν φύτρα στο στομάχι σου μετά από ένα μήνα εργασίας σε τρελλά ωράρια.:)
Ακόμα ψάχνω να βρώ το "ντελίβερι" που να φτιάχνει αχνιστό σπιτικό φαϊ. Στις 2.30 το πρωί...
Χμ, μου θύμισες ένα κομμάτι των Tool, το Aenima, που αναφέρει διάφορα καθημερινά πράγματα (μόνο αρνητικά) και ενδιάμεσα λέει "Learn to swim".
Τεσπα, εμείς φτιάχνουμε τα κενά μας, εμείς δίνουμε περισσότερη ή λιγότερη αξία απ'ότι έχει στην καθημερινότητά μας ή και στη δημιουργία μας, και εν τέλει σε μια κουταλιά νερό πνιγόμαστε, έχοντας και το θράσος να ζητάμε απεγνωσμένα σωσίβιο.
Κάνιμπαλ θα τη βαρεθείς κι εσύ κάποια στιγμή τη σαβούρα, αυτή τη στιγμή δουλεύω λιγότερο απ'ότι ποτέ, αλλά επειδή μαγειρεύω και λιγότερο από ποτέ, δεν αντέχω άλλα σκουπίδια, το σώμα μου έχει μάλιστα αρχίσει να διαμαρτύρεται έντονα κάθε φορά που η μοτσαρέλα 10ης διαλογής κατεβαίνει προς το στομάχι μου. Ας μην μπω σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.
...αν βγάλεις έξω τα λεφτά και τις αποδείξεις, σαν το στρατόπεδο ακούγεται.
Καλή επιτυχία (ξέρεις-με-τί)!
Κάποια περίοδο ασύστολου και βάρβαρου πηξίματος, με υπερβολικά πολύ ντιλίβερυ κλπ, κυκλοφορούσε στην παρέα το σύνθημα-κραυγή αγωνίας "Πίτσα-γύρος-μακαρόνια, πάχυναν οι κώλοι μας και γίναν σαν μπαλκόνια"
Συγγνώμη και για την έκφραση αλλά ελπίζω να μη με παρεξηγείτε, μεγάλα παιδάκια είστε και σείς :P
Εγώ θα έλεγα ότι το Aenima είναι ένας βρωμερός, ξυδιασμένος γύρος, πολύ νόστιμος και θρεπτικός μετά από έντονες εμπειρίες, ενώ το LaTeRaLus ένα περιποιημένο καλαμάκι που το απολαμβάνεις καλύτερα σε ήρεμη πνευματική κατάσταση (εκτός από τα disposititon, reflection, f'aip de oiad, που ως καλό τζατζίκι μπορούν να απογειώσουν τα πάντα).
"Κώλος"; Estarian θα σε καταγγείλω στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, στο ΕΣΡ, στην κυβέρνηση και στους Τηλεδικαστές. Τόσα χρόνια φωνάζουν οι ορθώς σκεπτόμενοι και ακόμα δεν έχεις βάλει μυαλό; Έπρεπε να γράψεις "κ***ς". Προστατέψτε τα παιδιά μας από την κακή γλώσσα, το σεξ, τη βία, και εν τέλει από οποιαδήποτε επαφή με την πραγματικότητα. Να πανε να γ-ΜΠΙΠ όλοι οι π-ΜΠΙΠ κ-ΜΠΙΠ
Τέλος πάντων, μαζευτήκαμε εδώ όλοι οι σαβουροφάγοι και έχουμε καταντήσει το ποστ φαγάδικο και μάλιστα βρώμικο(Μμμμμ.....).
Post a Comment
<< Home