Thank you for the opportunity. May the wine turn out well.
-συνέχεια από εδώ-
στην έκθεση του Siza
το μουσείο στο οποίο αφιέρωσε την διάλεξή του, το Iberê Camargo Museum
(εδώ το ίδρυμα αφιερωμένο στο ζωγράφο, το story της κατασκευής, η μακέττα φωτογραφημένη καλά και μερικά χρήσιμα κείμενα για αυτό)
(αυτή από το site)
και ταξιδιωτικά σκίτσα
και ωραίες σημειώσεις (note: σε πρώτο πρόσωπο) δίπλα σε κάθε έργο
και πολλά άλλα έργα
και υπέροχα (σημειωμένα με χρωματιστά στυλό) σχέδια από την εξέλιξη των projects
για κάποιo λόγο (ίσως οι μεγάλοι τοίχοι, τα λίγα γεωμετρικά ανοίγματα και το λευκό εικάζω) πολλά του έργα μου θυμιζουν Loos
ιδιαίτερα τη Villa Mueller
παρεπιπτώντως ο φωτισμός στην έκθεση είναι χάλια
ενδεικτικά λέω ότι η μακέττα του μουσείου στη Βραζιλία είναι στη σκιά!
η bright δεν μπορούσε -έστω- να στρέψει τα προβολάκια της προς τα εκθέματα?
Labels: architecture
posted by evee @ 10:29 PM
10 comments
10 Comments:
oraios o siza kai teleio to mouseio tou stin vrazilia. den to ixera!
fantazomai exei epirreastei ligo apo to sesc gumnastirio tis lina bo bardi sto sao paulo [apo ta poluagapimena aristourgimata].
fantastiko!
tha to meletiso.
efxaristoume gia tin ekteni perigrafi.
Μηπως υποτιμουμαι τους Ελληνες αρχιτεκτονες στην πατριδα μας?
Μηπωε ειμαστε πολυ συντηρητικοι?
Αφορμη περνω απο το αεροδρομιο στα Σπατα,το μουσειο Ακροπολεως και γενικα την ελλειψη καποιας αξιολογης σχεδιασης.
Τονιζω πως δεν ειμαι αρχιτεκτων και ισως δεν εχω σωστη κριση.
Θα ηθελα ομως κατι παραπανω απο αυτα που υπαρχουν.
zenovia παρότι fan της Lina Bo Bardi, δεν το ήξερα αυτό το γυμναστήριο. Θα το ψάξω. :)
Kosta, μεγάλη κουβέντα ανοίγεις
τι να πρωτοπω? Οι παράγοντες είναι πολλοί...
και υποτιμούμε τους έλληνες αρχιτέκτονες
και είμαστε πολύ συντηρητικοί
και έχουμε μια δύσκαμπτη νομοθεσία
και όλα αυτά θέλουν πολύ χρήμα
και
και
και...
μα από την άλλη δεν είναι θέμα ελλήνων ή "ξένων αρχιτεκτόνων"
και παντού υπάρχει συντηρητισμός
και πάντα υπάρχουν προβλήματα διαδικαστικά σε όλες τις χώρες του κόσμου
και πάντα το χρήμα είναι ένας παράγοντας
άσε που ξοδεύονται τρελά ποσά ούτως ή άλλως σε αηδίες
άσε που δεν υπάρχει μέρος στον κόσμο που όλα τα κτίρια είναι αξιόλογα
νομίζω όμως πως τη διαφορά την κάνουν πάντα οι αποφασιστικοί άνθρωποι. Με όραμα. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν σκεφτεί και έχουν πάρει επάνω τους όλα τα κτίρια που οι υπόλοιποι θαυμάζουν. Και έχουν βρει λύσεις για όλα τα παραπάνω προβλήματα και έχουν σπρώξει μπροστά την νομοθεσία, την αγορά, τα πάντα.
Φυσικά βοηθάει πολύ να υπάρχει από κάτω μια θέληση για ποιότητα και «pushing the boundaries» διάθεση. Όπως θέλεις το καλύτερο κινητό ή αυτοκίνητο, οι περισσότεροι δεν έχουν καταλάβει ότι μπορούν να απαιτούν καλύτερο δομημένο περιβάλλον. Ότι υπάρχει κάτι καλύτερο τέλος πάντων. Και αυτό το blog, με τόσα άλλα μέσα, αυτό τον παράγοντα φιλοδοξεί να επηρεάσει.
υγ: για τα Σπάτα το καταλαβαίνω. Για το νέο Μουσείο Ακροπόλεως γιατί το λες αυτό? Κάτσε να ανοίξει για το κοινό και βλέπουμε.
Ευχαριστω για τις απαντησεις,το blogs σου ειναι ενα σχολειο.
Οταν εχεις λιγο χρονο κοιταξε το photoblog μου, www.thessalonikidailyphoto.blospot.com
Καλο απογευμα.
κωστας
Μηπως πηγες στην εκθεση American design στην Ελληνοαμερικανικη ενωση?
wow!
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
ψοφάω όπως καταλαβαίνεις για κάτι τέτοια, ιδίως τώρα τελευταία που με τόση δουλειά, γράφω γρήγορα τα posts και τα βράδια και όχι όπως παλιά, χαλαρή και ωραία, ό,τι ώρα μου καπνίσει
μια χάρη θα ήθελα: έχω τραβήξει μια φωτογραφία μέσα από τα κλοστρά του Βυζαντινού Μουσείου Θεσσαλονίκης προς τα έξω, που μου αρέσει πολύ, παρόλες τις ατέλειές της. έχεις βγάλει και εσύ καμμία παρόμοια ως επαγγελματίας, να την ανεβάσεις στο blog σου? Μπορώ να σε βάλω στα links?
στην έκθεση αυτή στην Εληνοαμερικάνικη Ένωση όχι, δεν έχω πάει.
Α! Να συνεχίσω κάτι από το προηγούμενο σχόλιό μου.
Το μουσείο στη Βραζιλία χτίστηκα χάρη σε μια σειρά -αρκετά πλούσιων- fans του ζωγράφου που αφού πέθανε έδωσαν τα λεφτά τους για να χτιστεί το μουσείο. Αυτοί, μαζί με τη χήρα του διοργάνωσαν τον κλειστό διαγωνισμό για το κτίριο και την τελική επιλογή την είχε η χήρα του και αυτοί ήθελαν την καλύτερη υλοποίηση της βραβευμένηςμελε΄της. Εξ'ου και τα λευκά μπετά που βλέπεις, παρότι δεν τα ήξεραν στη Βραζιλία, έστειλαν τους μαστόρους και τους επιβλέποντες σε ειδικά σεμινάρια για να μάθουν πως να τα φτιάξουν.
Επίσης, -άλλο τώρα- φίλοι απόφοιτοι του Columbia, που δίδασκε ο Tschumi, ο οποίος έχει υπογράψει το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως, μου είπαν ότι διοργανώθηκε ένα private viewing του κτιρίου τώρα που κοντεύει να τελειώσει, για αυτούς(με την παρουσία του Tschumi). Παρότι δεν άκουσα εξάρσεις, είχαν μόνο καλά λόγια να πουν.
Με το μουσειο Βυζαντινου πολιτισμου εχω πολυ καλες σχεσεις,ως μελος του συλλογου φιλων του μουσειου.
Εχω πολλες φωτογραφιες και απο τα εκθεματα και των εσωτερικων χωρων.
Στειλε μου με email την φωτογραφια σου για να δω ποια ακριβως ειναι.
Αυτα που βγαζω τακτικα ειναι της ανω πολης και του Αγιου Ορους.
Την περασμενη Παρασκευη ξεκινησαμε μια παρεα απο Θεσσαλονικη για την Ουρανουπολη απο οπου θα περναμε το καραβι για την Δαφνη.Θα ειχαμε μια διανυκτερευση στην Σιμωνοπετρα και την επομενη στην μονη Δοχιαρειου.
Λογω ομως απαγορευτικου για τα πλοια,μειναμε στην Ουρανουπολη.
Επισκευθηκαμε τον πυργο ο οποιος ειναι τωρα μουσειο.Αργοτερα επισκεφθηκαμε την περιοχη οπου γινονται ανασκαφες της μονης Ζυγου.
Μια κατεστραμενη μονη του 14-15ου αιωνα,κτισμενη επανω σε αρχαιο ναο,πιθανον.
Συντομα τα κανω ενα blog με θεμα Ουρανουπολη και θα τα δεις.
Ευχαριστω για την υπομονη σου.
Καλημερα,κωστας
ποια υπομονή? Ούτε υπομονετική είμαι, ούτε ευγενής, ούτε φιλάνθρωπος ή κάτι άλλο αντίστοιχα ιεραποστολικό. Πράττω κατά το δοκούν της κεφαλής μου και αυτό είναι όλο.
όσο για τη φωτό που σου λέω, δεν είναι και κανένα αριστούργημα, μια απλή φωτό με το αυτόματο είναι, αλλά εμένα μ'αρέσει. Ήμουν στο καφέ, και πήρα μια φωτό με΄σα από τα κλοστρά προς τους τοίχους του μουσείου. Ώρα δύσης ήλιου. Θα στη στείλω τεσπά για να καταλάβεις.
Και εγώ θέλω να παώ στο Άγιο Όρος.
Υπαρχει ενα πολυ ωραιο σκαφος,400 επιβατων χωρητικοτητα,που κανει ημερησια κρουαζιερα στο Α.Ο.Πηγαινει αρκετα κοντα στην ακτη και μπορεις να δεις αρκετα μοναστηρια.Νομιζω πως υπαρχει μεγαλο ενδιαφερον απο αρχιτεκτονικης αποψης για σενα.
ιδίως αν τα περπατήσω ;)
Αν καποτε,ποτε! επιτραπει η εισοδος,τοτε θα βρεθεις σε ενα μαγευτικο κοσμο.Δεν ειναι μονο τα κτισματα αλλα και η παρθενα φυση.
Πηγαινω μια με δυο φορες τον χρονο,Ανοιξη και τελος Αυγουστου.Στις 27 εορταζεται ο δεκαπενταυγουστος.Στην μονη Ιβηρων που ειναι μια απο τις πιο φωτογενεις μονες,μαζευεται κοσμος απο παντου.Εδω υπαρχει η Παναγια η Πορταιτισα και γινεται μεγαλη γιορτη.
Δεν σου λεω περισσοτερα γιατι θα σου ανοιξω την ωρεξη.
Καλο βραδυ και καλο weekend.
Post a Comment
<< Home