Saturday, March 27, 2004

Ζήτω η ηλιθιότητα! Ζήτωωωωωωωωω!!!!

Δεν είναι δυνατόν! Έχουμε να γράψουμε ένα κέιμενο για μια εργασία, 5-6 χιλιάδες λέξεις και ο καθηγητής μας στέλνει e-mail και ζητάει , στα μισά της εργασίας να ακολουθήσουμε ειδικό layout, σαν αυτό που ακολουθούνε στα δοκίμια που παρουσιάζονται σε συνέδρια. Δεν μου έχουν ξαναζητήσει πιο ηλίθιο πράγμα. Όποιος τα έχει δει θα ξέρει ότι πρόκειται για το πιο βαρετό layout που υπάρχει. Και σαν να μην έφτανε αυτό δεν δείχνει κανένα σημάδι ελαστικότητας ο τύπος: απαιτεί να ακολουθήσουμε 2 είδη γραμματοσειράς, εκ των οποίων η μια είναι μια κάποια Helvetica που δεν υπάρχει στη λίστα και μεγέθη γραμμάτων 13 και 10.5!!!!!!!!! Αν είναι ποτέ δυνατόν! Αυτό δεν συνέβαινε στα προηγούμενα χρόνια, όπως φαίνεται από παλιότερες εργασίες, δεν έχω ακούσει να ζητείται σε κανένα άλλο master, πόσο δε σε ένα master που ανήκει σε μια από τις πιο γνωστές σχολές αρχιτεκτονικής στον κόσμο!!!! Οι περισσότεροι σε αυτό το master έχουμε κάνει δεκάδες παρουσιάσεις μέχρι τώρα, σε εργασίες που απαιτούνε κείμενο ή όχι μόνο, έχουμε οργανώσει τεράστιο όγκο πληροφοριών έτσι ώστε να είναι ευανάγνωστες και κατανοητές. Εξάλλου, μέρος της εργασίας είναι και το ευανάγνωστο της παρουσίασης. Ο τρόπος που παρουσιάζει κανείς ένα κείμενο, μπορεί -και πρέπει- να αποτελεί μέρος αυτού που θέλεις να δείξεις. Αρνούμαι, αρνούμαι και πάλι αρνούμαι να μπώ σε ένα ναζιστικά ομοιόμορφο καλούπι, που μόνο του στόχο έχει το να εξυπηρετήσει έναν καθηγητή που βαριέται να διαβάσει κείμενα με διαφορετικό layout!!!! Ο ίδιος, σε μήνυμα που του έστειλα υποστηρίζει ότι το κάνει για να μάθουμε πως γράφονται κείμενα για συνέδρια, επειδή εκεί έχουν απαιτήσεις συγκεκριμμένες και με παρακάλεσε (!!!) να το ακολουθήσω. Με ρώτησε κανείς αν θέλω να πάρω μέρος σε κάποιο συνέδριο; Αν θέλω πάλι, δεν θα μου πούνε το layout και θα το ακολουθήσω; Τόσο δύσκολο είναι; Και ποια η χρησιμότητα επιτέλους ενός μαθήματος τέτοιου; Προσπαθούνε να μας μάθουν να κόβουμε τα χέρια μας μόνοι μας; Να μην σκεφτόμαστε; Να νομίζουμε ότι η σημασία ενός κειμένου έγκειται στο να χρησιμοποίησεις γραμματοσειρά μεγέθους 10 αντί για 10.5 ; Πληρώνουμε για να μας κάνουν λοβοτομή; Να γίνουμε όλοι ίδιοι; Να γιατί αυτή η χώρα έχει τέτοια εργατική τάξη! Και ο μόνος τρόπος για αυτούς που αντιδρούσαν και δεν είχαν τα κοινωνικά εφόδια να κάνουν κάτι παραπάνω, ήταν να πάιζουν μουσική σαν τρελοί. Να γιατί αυτή η χώρα γιατί τέτοια συγκροτήματα. Είναι ωραίο -και εύκολο- να ακολουθείς κάτι που να μη έχεις να σκέφτεσαι. Σαν massage στο μυαλό.... ένα ευχάριστο μούδιασμα. Shopping και συμπάθεια. Πρόσεξε όμως μην θελήσεις να κάνεις κάτι που να ξεφεύγει από τους κανόνες αυτούς! Επαναλαμβάνω: αν είναι δυνατόν! Τι μιζέρια θεέ μου!
Ζήτω η ηλιθιότητα! Ζήτωωωωωωωωω!!!!

|