preview

Βλέπω τη φασαρία που γίνεται στα ελληνικά media εδώ και λίγες μέρες με αφορμή την νέα πλατεία Κολωνακίου. Με τρώει να γράψω για αυτό. Με τρώει πολύ. Αλλά δεν θα πω τίποτα πριν πάω και τη δω με τα μάτια μου. Και την περπατήσω.
Τους αρχιτέκτονές της πάντως, τον Δημήτρη και τη Σουζάνα(για του φίλους Σούζι!!!!) Αντωνακάκη τους ξέρω καλά. Ο Αντωνακάκης ήταν και καθηγητής μου για ένα εξάμηνο. Θα δώσω λοιπόν μερικά στοιχεία για αυτούς:
αντικειμενικά
Από τα '60s έχουνε κάνει την παρουσία τους αισθητή στο παγκόσμιο στερέωμα μετά από αναφορά τους στο βιβλίο του Kenneth Frampton "Μodern architecture - a critical history". Το βιβλίο αυτό αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της αρχιτεκτονικής γιατί (αν)έδειξε μεγάλους αρχιτέκτονες σε διεθνή κλίμακα. Το ζεύγος Αντωνακάκη, εμφανιζόταν μετά από τα ονόματα των Πικιώνη, Ζενέτου, Κωνσταντινίδη μαζί με του Τομπάζη κλπκλπ.
υποκειμενικά
Σαν αρχιτέκτονες εκτιμώ και άλλους περισσότερο. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν είναι καλοί. Μάλλον η δουλειά τους δεν είναι αυτή που θα ζήλευα για τον εαυτό μου. Ανταποκρίνονται, βλέπετε, στον ορισμό της πρωτοπορίας της μαμάς μου, το οποίο είναι και λογικό αν σκεφτεί κανείς πόσων ετών είναι αυτοί οι άνθρωποι. Σαν παρουσία, ο κύριος Αντωνακάκης τουλάχιστον, είναι γοητευτικός: δεν φλυαρεί, δεν τσακώνεται, είναι σεμνός, διαβάζει και γράφει πολύ. Και η Σουζάνα. Ταλέντο δασκάλου έχει μηδενικό. Αλλά μιλάει με το έργο του. Τέλος καθότι κλασσικός Χανιώτης, έχει μεγάλη παρουσία στην Κρήτη (το ΚΑΜ -Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου- καθώς και η νέα σχολή αρχιτεκτονικής στα Χανιά οφείλονται κατά πολύ σε αυτόν). Αυτά τα ολίγα εγκυκλοπαιδικά. Έπεται συνέχεια.