Friday, January 21, 2005

-χμ-

Δεν ξέρω τι να πω. Νιώθω να γλιστράω. Όχι προς κάπου. Απλά να γλιστράω. Όπως γλιστράνε και όλα από πάνω μου. Να ξεφεύγω. Να ρέω. Και όχι πάντα για καλό. Οι μέρες, οι άνθρωποι. Το post αυτό μου είναι πολύ δύσκολο να το γράψω. ΄Εχω μπει σε μια διαδικασία. Αλλάζω πράγματα. Ακούγεται γενικό αλλά είναι έτσι. Αλλάζω πράγματα σχεδόν παντού. Έχω μια τάση όταν είμαι έτσι –και έχω κουραστεί- να μιλάω πολύ. Και όταν ξαναεστιάζομαι στο στόχο μου ή όταν αρχίζω να βλέπω τους πρώτους καρπούς να μην λέω κουβέντα. Για την ώρα όμως μάλλον έχω πήξει. Μπορεί και βαρεθεί. Και προσπαθώ να κρατήσω τον εαυτό μου μέσα στο χάος αυτό, σε μια ισορροπία. Η μέθοδος? Σκέφτομαι πως αν ήμουν πραγματικά ικανοποιημένη με το τι κάνω δεν θα βαριόμουν/κουραζόμουν σε ενδιάμεσα στάδια άρα πρέπει να επαναπροσδιορίσω ξανά το τι θέλω να κάνω. Έχω και κάτι τάσεις τελιομανείας ώρες ώρες οπότε….Ξανασκέψου το. Redo. Αυτά που λέω πως θέλω να κάνω, είναι πράγματα που θέλω ουσιαστικά? Όχι αποτέλεσμα αυτόματου πιλότου?

Έχοντας ξαναζήσει αντίστοιχες περιόδους όμως, αποφάσισα ότι τώρα δεν θα ζοριστώ σε τίποτε. Τα πράγματα τα άφησα να έρθουν φυσικά.

Στην αρχή εμφανίστηκε μια έντονη τάση να περιποιηθώ τον εαυτό μου. Όχι με ρούχα ή καλλωπισμούς. Με βιβλία, μουσική, φίλοι, εξόδους, επικοινωνία. Μετά ένα ρεκτιφιέ. Ενάμισι χρόνο είχα να πατήσω σε οποιοδήποτε γιατρό, εδώ και 15 μέρες τους έχω πάρει όλους με τη σειρά. Ένα μικρό πρόβλημα στον ώμο μου από πέρυσι τον Μάιο(rotator cough -!βήχας, άκου όνομα!- σύνδρομο περιστροφικών μυών – κάτι θα έκανα απότομα και επανέλαβα επίμονα μέχρι να πάθω το προαναφερθέν), είχε σαν αποτέλεσμα 15 μέρες φυσικοθεραπεία(ως τώρα). Περίπου 4 ώρες την ημέρα: να πάω στην άλλη άκρη της Αθήνας, να κάνω ότι είναι να κάνω, να έρθω από την άλλη άκρη της Αθήνας. Πλάκα έχει τελικά και αυτός ο μικρόκοσμος. Το πιο ευχάριστο είναι το μασάζ. Και η ευτραφής Ρένα στη ρεσεψιόν. Μάλλον αυτός ο μικρόκοσμος δικαιούται άλλο post.

Κάπως έτσι έχει αλλάξει και το ξύπνημά μου. Και ο ύπνος μου που εδώ και 9 μήνες δεν λάμβανε χώρα πριν τις 5/6 το πρωί. Τελευταία δεν πολυβγαίνω. Δουλεύουν και πολλοί γαμώτο. Άντε να συντονιστείς. Όταν βγαίνω όμως, πριν τις 5 σπίτι δεν είμαι.

Να καπνίζω δεν κάνω όρεξη. Όχι από κάποιο σχέδιο να κόψω το τσιγάρο. Δεν μου βγαίνει. Έτσι απλά. Μόνο στις νυχτερινές εξόδους. Την ημέρα λίγο. Το «φυσικά» που έλεγα παραπάνω….

Στο σπίτι, ακόμα λείπουν έπιπλα. Που και που μπαινοβγαίνουν διάφορα μαστόρια. Κάτι είναι λίγο πιο μεγάλο(πάρτο, κόψτο, ξαναφέρτο), λίγο πιο μικρό, πρέπει να έρθει ο τάδε να το βάψει και μετά να έρθουν αυτοί να συνεχίσουν…Νωρίς το απόγευμα δεν νιώθω καλά, θέλω να κάτσω να πάρω έναν χαλαρό υπνάκο και τρέχω πάνω κάτω να σκουπίσω, να τακτοποιήσω(άνοιξε κούτες, ξέθαψε ότι παίζει, κράτα αυτά που σου κάνουνε, καθάρισε αντικείμενα, τακτοποίησε), να κάνω ένα σχέδιο για μια βιβλιοθήκη για αυτό το δωμάτιο, ένα έπιπλο για παλτά/καπέλα/ομπρέλλες για την είσοδο, να το πάρει ο μαραγκός πριν φύγει(γιατί δεν μου το λέτε πιο νωρίς? Δεν έχω φάει καν!). Που θέλετε τα ράφια? Πάρε μέτρα πριν τραβήξεις γραμμή στο χαρτί. Ε, πότε τα θες? Πως σου φαίνονται? Εξαιρετικά! Έκανες τα σχέδια? Τι θέλετε ακόμη? (για να είμαι ειλικρινής, τώρα θέλω πάνω από όλα να κάτσω 5 λεπτά αλλά δεν μπορείς να με βοηθήσεις σε αυτό)


Σε κάμποσες μέρες θα εμφανιστεί η αγγελία μου για δουλειά στο περιοδικό του ΤΕΕ(σύνηθης πρακτική για μηχανικούς). Θέλει 20 μέρες! Στην αρχή μου φαινότανε πολύ, τώρα νομίζω πως είναι λίγο! Θέλω να βγάλω μια επαγγελματική κάρτα. Όλο τη σκέφτομαι, την αλλάζω στο μυαλό μου. Το μολύβι το πιάνω πλέον όταν ξέρω πάνω-κάτω τι θα κάνω. Η τελειομανία θα με φάει αλλά σιγα: μπαλαμούτια δεν κάνω. Αν δεν μ’αρέσει δεν κάνω τίποτα. Θέλω και να πάω και μόνη μου σε κάποια γραφεία που μ’αρέσουν και να ρωτήσω. Ωχ, πρέπει να μεταφράσω και το portfolio και να το ξαναεκτυπώσω….Το είχα ξεχάσει αυτό. Παράλληλα δε(γιατί δεν μου φτάνανε αυτά), έχω αρχίσει μια άλλη δουλειά. Όλοι οι αρχιτέκτονες, έχουν ένα σωρό καταλόγους υλικών(από κουφώματα, πατώματα, χρώματα, μέχρι πισίνες, φωτιστικά, διακόπτες και πράσινα άλογα). Έτσι ξέρουν και διαστάσεις υλικών όταν κάνουν μια μελέτη και τι παίζει στην αγορά για να μπορούν να προτείνουν και μπορούν να κάνουν εκτίμηση του κόστους. Πολλοί στην οικογένεια θα μπορούσαν να με βοηθήσουν, καθότι από μηχανικούς βρίθουμε. Εγώ όμως θέλω να τα κάνω μόνη μου για να είμαι ανεξάρτητη, να μην επηρεάζομαι από τα γούστα και τις γνωριμίες του καθενός και να ανακαλύψω νέα πράγματα που κάποιος άλλος πιθανώς να μην έχει υπόψην του. Οπότε μια βαθιά ανάσα και βουτάω. Εδώ και καναδυό μέρες, περνάω ώρες στέλνοντας emails σε εταιρίες που φέρνουν οτιδήποτε, ζητώντας αποστολή prospectus, φυλλαδίων κλπκλπ. Ευτυχώς υπάρχουν websites με καταλόγους εταιριών που φέρνουν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ δομικό υλικό φανταστείς(και δεν φανταστείς) ή accessories όπως διακόπτες, πόμολα και άλλα down 2 earth αντικείμενα που κανένας άλλος αναγνώστης του παρόντος κειμένου δεν νομίζω να εκτιμήσει αν απαριθμήσω. Δεν έχει και νόημα εξάλλου. Για την ώρα έχω «βγάλει» το 1/8 της «ύλης» μου και αν…Το καλό της υπόθεσης είναι πως αρχίζουν να καταφτάνουν με couriers δέματα κτηνώδη(που –αχ- πόσο μ’αρέσουν), κατά μέσο όρο 3 κιλών έκαστο, σε φακέλους, με τηλέφωνα, τιμές τα πάντα. Καλή φάση! Η μαλακία όμως είναι πως οι περισσότεροι που στέλνεις email/συμπληρώνεις φόρμα, θέλουν και κινητό από εσένα και στην αρχή το έδινα ως σωστή επαγγελματίας(χαχαχαχααα, ακόμη δεν βγήκα από το αυγό). Αποτέλεσμα? Σήμερα πλάκωσαν καμιά 30αριά τηλέφωνα για ραντεβού(διαφημιστικά έντυπα ζήτησα, έλεος)!!! Κάποιοι δε, λέγανε για προϊόντα που δεν ξέρω ποια ακριβώς είναι η χρήση τους! Εγώ να εξηγώ πως είμαι καινούργια, ναι έχω κάνει έναρξη επαγγέλματος, ναι έχω πάρει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος από το ΤΕΕ, όχι δεν θέλω παρουσίαση ούτε στο γραφείο(ανύπαρκτο) ούτε να έρθω από την Ελευσίνα…Ντρρριν.. πάλι τα ίδια. Γεια σας, η κυρία Α? Μαλλιάζει η γλώσσα μου. Ουφ, ελπίζω να μάθω τίποτα έστω. Για την ώρα το μόνο που έμαθα είναι πως υπάρχουν σοβαρές εταιρίες που(ενώ έχεις στείλει κινητό, επειδή θέλεις να είσαι εντάξει μαζί τους εσύ και να μην κοροϊδεύεις) δεν σε πρήζουν στα τηλέφωνα και απαντάνε με email(στο email σου) λέγοντας πως αποστέλλουν το ζητούμενο υλικό!!! Απλά και γρήγορα και άμα θες περαιτέρω τα λέτε βρε παιδί μου… δεν χαθήκαμε κιόλας!

Τεσπά. Είτε δεν θα κάνω τίποτα, είτε θα κάνω 500 πράγματα όλα μαζί. Σε ενδιάμεσες ταχύτητες υπολειτουργώ.

|

1 Comments:

At 1/21/2005, Blogger Nassos K. said...

Συμφωνώ 100% με την τελευταία φράση σου.
Σε ενδιάμεσες ταχύτητες υπολειτουργώ.
Δεν μπορώ να κάνω πράγματα "λίγο". Λίγο δουλειά - λίγο διακοπές, λίγο φαγητό - λίγο δίαιτα, λίγο μαύρο - λίγο άσπρο, λίγο θάλασσα και το κορίτσι μου.
Νιώθω σαν να "υποκρίνομαι" το ένα στο άλλο.

 

Post a Comment

<< Home