εδώ θέλω comments

Ο Ντίνος είναι 60 χρονών, μένει στο Σόλτ Λέικ Σίτι της Γιούτα και κατάγεται από την Ελλάδα. Θα ήθελε να έρθει κάποια στιγμή στην Ελλάδα. Για την ώρα προσπαθεί να μάθει ελληνικά και ένας από τους τρόπους του είναι να χαζεύει ελληνικά blogs(ρίξτε μια ματιά στα comments αυτoύ του post). Επειδή όμως είναι ευγενής(υπέρ το δέον ρε Ντίνο, χαλάρωσε, cool), ντρέπεται για τα ελληνικά που χρησιμοποιεί(γιατί τώρα μαθαίνει είπαμε) και διαβάζοντας τόση αργκό(στο δικό μου blog τουλάχιστον) νιώθει πως αφού δεν πολυκαταλαβαίνει, αυτό σημαίνει πως δεν κάνει βήματα προόδου. Και νομίζω πως αυτό είναι άδικο για τον ίδιο. Έτσι αντί για τα comments που είδατε προηγουμένως, τα οποία κατά την γνώμη μου τον βοηθάνε σε επίπεδο κοινωνικοποίησης και εξάσκησης, προτιμάει να μιλάει μαζί μου με emails. Nιώθει επίσης αμήχανα που το επίπεδο των ελληνικών του στα comments φαίνεται στα μάτια όλων. Έτσι όμως χάνει σε συμμετοχή και σε μια ευκαιρία παραπάνω να εξασκήσει τα ελληνικά του. Τα λιγότερα που θα μπορούσα να πω.

Θα εκτιμούσα πολύ αν όσοι διαβάσουν αυτό το post και συμφωνούν με την άποψή μου, να γράψουν κάτι ενθαρρυντικό(καλώ τη φαντασία και την ιδιότυπη ομαδικότητα των bloggers), για να το διαβάσει ο Ντίνος και να πάψει να φοβάται να συμμετέχει. Αν και αυτό δεν αρκεί, το ξέρω. Ο κάθε άνθρωπος είναι αλλιώς. Είναι όμως μια παρότρυνση.

Ντίνο δεν θέλω να σε πιέσω. Άμα δεν σου αρέσουν αυτά που λέω, πολύ απλά μην ξαναγράψεις comment. Το κάνω με καλή διάθεση και ελπίζω να μην φαίνομαι patronising. Παρόλα αυτά, εννοείται πως μου αρέσει πολύ να τόσο να λαμβάνω emails σου όσο και να απαντάω σε αυτά. Το ξέρεις άλλωστε. Α, έχω μια ιδέα: μπορείς στην αρχή να δοκιμάσεις να διαβάζεις το ελληνικό κείμενο και να απαντάς αγγλικά. Όταν νιώσεις έτοιμος, άρχισε να πληκτρολογείς και ελληνικά. Τα λάθη(ορθογραφικά και συντακτικά) δεν μας νοιάζουν! Μόνο έτσι μαθαίνεις άλλωστε. Και εγώ(που δικό μου είναι το blog στο κάτω κάτω) όχι μόνο δεν έχω πρόβλημα, αλλά το χαίρομαι κιόλας!