Saturday, January 29, 2005

ευχαριστώ

Η αγαπητή συν-blogger Λήδα με ενημέρωσε χτες, με ένα email με τον τίτλο "ο αγώνας τώρα δικαιώνεται"! Στο νέο RAM ο Νίκος Δήμου γράφει στις "Επεκτάσεις" ότι ένα από τα αγαπημένα του blogs είναι και το δικό μου!!!!! Και πόσο πολύ το χάρηκα δεν περιγράφεται!!! Με φρέσκιες τις δάφνες πάνω στο κεφάλι μου τσακίστηκα να το πάρω να το διαβάσω!! Είναι μεγάλη τιμή για μένα να μου λέει ένας άνθρωπος που θαυμάζω και διαβάζω σαν τρελή, ότι του αρέσουν αυτά που γράφω. Για να πω την αλήθεια μεν, ο χαρακτηρισμός "πολύ ευαίσθητη αρχιτέκτονας" μου έκανε κάπως κλικ. Μάλλον όμως επρόκειτο για στιγμή ανασφάλειας, γιατί ενώ αναγνωρίζω αυτό που οι άλλοι διαβάζουν πάνω μου σαν "ευαισθησία", ξέρω πως δεν είμαι μια νεραιδοπαρμένη αλαφροίσκιωτη περσόνα, που -με το μέτρο παραμάσχαλα- τριγυρνάει με ένα πινέλο και κάρβουνα και σκιτσάρει το αστικό τοπίο, απαγγέλωντας Koolhaas!!!! Γιατί αυτό ήρθε στο νου μου σαν καρικατούρα όταν διάβασα την περιγραφή. :)

Να σημειώσω πως στο κείμενο αναφέρονται και τρία άλλα blogs: το reality tape, o Προμηθέας και το Like pushing the prune into the rice pudding. Συγχαρητήρια σε όλους!

Επανερχόμενη, θέλω να το ξαναπώ. Κύριε Δήμου ευχαριστώ. Πολύ. Με συγκινεί το ενδιαφέρον σας. Χαίρομαι πολύ όταν ένας άνθρωπος που εκτιμώ, με εκτιμάει επίσης.

|

2 Comments:

At 1/30/2005, Blogger evee said...

Ντίνο σε ευχαριστώ πολύ για άλλη μια φορά. :)
Τα blogs που αναφέρει ο κύριος Δήμου, εκτός από το δικό μου είναι αυτά που έχω στο κείμενο (reality tape, Προμηθέας, Like pushing the prune into the rice pudding)...δεν σου ανοίγουν τα links?

Παραμάσχαλα σημαίνει κάτω από τη μασχάλη(under the armpit στα αγγλικά)

 
At 1/31/2005, Blogger Promitheas said...

Αγαπητή [e v e], δεν περίμενα κάποιος να διαβάζει εμένα (πέρα από 3-4 φίλους από τους οποίους ο ένας είναι ένας δύστροπος ξεροκέφαλος νέος με απόλυτες ιδέες που μου σπάει τα νεύρα).

Εσύ γράφεις ωραία και μου αρέσει να σε επισκέπτομαι. Διάβασα το κείμενο του Νικοδήμου και πρέπει να παραδεχτώ ότι έχουμε μεγάλη ανάγκη από κάποιους να μας ακούνε γιατί ως bloggers και ως άνθρωποι μιλάμε πολύ και ακούμε λίγο.

Ως επαγγελματίας τεμπέλης προτιμώ περισσότερο να διαβάζω παρά να γράφω. Θεωρώ πως είναι πολύ ωραία η εμπειρία του να είσαι αναγνώστης ενός καλού κειμένου κι ας με τρώει η ζήλεια για κάτι ωραίο που διάβασα και δεν πρόλαβα να το σκεφτώ και να το διατυπώσω εγώ πρώτος.

 

Post a Comment

<< Home