περί-πτερον

Το είδα και αυτό. Και μου άρεσε. Νύχτα. Τι νύχτα δηλαδή, χαράματα. Πέντε το πρωί. Στάση στο περίπτερο στη γωνία Αλεξάνδρας+Κηφισίας. Το 24ωρο. Για τσιγάρα. Αλάρμ. Ο τύπος είναι έξω και φτιάχνει κάτι περιοδικά. Ένα πακέτο τάδε. Αμέσως. Μπαίνει μέσα, βρίσκει πακέτο, αρπάζει με το δεξί του χέρι ένα μηχάνημα που scanάρει barcodes, scanάρει, κάνει τόσο μου λέει. Κάγκελο εγώ. Πληρώνω. Πατάει κάτι. Μου δίνει απόδειξη. Ξανακάγκελο εγώ. Τον ρωτάω. Από πότε τα περίπτερα έχουν τέτοια σύστημα με barcodes? Υπάρχει νομοθεσία μου λέει. Δεν τα έχω δει ΠΟΥΘΕΝΑ, λέω. Το περίπτερο αυτό ανήκει σε εταιρεία, μου λέει και τέλος πάντων μας βολεύει. Wow, απαντάω. Μπράβο. Επιτέλους. Έχουμε και fax, συμπληρώνει και μου δείχνει το fax δίπλα στην ταμειακή.

Χαμογελάω και του δίνω τα συγχαρητήριά μου ξανά. Μου λέει καλημέρα. Του λέω καληνύχτα.