ενθύμιον του ‘60, με ζεστή πετσέτα λεμόνι και ολίγον από graffiti αντίκα

Η μέρα μου προχτές ήταν βγαλμένη από το 60. Οι αλλοδαποί φιλοξενούμενοι και η Ν παρέα, ήλιος, αυτοκίνητο, μεγάλα γυαλιά ηλίου, βόλτα στο Σούνιο, αφιερώματα στον Μπιθικώτση στο ραδιόφωνο, μαρίδα ούζο και λοιπές σπονδές στην Ανάβυσσο, επιστροφή από παραλιακή, τα δίδυμα τούνελ στο βράχο – οι γνωστές τρύπες, οι επονομαζόμενες και «του Καραμανλή»-, πριν τη Βάρκιζα, ατάκα Ι. πως εκεί της θυμίζει James Bond, καφέ στην επιστροφή στη πολύβουη Γλυφάδα. O Κωσταντάρας έλειπε από το όλο σκηνικό. Από αυτές τις ημέρες που νιώθω όπως όταν ήμουν μικρή και πήγαινα Κυριακές μεσημέρια με τους γονείς μου τέτοιες εκδρομές και προσπαθούσαν μάταια να με μπουκώσουν με το ζόρι μπας και πάρω κανά γραμμάριο. Οι άλλοι πήραν και παγωτό στο τέλος και ολοκλήρωσαν το set.


 

Ξεκινώντας αντίστροφα, μου είχε λείψει και η θάλασσα όπως ανακάλυψα. Πέρυσι το καλοκαίρι δεν την είδα καθόλου και τόσα χρόνια τη θεωρούσα τόσο δεδομένη που τη βαριόμουν. Μια ακόμη ευχάριστη ανακάλυψη έμελλε να ακολουθήσει: στην τυχαία ταβέρνα που πήγαμε μετά, εντύπωση μου έκανε η ζεστή πετσέτα, αρωματισμένη με λεμόνι, απολυμασμένη και συσκευασμένη σε πλαστικό σακουλάκι για να καθαρίσουμε τα χέρια μας μετά τα ψαρικά. Παρεπιπτώντως νόστιμα φαγητά και κανονικές τιμές. Κληρονομιά των Ολυμπιακών? ( Όλα εκεί τα αποδίδω πλέον? Τι εμμονή! )

Πιο νωρίς όμως, εντύπωση μου προκάλεσαν κάποια πραγματάκια που παρατήρησα(άκουσα, είδα) ούσα επί του λόφου του Σουνίου.

personality case 1: η αλήθεια δεν είναι μια. Όλοι έχουμε την δική μας αλήθεια. Π.χ.:
- Από τον βράχο έπεσε ο Θησέας, όταν είδε σε καράβι τον Μινώταυρο.
- Από το βράχο έπεσε ο πατέρας του Θησέα -αγνώστων λοιπών στοιχείων- όταν είδε να έρχεται ο Θησέας.
- Από το βράχο έπεσε ο Αιγαίας, νομίζοντας πως το καράβι που έρχεται δεν μεταφέρει τον γιο του Θησέα(είχαν ξεχάσει τη μαύρη πένθιμη σημαία στην κορυφή γιατί γλεντάγανε), ο οποίος και προφανώς θα είχε γίνει γεύμα για τον Μινώταυρο.
- Σούνιο ονομάζεται ο βράχος, από όπου ο Θησέας έριξε και σκότωσε τον Μινώταυρο, αφού πρώτα τον είχε φέρει από την Κρήτη, μια δύσκολη αποστολή στην οποία τον έχρισε αρχηγό ο πατέρας του(!)
- Ο ναός χτίστηκε από τον Θησέα, προς τιμήν του Ποσειδώνα, που τον είχε βοηθήσει να σκοτώσει τον Μινώταυρο. Από το βράχο έπεσε ο πατέρας του Θησέα(επίσης ανώνυμος).
Καράφλιασα και συνέχισα…


 


 

personality case 2: όλοι θέλουν να δηλώνουν την παρουσία τους. Προφανώς, η προαναφερθείσα δήλωση δεν είναι σύγχρονο φαινόμενο. Στους κίονες και το στυλοβάτη του ναού του Ποσειδώνα, χαραγμένα ένα σωρό ονόματα, από προηγούμενους επισκέπτες. Το παλιότερο 180_ κάτι. Γράμματα χαραγμένα καλλιγραφικά ή αρχαιοπρεπή, λατινικό ή ελληνικό αλφάβητο, όνομα και χρονολογία, μερικά δε, μέσα σε παραλληλόγραμμο πλαίσιο! Τι έκανε ρε ο τύπος??? Πόσο θα τους πήρε στον καθένα τους να κάτσουν να τα χαράξουν αυτά? Ολίγον παλιό αλλά κλασσική περίπτωση graffiti (βλέπε τελευταία εμμονή - όσο κοιτάς κάτι, τόσο το βλέπεις παντού). Ρωτάω την αρχαιολόγο της παρέας. Μου απαντάει πως φίλη της έκανε διπλωματική για αντίστοιχα «χαράγματα» στον Παρθενώνα. Ανακάλυψε ότι στο μάρμαρα του Παρθενώνα υπάρχουν χαραγμένα πάνω από 400 επιτραπέζια παιχνίδια, από διαφορετικούς πολιτισμούς και σε διάφορες διαστάσεις! Δεν θυμάμαι πόσα σκάκια διαφορετικών περιόδων και μεγεθών είπε πως υπάρχουν στο δάπεδο, κάπου εκεί ανάμεσα στις σκαλωσιές και το γερανό!!