Αλό??? Αλό???

Δευτέρα μεσημέρι. Ασχολούμαι με πάθος μια από τις πιο ποταπές και τρισάθλιες δουλειές του γραφείου. Στόχος της σημερινής αποστολής να περάσω τα τερατωδώς περιπεπλεγμένα σχέδια της αποτύπωσης μιας τράπεζας που έχει αναλάβει ο Λ. στο autocad. Ο Λ. βηματίζει αμέριμνος πέρα δώθε με τα μικρά νευρικά του βηματάκια. Με τα μικρά ιδρωμένα του χεράκια ψάχνει παντού, μολύβι, χαρτί, τα γυαλιά του. Έχω αρχίσει να τον λυπάμαι. Αλλιώς θα του φόραγα κολάρο ευχαρίστως τα σκιτσάκια σε Α3 με την αποτύπωση. Έχω σπαζοκεφαλιάσει. Δεν μου έδινε την Γραμμική Α καλύτερα? Δυο μολύβια τυλιγμένα στα μαλλιά, τα μάτια έχουν γουρλώσει μπροστά στην οθόνη…μια κουκλίτσα! Φτού μου! Ούτε το νερό ή τον καφέ μου δεν έχω δύναμη να πιω. Ημικρανία εν τω γεννάσθαι. Προσπαθώ να φανταστώ τι θα πει μόλις του ανακοινώσω την αποχώρησή μου. Να τον πάρω με το μαλακό, μεγάλος άνθρωπος είναι και αγχώδης, μη μου πάθει τίποτα και τρέχω με μηνύσεις και φυλακές. Δεν μου πάνε οι οριζόντιες ρίγες. Παχαίνουν.

ΝΤΡΡΡΡΙΙΝΝΝ!! Τηλέφωνο. Πιάνω κινητό, βλέπω τηλέφωνο χωρίς απόκρυψη μεν, μη αναγνωρίσιμο ως γνωστού δε. Το σηκώνω με τη χαρά ναυαγού που βλέπει στο βάθος του ορίζοντα κατάρτι.
- Παρακαλώ?
- Ναι, γειά σας. Η κυρία Α.?
- Μάλιστα.
- Ο Σπύρος ο Βούγιας είμαι.
[ΖΖΖΖΝΤΟΥΠ]
(σύντομο λιποθυμικό επεισόδιο)
- Ναι, με ακούτε? Θέλετε να σας ξαναπάρω σε λίγο?
[επαναφορά]
- Ναι, ναι σας ακούω. Τι κάνετε?
(όχι δεν έχουμε κάνει μαζί φαντάροι, στην απονομή των βραβείων ανταλλάξαμε την τυπική χειραψία, η όλη ιδέα όμως ήταν δική του οπότε και αυτός την έχει αναλάβει πλέον όπως έχω καταλάβει, έξοδος από γραφείο με το κινητό στο αυτί και τα μολύβια να πέφτουν από τα μαλλιά, ταχύτητα = c, στα bonus η υπερπήδηση εμποδίου –βλ. τσάντα-)
- Καλά. Εσείς?
- Καλά και εγώ.
- Πήρα για να σας ανακοινώσω την κατασκευή των τριών πρώτων βραβείων του διαγωνισμού για τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ.
[ΖΖΖΖΝΤΟΥΠ]
(μικρό εγκεφαλικό, κλείνω χειροκίνητα το χάσκον στόμα, σκέφτομαι μέσα μου ΤΙΛΕΣΤΩΡΑ!, λεεες? Μπα! Σιγά μην γίνει…Τεσπά, άντε να δούμε. Mακάρι. Εννοείται ότι έχω μείνει στήλη άλατος.)
- Α, πολύ ωραία. Χαίρομαι.
- Το πρώτο βραβείο θα υλοποιηθεί πιλοτικά στην Αθήνα, το δεύτερο στη Θεσσαλονίκη, το τρίτο σε μια πόλη της επαρχίας. Θα μελετηθούν, συγκεκριμένοι χώροι, μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα σας έχουμε ειδοποιήσει.
- Πολύ ωραία.
- Έχετε καμιά προτίμηση? Ισόγειο ή όροφο?
- Ισόγειο. Θέλουμε κόσμο. Και σε πολυσύχναστο μέρος. Πλατεία, κεντρικό δρόμο, πεζόδρομο, ανάλογα την πόλη.
- Ναι, θυμάμαι…οι πλάκες πεζοδρομίου που περνάνε μέσα στον πολιτικό χώρο, το δημόσιο εισρέει στο ιδιωτικό. Και τα συνθήματα με τον μαρκαδόρο πάνω στη γυάλινη όψη.
[έκπληκτη παρακολουθώ να είναι καλοδιαβασμένος. Άριστα 10’! και συνεχίζει: ]
- Ναι, ισόγειο στάνταρ. Καλά, ίσως κάνουμε σε όροφο το δεύτερο τότε. Θα γίνει ή στον «Ε» ή στην «Κ».
- Πολύ ωραία. Υπάρχει deadline?
- Θα ξαναμιλήσουμε. Μπορείτε να αρχίσετε μετά την τελική απόφαση των χώρων. Καμιά προτίμηση σε επαρχιακή πόλη? Πάτρα, Ηράκλειο? Είσαστε από την Πάτρα αν δεν κάνω λάθος.
- Όχι. Η κοπέλα από την ομάδα του πρώτου βραβείου είναι. Εμείς καταγόμαστε από τα Γιάννενα.
- Α, ωραία ιδέα τα Γιάννενα! Μπράβο.έχετε σπίτι να μείνετε εκεί?
- Ναι, αλλά κοιτάξτε, δεν κολλάμε στα Γιάννενα. Να βρεθεί, ένας χώρος σε πολυσύχναστο μέρος. Πάτρα, Γιάννενα, Ηράκλειο…δεν είναι εκεί το θέμα. Το σημαντικό είναι να δουλέψει η ιδέα όσο το δυνατόν καλύτερα.
[ακολουθεί συνομιλία περί καταγωγής, σογιών κλπ]
- Ωραία. Θα κοιτάξω για τα Γιάννενα. Αν έχετε κάτι υπ’όψην σας, το κινητό μου τηλέφωνο είναι αυτό. Επικοινωνήστε μαζί μου ή με τη Η. Την ξέρετε?
- Γνωριστήκαμε επ’ευκαιρία του διαγωνισμού.
- Ωραία. Σας χαιρετώ.
- Καλό μεσημέρι.

………………!




ΥΓ:

ΑΓΓΕΛΙΑ
Ζητούνται πληροφορίες για υπάρχοντα γραφεία ΠΑΣΟΚ σε επαρχιακή πόλη, σε κεντρικό πολυσύχναστο σημείο (πλατείες, δρόμοι). Θα προτιμηθούν ισόγεια. Όλες οι προτάσεις δεκτές.