a bilingual (+twice as long :P) post 4 Tom
Πριν λίγες μέρες διάβασα αυτό το post για το γνωστό βιβλίο του Maeda.
Με αφορμή αυτά ξαναγύρισα στο γνωστό(και μάταιο ίσως) ερώτημα περί του τι είναι τέχνη και τι όχι, αν ο υπολογιστής χρειάζεται απλά να κάνει καλά τη δουλειά του και η λέξη design δεν κατάλαβα ποιος φαντάστηκε πως θα μπορούσε να παρεισφρύσει στα χωράφια τούτα (προβοκατόρικη εκφώνηση ερώτησης) και άλλα ωραία. Και θυμήθηκα συμφoιτητή μου από πέρυσι Tom στο MSc Virtual Environments στην Bartlett τον οποίο και συμβουλευόμουν περί ένα κάρο ζητημάτων(ευτυχώς μου μιλάει ακόμα :Ρ), από interaction design και προβλήματα με τη C++, μέχρι και ένα κάρο άλλα τεχνικά ζητήματα που για μένα(ως αρχιτέκτων in background) ήταν καινούργια ή τα καθημερινά της σχολής. Επειδή εκτιμώ τη γνώμη του, τον ρώτησα και αυτόν τόσο για το βιβλίο όσο και για τον Maeda. Κατά τα λεγόμενα του Tom, ο Maeda είναι μορφή, τον θαυμάζει κλπκλπ. Το συγκεκριμμένο βιβλίο όμως δεν λέει και πολλά. Είναι γεμάτο ωραίες εικόνες, αλλά καθόλου κώδικα. Ή για να το θέσω διαφορετικά στοχεύει περισσότερο σε designers από ότι σε programmers. Για όσους γουστάρουν το αντίστροφο, ο Tom συστήνει έτερο πόνημα του Maeda, το Design By Numbers.
-end of Part 1-
ΤΑΡΑΠΑΠΑΑΑΑΜ!
Κυρίες και Κύριοι(και το ανάποδο), ελληνόφωνο αναγνωστικό blogoκοινό, τώρα θα σας συστήσω τον κύριο Tom Carden:
Ο Τom είναι ιδιάζουσα περίπτωση. Τεχνητή Νοημοσύνη + Μαθηματικά in background, δείχνει να έχει εξελιχθεί σε μια φυσιογνωμία που έχει παράλληλα ανησυχίες καλλιτεχνικές, φιλοσοφικές και όχι μόνο. Εν ολίγοις ανοιχτόμυαλος, ευχάριστος τύπος και λάτρης της μπύρας(ναι, ναι, είναι γεγονός), κοινωνικός και μέγας χιουμορίστας(sic). Ο ίδιος τα λέει καλύτερα για το bio του εδώ:
"I develop passenger flow modelling software for YRM Architects, London. I am currently seconded by YRM to pursue an EngD in Virtual Environments, Imaging and Visualisation with the Virtual Reality Centre for the Built Environment in the Bartlett School of Graduate Studies at University College London. My research, supervised by Professor Alan Penn, is on the visualisation and simulation of pedestrian movement, primarily focused on passenger flows in airport terminals. In 2002, I obtained a 1st class BSc (hons.) in Artifical Intelligence with Mathematics from the University of Leeds."
Για όσους ενδιαφέρονται, έχει και κάμποσα blogs που ανανεώνει με πάθος: ένα περί processing, ένα δεύτερο (ονόματι sketchbook) περί processing επίσης, το γενικότερο Random etc., το blog της Bartlett περί αναλόγων ζητημάτων, και κάμποσα άλλα sites (έχω χάσει το λογαριασμό πλέον) όπως το del.icio.us ή αυτό. Για φωτό του Just_Tom εδώ.
H τελευταία του δουλειά έχει να κάνει ΚΑΙ με τη μόδα (Ω, ΝΑΙ!).
ΥΓ: Τέλος -και για να μην αφήσω κανένα παραπονεμένο- ολίγα περί του cool -ως φαίνεται- κυρίου Maeda:
το SIMPLICITY blog του, selected projects, μερικά projects ακόμη, μια συνέντευξη, μερικές fotos του από το flickr και οι απαντήσεις του κυρίου Golan Levin σε ένα ερωτηματολόγιο που έστειλε ο Μ. σε αξιόλογους συναδέλφους του άμα τει εκδόσει του Creative Code. Ερωτήσεις που συνάδουν με την αφετηρία αυτού του post, του τύπου:
"What makes something abstract versus concrete?"
"In your mind, is the computer just a tool? How is it a tool? How is it not?"
"Who is the audience for your work?"
"Where do you see roadblocks for new abstraction systems?"
Aυτά τα ολίγα :Ρ
___________________
στα αγγλικά τώρα / in english now
(wow, I am getting goog @ this! lolololol)
A few days ago (proper music soundtrack, like remembering something buried in the past), I came across this post about the famous –as it seems- book of John Maeda.
The classic –philosophical in nature and probably totally vain– set of questions rose again: what is art and what is bullshit / Are (all kinds of) design and computers two words totally irrelevant / blabla… And that’s how I remembered of my fellow student last year, at the MSc Virtual Environments , The Bartlett: Tom. Tom was kind enough to help me with all sorts of technical matters that rose during my C++ project that seemed too much for an architect in background like me and open minded enough to be interested in a variety of issues such as interaction design or computers in art, so that we could exchange precious info on the subject. I value his opinion highly, so I asked him about Maeda. In Tom’s words, Maeda is very good @ his job, he admires him and so on. HOWEVER, this book is mostly aimed at designers rather than programmers. It is full of nice images but no code. Of course there are some projects more interesting than the others but if someone wants something more technical –apart from the nice images- he should read Design By Numbers, another of Maeda’s works.
-end of Part 1-
Ladies an Gentlemen, Greek blogosphere, here we go!
I am happy to introduce you Mr. Tom Carden!
Tom is a rare guy. Artificial Intelligence+Maths in background, arts and philosophy as a hobby(and not only) later, Tom is an open-minded, social and cheerfull guy who loves beer(;)). His bio in his own words can be found here.
To those of you interested, Tom has a variety of blogs(which he updates regurarly!!): a processing blog, another processing blog (whitfully entitled sketchbook), the general stuff Random etc., the Bartlett blog over similar matters and quite a handfull of websites(Tom, you had sent me more links last year…I cant keep track of you!!!) such as del.icio.us or this. For Just_Tom’s photos click here.
His latest project has to do with fashion as well (OH, YES!!!).
(I am getting good at this translation thingy, I told you :P)
Finally, so as everyone is updated and informed about the starting point of this post, cool –as it seems- Mr. Maeda, a few things about him: his SIMPLICITY blog, selected projects a few projects a few more projects, an interview, some of his flickr photos and the answers of Mr. Golan Levin yo a questionnaire that Maeda sent to fellow colleagues after the publishing of “Creative Code”. The questions match with the main questions that started this post, such as between:
"What makes something abstract versus concrete?"
"In your mind, is the computer just a tool? How is it a tool? How is it not?"
"Who is the audience for your work?"
"Where do you see roadblocks for new abstraction systems?"
Enjoy ;)
3 Comments:
Τι είναι τέχνη και τι όχι. Μμμ! Ωραίο πολεμικό πεδίο. Εδώ και τρεις μέρες, μία αρχιτέκτονας, δυό ζωγράφοι,ένας αιγυπτιολόγος-συντάκτης και μια τραπεζική υπάλληλος συζητάμε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Χτες το βράδυ έπεσε και το ντηζάιν ως μορφή τέχνης. Είναι; Να το θέσω διαφορετικά. Ο χρηστικός σχεδιασμός αντικειμένων - ακόμα και κτιρίων (αν και οκ! αυτό μπορεί να είναι λίγο τραβηγμένο) είναι τέχνη... ή μήπως είναι τεχνική; Πόσο σημαντικό είναι να κάνει ο υπολογιστής καλά τη δουλειά του;
χμ.. μεγάλο θέμα έβαλες
προσπαθώ να γράψω μια decent απάντηση αλλά βγαίνει έκθεση
ίσως το πάω για νέο post ;)
Για την συζήτηση, σας παραθέτω έναν "ορισμό" της τέχνης, όπως μου τον είπε μία φίλη που διδάσκει ιστορία της τέχνης στις Ηνωμένες Πολιτείες και όπως μου είπε χαρακτηριστικά: "Αυτό διδάσκουμε στα Αμερικανάκια, ότι είναι τέχνη". Μου έδωσε λοιπόν τον ακόλουθο ορισμό: "Art is what an expert says it is and has an added value on it" η σε ερμηνεία "Αντικείμενο τέχνης είναι ότι ένας ειδικός λέει ότι είναι και του έχει προστεθεί μία αξία". Προσωπικά μου φαίνεται απογοητευτικός ένας τέτοιος ορισμός, αλλά αν συνεκτιμήσουμε το ότι τέχνη κατά τις διάφορες ιστορικές περιόδους εννούντο διαφορετικά πράγματα (π.χ. στην αρχαία Αίγυπτο, καλός καλλιτέχνης ήταν αυτός που ακολουθούσε πιστά και χωρίς παρεκλίσεις, τον παραδοσιακό τρόπο σχεδίασης και απόδοσης των γλυπτών, ιερογλυφικών κλπ.), τότε βλέπουμε ότι ο παραπάνω ορισμός της φίλης,΄είτε το θέλουμε είτε όχι αγκαλιάζει ένα μεγάλο μέρος έργων τέχνης. Στην κρίση σας...
Post a Comment
<< Home