Thursday, May 12, 2005

peter panτού

ανακοίνωση:
η διάλεξη του Peter Eisenman αύριο στο Μέγαρο αναβλήθηκε επ'αόριστον. Μάλλον ο Ρ, έχει μπλέξει με τα εγκαίνια.

Το είχα δει όταν ήμουν στο Βερολίνο να χτίζεται (μα καλά... τόσα χρόνια έκανε?). Πρώτα ήταν το εβραϊκό μουσείο του Libeskind. Τώρα άλλος ένας -καλός κατά γενική ομολογία, εγώ δεν τον έχω πολυμελετήσει, οπότε δεν λέω προσωπική άποψη- αρχιτέκτονας δημιούργησε ένα έργο εξαιρετικής εκφραστικής καθαρότητας και δύναμης, με αφορμή την δυσάρεστη τύχη των εβραίων αυτής της χώρας.

|

5 Comments:

At 5/12/2005, Blogger Unknown said...

Εύη μου σ’ ευχαριστώ πολύ για τα λινκ! Γιατι και οι δύο είναι αγαπημένοι* μου και το θέμα με ενδιαφέρει(και να γιατί)... Κρίμα που ήταν στα γερμανικά.. είδα τουλάχιστον τις φωτογραφίες...

*από τότε που παράτησα την αρχιτεκτονική, έχω χάσει κάθε επαφή, δεν ξέρω τι γίνεται... Αυτούς που αγαπούσα ιδιαίτερα προς το τέλος ήταν οι Coop Himmelbau και ο Lebbeus Woods... άραγε υπάρχουν ακόμα?... ξέρεις τίποτα?...

 
At 5/12/2005, Blogger evee said...

Ηλία hello

χαίρομαι που σου άρεσαν τα links... για το μουσείο του Libeskind έχω και φωτογραφίες η ίδια (μεν τότε δεν είχα ψηφιακή και το scanner τα έχει παίξει οπότε επιφυλλάσομαι για μια άλλη φορα - απίστευτα δυνατός χώρος όμως, χώρια τα συμβολικά του δημιουργού του, κάποια -π.χ. τα κενά είναι απλά καθηλωτικά- κάποια -όπως οι χαράξεις του μουσείου που ενώνουν και καλά κατοικίες διασήμων εβραίων της πόλης, απλά ένα mind game).

Οι αγαπημένοι σου ζουν και βασιλεύουν. Έχουν κάνει ένα σωρό πράγματα, κυρίως μη υλοποιημένα έργα, αλλά αυτά τα ουτοπικά projects του έχουν δώσει αφορμή για να θεωρούντε πρωτοπορία/ουτοπία: ένα κάρο διαλέξεις, βιβλία κλπ. Just google them!
Εγώ με μια ματιά, βρήκα αυτά:

Coop Himmelblau
http://www.coop-himmelblau.at/index_frames.htm

Lebbeus Woods(μορφή btw)
http://www.google.com.gr/search?hl=el&q=lebbeus+woods&btnG=Google+%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7&meta=

;)

 
At 5/12/2005, Blogger Stavros Martinos said...

Το κονέξι μου στο Βερολίνο μου αποκάλυψε ότι η υποδοχή του μνημείου ήταν από ψυχρή ως εχθρική.

Αυτό σημαίνει δύο πράγματα:

1. Οι άνθρωποι έχουν καλλιεργήσει διαυγή αντίληψη όσον αφορά τις σαχλαμάρες που βλέπουν να χτίζονται στην πόλη τους.
2. Το Ολοκαύτωμα δεν είναι πλέον ταμπού. Το να θεωρούν (δημόσια) κακό ένα μνημείο σημαίνει ότι μπορούν να κρίνουν κάποια πράγματα για αυτό που είναι και όχι να τα αποδέχονται από πολιτική ορθότητα ή ενοχές. Η απόρριψη του συγκεκριμένου χώρου μου φαίνεται ότι δείχνει ταυτόχρονα σεβασμό προς την πόλη και προς το Ολοκαύτωμα.

Το Βερολίνο μάλλον έχει αποδεχτεί την ιστορία του, και μπορεί να την κοιτάζει στα μάτια. Και αφού μιλάμε για Ολοκαύτωμα, στη Θεσσαλονίκη θα ήθελα να δω σε κάποια στιγμή να γίνεται έστω και η αρχή...

 
At 5/13/2005, Blogger evee said...

the_real_martinos

πράγματι, το να μην κολάνε στην πολιτική ορθότητα του πράγματος είναι θετικό. Και εξαιρετικά σπάνιο. Και μακάρι να συνέβαινε συχνότερα τόσο στα υπόλοιπα χωράφια της γηραιάς Ευρώπης, όσο και παραέξω.

Το έργο δεν το ξέρω καλά, αφού δεν έχει δημοσιευτεί τίποτα ιδιαίτερο... Αυτά που είδα, μου προξένησαν δυνατή εντύπωση. I guess όμως ότι οι ντόπιοι που το έχουν δει από κοντά έχουν ολοκληρωμένη άποψη.

Εσύ όμως γιατί είσαι σίγουρος ότι είναι μάπα το καρπούζι?

 
At 5/13/2005, Blogger Stavros Martinos said...

"Τελικά είναι όλα θέμα υπογραφής"...

 

Post a Comment

<< Home