αρχιτεκτονική: την γνωρίσαμε, την αγαπήσαμε και τη θέλουμε ..... ΤΩΡΑ!

* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο σημερινό φυλλο των Νέων σε ένθετο με τίτλο "12+1 bloggers γράφουν ΤΑ ΝΕΑ για το 2006". Το link μέχρι την ώρα που ανέβαζα αυτό το post το link περιείχε μόνο την εισαγωγή στο ένθετο, αλλά με μια σύντομη αναζήτηση βρήκα τελικά όλα τα κείμενα των bloggers. Το δικό μου είναι τελικά εδώ. Στην -original- εκδοχή του κειμένου που ανεβαίνει στο blog, με italics φαίνονται οι λέξεις που δεν δημοσιεύτηκαν. H αλήθεια είναι ότι είχα πει να μου στείλουν ένα email τουλάχιστον... αλλά τεσπά, φαντάζομαι ότι δεν έγινε με κακή πρόθεση και ότι όλα οφείλονται στο γνωστό μπάχαλο που λαμβάνει χώρα στους εργασιακούς χώρους λίγο πριν τις γιορτές. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους. :) *


Ένα χρόνο πριν, τέτοια εποχή, οι εφημερίδες και τα περιοδικά γέμιζαν τις σελίδες τους με συμπεράσματα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες: Τι κερδίσαμε και τι χάσαμε, σε όλους τους τομείς. Με χαρά έβλεπα τότε την αρχιτεκτονική να έχει μπει στο επίκεντρο της συζήτησης. Γιατί όλοι όσοι ασχολούνται με το αντικείμενο γνωρίζουν ότι η ποιότητα της παραγόμενης αρχιτεκτονικής, αλλάζει μόνο όταν ο κόσμος –για τον οποίο όλα αυτά γίνονται- μαθαίνει να εκτιμάει και να ζητάει το καλύτερο. Γιατί έχει καταλάβει ότι η αρχιτεκτονική είναι ο καθρέφτης του και γιατί ξέρει ότι του αξίζει το καλύτερο. Κάτι η έλλειψη αρχιτεκτονικής παιδείας όμως, κάτι η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η μεμψιμοιρία, μέχρι πρόσφατα νομίζαμε ότι δεν μπορούμε να αποκτήσουμε το καλύτερο. Και τα λόγια από καιρό δεν μας πείθουν. Μας πείθουν όμως οι πράξεις.

Με χαρά λοιπόν βλέπω ότι ένα χρόνο μετά, οι συζητήσεις για το στέγαστρο του Calatrava στο Ολυμπιακό Στάδιο, την Ομόνοια και το νέο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς φαίνεται να έχουν ξυπνήσει το ενδιαφέρον. Έχουν δώσει τη θέση τους στις κουβέντες για τα πολυκαταστήματα στο κέντρο της Αθήνας και κοντά στην Αττική Οδό ή το νέο κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής στη Λεωφόρο Συγγρού. Τώρα όλοι περιμένουμε να ολοκληρωθεί η ανέγερση – στον ίδιο δρόμο- του νέου «Μεγάρου Γραμμάτων και Τεχνών» του Ωνάσειου Ιδρύματος, της ανακατασκευής του κτιρίου Fix που θα στεγάσει το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Καλλιρρόης και τόσων άλλων.

Δεν ήταν όλα ρόδινα όμως. Έχουμε πάθει και έχουμε μάθει. Ένα χρόνο μετά, έχουμε μάθει να ζητάμε την υπογραφή πίσω από το κτίσμα. Δεν μας απασχολεί η εθνικότητα ή η ηλικία του αρχιτέκτονα. Ζητάμε να γίνονται ανοιχτοί δημόσιοι διαγωνισμοί για να αναδειχθεί ο καλύτερος. Να ξέρουμε πως λέγεται ο δημιουργός και να εφαρμόζεται κατά γράμμα αυτό που επιβραβεύσαμε. Για να ξέρουμε ποιον να κατηγορούμε ή να επιβραβεύσουμε στο κάτω κάτω.

Ένα χρόνο μετά, περιμένω με αγωνία τη συνέχεια. Καλή χρονιά.