Friday, February 24, 2006

back

Eντάξει. Τέλος. Το post αυτό έχει χαρακτήρα ανακοίνωσης. Ο εργασιακός υπερφόρτος που περιγραφόταν στα προηγούμενα posts έλαβε τέλος. Πάπαλα. Finito. Fin. Kaput. Ίσως γράψω περισσότερα για αυτά στο μέλλον που θα το επιτρέψουν οι συνθήκες. Τώρα είμαι πτώμα. Χρειάζομαι ύπνο κατά συρροή να στρώσω. Έβαψα και τα νύχια μου κόκκινα να νιώσω άνθρωπος. Ντύνομαι και περιποιούμαι πρωί πρωί πριν πάω στη δουλειά ή τέλος πάντων όπου και να είναι να παώ. Aν είναι να βγω από το σπίτι το αντιμετωπίζω περισπούδαστα και με πολύπλοκες ψυχοκοινωνικές συμβολικές προεκτάσεις λες και πρόκειται για τη γιαπωνέζικη ιεροτελεστία της τελετής του τσαγιού. Συμπέρασμα? Αυτή που κοιμάται το πρωί και το βράδυ ως φαντάρος στο μετρό διπλώνοντας τα χέρια της με τα κόκκινα νύχια στη φούξια/ασημί custόφουστα κάτω από το μαύρο πουλόβερ μέσα από το μαύρο παλτό είμαι εγώ. Στο μυαλό μου έχω τις φιγούρες του καλλιτεχνικού πατινάζ που είδα χτες βράδυ, μετά από το ποτό που ήπια με άλλον έναν από αυτούς που είχα να δω μήνες. Λίγο προτού χτυπήσω ένα σουβλάκι με απ'όλα στον "Κάβουρα". Τώρα είναι I guess αυτό που λένε "η ανάπαυση του πολεμιστή". Δεν ξέρω ακόμη τι στο διάολο θα γίνει με τη μάχη αλλά επειδή αυτή την εποχή μου αρέσει πολύ να με βλέπω ως δυναμική πολεμίστρια(και δικαιούμαι να με αποκαλώ έτσι μετά από όλο αυτό) θα χρησιμοποιήσω τον όρο. Ξεκούραση για ανασύνταξη δυνάμεων και αναγέννηση. Τον πρόωρο ερχομό της άνοιξης τον ερμηνεύω επίσης ως σημαδιακό. ;)

|

2 Comments:

At 2/24/2006, Blogger Mave said...

μετά από δυο βδομάδες ξενύχτι για μια δουλειά είχαμε συνιθίσει μόνο σε τεχνητό φως σαν τα βαμπίρ! Αφού τελειώσαν κάποια φωτορεαλιστικά, βγήκαμε έξω για καφέ... Μας χτύπησε ο ήλιος στα μάτια και μια λέξη ήρθε στο μυαλό: raytracing!

καλή ανάρωση :)

mave

 
At 2/26/2006, Blogger Oneiros said...

Στο μυαλό μου έχω τις φιγούρες του καλλιτεχνικού πατινάζ που είδα χτες βράδυ

Αυτό που έχω παρατηρήσει αμέσως μετά από εξουθενωτικές δημιουργικές προσπάθειες ή μεγάλα ταξίδια είναι ότι οι οποιεσδήποτε προσλαμβάνουσες παραστάσεις "γράφουν" πολύ έντονα, και πολλές φορές δυσανάλογα με την "χρηστική αξία" τους (σχεδόν μπορώ να το εξηγήσω με ανάλογο από την πληροφορική, αλλά δε θα το επιχειρήσω). Οπότε, κάτι τέτοιες φάσεις είναι ότι πρέπει για να ξεθάψεις εκείνες τις καλές αλλά δύσκολες ταινίες που ήθελες να δεις εδώ και καιρό και ποτέ δεν έβρισκες το χρόνο' αλλά μακριά από τελεμάρκετινγκ :-p

Όπως και να έχει, καλή σου ξεκούραση και γέμισμα μπαταριών.

 

Post a Comment

<< Home