το στρογγυλό που έπεσε στη γη
Στον Άγιο Δημήτριο, κοινώς Μπραχάμι, σε ένα δρόμο κάθετο στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, υπάρχει ένα σχολείο μοναδικό. Ανατρέπεται το παραδοσιακό μοντέλο οργάνωσης (διάδρομοι και τάξεις). Το σχολείο είναι κυκλικό και ο πυρήνας του φιλοξενεί τις νέες τεχνολογίες εκπαίδευσης (στούντιο βιντεοσκόπησης μαθημάτων και μετάδοσης στη γειτονιά και στα σπίτια των μαθητών, εργαστήρια υπολογιστών, κλπ).
Όλα αυτά σε μια πόλη ηλεκτρονική, που κρέμεται στον αέρα με καλώδια και όλοι επικοινωνούν μεταξύ τους με ψηφιακά μέσα.
Ανέκδοτο? Όχι ακριβώς.
Αυτά ήταν -πολύ συμπυκνωμένα- τα όνειρα για την εκπαίδευση και την πόλη του μέλλοντος του Τάκη Ζενέτου. Το σχολείο -αν εξαιρέσει κανείς τα περί τηλεεκπαίδευσης- το πραγματοποίησε. Για τα περί πόλης, έχετε ακούσει για τις πολεοδομικές ουτοπίες? Το internet ανακαλύφθηκε λίγο αργά όπως φαίνεται, αφού ο Ζενέτος πρόλαβε και αυτοκτόνησε, εδώ και καιρό. Μετά από σπουδές στην Ecole De Beaux Arts στο Παρίσι, φημολογούμενος ως εξαιρετικό ταλέντο, γύρισε πίσω με ιδέες "ρηξικέλευθες" για την εποχή. Απόλυτος και ρομαντικός ο ίδιος, φτάσαμε σήμερα στη γνωστή ατάκα "δεν τον σήκωσε το κλίμα". Αν όχι ο σημαντικότερος έλληνας αρχιτέκτονας, από τους σημαντικότερους.
Για όσους βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη, σήμερα το έμαθα:
Το ντοκυμαντέρ "Τάκης Ζενέτος, Το Στρογγυλό, Το κτήριο που έπεσε στη γη" επιλέχθηκε στο επίσημο πρόγραμμα -Τμήμα Πορτρέτα- του
Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ της Θεσσαλόνίκης - Εικόνες του 21ου αιώνα.
Θα προβληθεί:
- το Σάββατο 11 Μαρτίου στην αίθουσα ΤΟΡΝΕΣ στις 16:30
- Την Κυριακή 12 Μαρτίου στην αίθουσα Π.ΖΑΝΝΑΣ στις 12:00
posted by evee @ 10:50 PM
5 comments
5 Comments:
xronia anarwtiemai giati den eftiaksan kai alla sxoleia san auto.
bruce αν είσαι απόφοιτος του εν λόγω σχολείου, δοκίμασε να βάλεις στο google "ζενέτος" -> surprise!
Γενικά πάντως, εγώ για το μόνο που αναρωτιέμαι είναι πως φτιάχτηκε ένα τέτοιο σχολείο. Δεν ξέρω μεν αν υπήρχε τότε ο οργανισμός σχολικών κτιρίων (ΟΣΚ για τους φίλους). Αυτή η ομάδα δημοσίων υπαλλήλων, σχεδιάζει πια ΟΛΑ τα σχολικά κτίρια. Ένα αστείο παράδειγμα της "λογικής" τους είναι ίσως αυτό:
Ως φοιτητές του 5 εξαμήνου, μας είχε δοθεί ως θέμα να σχεδιάσουμε ένα Γυμνάσιο/Λύκειο στα Χανιά. Ήμουν στην ομάδα Αντωνακάκη(google, google!, μην τα ξαναγράφω) και μετά την πρώτη παρουσίαση των ιδεών μας μετάξυ μας, στην Αθήνα, πήραμε το καράβι, πήγαμε Χανιά για 3 ημέρες για να δούμε από κοντά το site πριν προχωρήσουμε περαιτέρω. Στο πρόγραμμα της εκδρομής ήταν μια παρουσίαση των θεμάτων στο εκεί τεχνικό επιμελητήριο και σε εκπροσώπους του ντόπιου ΟΣΚ που θέλανε να χτίσουν στο χώρο που μας είχε δοθεί θεωρητικά (πίσω από το κολυμβητήριο αν ξέρεις, στο παλιό εργοστάσιο σαπουνιού - irony?) ένα σχολείο. Οι εκπρώσωποι του ΟΣΚ μόνο που δεν άφρισαν βλέποντας απανωτά τα θέματά μας, όχι πάντα λόγω ποιότητας(στην αρχή ήταν όλα άλλωστε), μα όπως σηκώθηκε και είπε μια: "ΜΑΑ.. ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ? Τα σχολεία δεν τα φτιάχνουν έτσι. Τα φτιάχνουν ΕΤΣΙ(έδειξε με τα χέρια).. ΣΤΥΛ ..?..?..Α, ΣΤΥΛ ΓΑΜΜΑ.MONO ETΣΙ!!". Όπου ΓΑΜΜΑ, το γάμμα που σχηματίζει το τυπικό κτίριο σχολείου σε κάτοψη με την αυλή ανάμεσα στα δυο σκέλη. Από τότε το "ΣΤΥΛ ΓΑΜΜΑ" έχει μείνει ανέκδοτο μεταξύ μας.
Μεν , για να μην είμαι άδικη υπάρχει ένας άνθρωπος εξαιρετικός στον ΟΣΚ, που δείχνει να δουλεύει με όρεξη και μεράκι. Λέγεται Χρήστος Δεληγιάννης, είναι ένας μεγάλος άνθρωπος σε ηλικία και για το 12ο νημπιαγωγείο στον Πειραιά βραβεύτηκε στα Βραβεία Αρχιτεκτονικής 2003(http://www.heliarch.gr/vraveia-site-2004/deligiannis/info.htm , http://www.heliarch.gr/vraveia-site-2004/deligiannis/bio.htm) To σχολείο στα Εξάρχεια το έχεις δει? Μπενάκη και Αραχώβης νομίζω. Η μεσοτοιχίες που βλέπει στην αυλή είναι έργο της Δανάης Στράτου, με τίτλο "breathe".
to suneiditopoiisa molis to eipes. ola ta sxoleia einai stul gamma :) den exei ksanaginei.
oxi den eimai apofoitos tou kuklikou sxoleiou (polukladiko ilioupolis, kai auto einai kapws diaforetiko me tis gefures kai ta diaforetika epipeda) kai panta to zileua.
kai oses fores pernw apo eksw moiazei ereipwmeno, sxoleio fantasma, den exw dei pote paidia.
sta eksarxeia, oxi.
wraio to nipiagwgeio.
krima gia ola ta alla.
Tο πλεονέκτημα ήταν το φως που έμπαινε από τα παράθυρα, το μειονέκτημα ήταν ότι τα βεβήλωσαν με πανάθλιες σκαλωσιές και σίδερα ανακόπτοντας την πορεία του φωτός προς τη διαδεδομένη άποψη του σχολικού κατεστημένου ότι οι έφηβοι πρέπει να μεγαλώνουν σε κλουβιά. Επίσης οι κακοτεχνίες των εργολάβων το έκαναν να είναι απόλυτα διαμπερές στους ανέμους.
Εμείς που το ζήσαμε το ονομάζαμε το "κρουαζιερόπλοιο" γιατί όταν φύσαγε ήταν σα να σαλπάραμε.
Thank you for the trip down the memory lane, I am touched!!
Το σχολείο του Δεληγιάννη στα Εξάρχεια είναι σπουδαίο κτίριο. Δεν το έχω δυστυχώς δει από μέσα, αλλά μιλάω γι'αυτό που δίνει στην πόλη. Διασχίζω συχνά τη στοά και πάντα αναρωτιόμουν. Μετά τα βραβεία έμαθα...
Post a Comment
<< Home