ο Batman πάνω από τη Σπιανάδα, ο φιλότιμος golfer και η πριγκίπισσα στρουθοκάμηλος

- Μεγάλη Παρασκευή πρωί: - άφιξη – κόσμος –

- ζέστη- μερικά ρούχα όπως όπως σφηνώνονται στην τσάντα – βόλτα και ωραιότατο πάρκο δεξιά. Μαθαίνω ότι είναι οι φυλακές Κερκύρας.

Φυλακές ξεφυλακές, λίγοι κρατούμενοι είναι σε τόσο γαλήνιο περιβάλλον. Το πρώτο ούζο της σεζόν.
- Μεγάλη Παρασκευή βράδυ: καθ’οδόν προς τη Σπιανάδα κτίριο που δείχνει γοητευτικά spooky δεξιά.

Κρέμεται πάνω από το γκρεμό, χωμένο ανάμεσα σε πυκνά ψηλά πεύκα και κυπαρίσσια. Ανακαινίζεται λέει η ταμπέλα απέξω. Μαθαίνω ότι ήταν το πτωχοκομείο. Κοίτα ρε πούστη, όλα τα ιδρύματα στην Κέρκυρα είναι μέγαρα χωμένα στα πράσινα δάση πάνω από τη θάλασσα! Μήπως θα έπρεπε άλλους να κλείνουν μέσα και άλλους να βγάζουν στους δρόμους? – η νυχτερινή παρέλαση κάτω από τα μωβ φανάρια ο γνωστός πανζουρλισμός - κάτι κελαηδίσματα ακούγονται συνεχώς – θα μάθω ότι είναι νυχτερίδες - δεν θα σταματήσουν στιγμή τις 3 μέρες που θα μείνω εδώ - Κέρκυρα το νησί του Batman - το βράδυ μεν κάνουν παρέα με κάτι βατράχια αλλά its OK - πίσω στη μελαγχολική Σπιανάδα της Μ. Παρασκευής, το adagio που παίζουν οι φιλαρμονικές συγκινητικό - το «ω γλυκύ μου έαρ» της χορωδίας επίσης - τα τεράστια χάλκινα (τρομπόνια?) των φιλαρμονικών τα αγαπημένα μου -

- οι μπάσοι στο τέλος της χορωδίας με τη φωνή που σε κάνει να τρέμεις, όλα τα λεφτά – στο βάθος τσαμπιά νυχτερίδων βαραίνουν κάτω από τα γείσα στις στέγες των σπιτιών -

- Μεγάλο Σάββατο πρωί:


- ο ίδιος εξαντλητικός κόσμος – καθ’οδόν για τα κανάτια, γλίστρα πάνω σε λουλούδι στην μέση του πλήθους που έχει παραταχθεί στα πεζοδρόμια – το μικρό κανάτι (δώρο της Aegean) που κρατάω σώζεται - θα το σπάσω λίγο μετά, αφού έχω χαζέψει όλους του άλλους που ρίχνουν από τα μπαλκόνια δίπλα μας -




- φέτος κάτσαμε στο καλύτερο σημείο: στη γωνία του πίσω δρόμου από τη Σπιανάδα και του κάθετου που βγάζει σε αυτήν – ιδανικός συνδυασμός αντήχησης, οπτικής προς 4 διαφορετικά σημεία, αίσθησης της σφιχτής αστικής δομής της πόλης - αντίο τακούνι - παπούτσι ανά χείρας και εκκίνηση τσαγγαροσαφάρι-

- σωτηρία: Τακούνι SOS , ανοιχτό φυσικά, τίγκα σε ατυχείς τακουνοφορούσες που σφηνώθηκαν στα πλακόστρωτα - "εσύ που το έπαθες?" - χαμόγελα ευτυχίας στην έξοδο - φαί και ποτό μέχρι σκασμού με κοριτσοπαρέα - χικ

- Κυριακή του Πάσχα:

- στο γκαζόν του ξενοδοχείου που μας φιλοξενεί, νεαρός 6/7 ετών, ελπίδα του επαγγελματικού γκόλφ υποθέτω, εξασκείται με μπαστούνι μωβ και κίτρινο. Θύματα οι αδερφές του και κάτι διερχόμενες Τσιμπρίες γιαγιάδες. Η παρέα του αποτελείται από έτερους αθλητικούς νεαρούς που φοράνε γυαλιά ηλίου μεγαλύτερα από το κεφάλι τους. Αυτοί δείχνουν να προτιμούν τη μπάλα ή το ποδήλατο. Όπως και να έχει ο γκόλφερ συνεχίζει να εξασκεί το μοναχικό του σπορ με νέα θύματα. Οι κοπέλες της παρέας από τη άλλη, με αμφίεση πριγκίπισσας, προτιμούν να εξερευνούν το άγνωστο. -

- Με ανακάλυψη πιθαριού, η "εμπροσθοφυλακή", σαν στρουθοκάμηλος, χώνει το κεφάλι της στο πιθάρι με εμφανή περιέργεια. Τo κεφάλι? Λάθος. Μπαίνει ολόκληρη στη σπηλιά του Αλή Μπαμπά. Η φίλη και συνοδοιπόρος "πριγκίπισσα" σε λίγο θα ανέβει στο πιθάρι, θα το κάνει πειρατικό καράβι και θα φωνάξει στις άλλες: «ΝΑ! ΕΚΕΙ! ΘΑΛΑΣΣΑ!!» . - Στο βάθος κερκυραικά, συρτά και τσάμικα συμπληρώνουν το πανηγυρικό κλίμα.

Όμορφο Πάσχα. Και του χρόνου.

τα απόνερα ενός party

Φίλοι συν-bloggers, ένα έχω να δηλώσω: Πολύ ωραίο το party χτες! Ανάμεσα σε κουβέντες και ποτά, χάρηκα που γνώρισα τους ανθρώπους πίσω από τα nickx και με δυο λέξεις πέρασα υπέροχα . Δεν επεκτείνομαι περαιτέρω σε λεγόμενα φιλοσοφικού επιπέδου ή γκρίνιες για τους πανταχού παρόντες PR-ιτζήδες και καταλήγω –με το κεφάλι ακόμα βαρύ από χτες- στο resume :

Ελπίζω να τα ξαναπούμε. Σύντομα :)

το Ευαγγέλιο του Ιούδα (updated)

Η περίοδος πριν το Πάσχα προσφέρεται καθώς όλα δείχνουν για "θρησκευτικού" τύπου suspence.

Από τη μια ο Dan Brown που κέρδισε την τελευταία δίκη για το Da Vinci Code που έλαβε χώρα στο Λονδίνο.

Και από την άλλη ένα χειρόγραφο (codex) ταράζει τα νερά .



Το Ευαγγέλιο του Ιούδα, , που βρέθηκε τα '70s βυθισμένο στην σαχάρεια άμμο, το περιέλαβαν οι ειδικοί και μετά από χρόνια έρευνας, συγκόλλησης και ανάγνωσης, είναι έτοιμο λοιπόν έα ντοκυμαντέρ από το National Geographic, που καταγράφονται όλα όσα λέει. Τι λέει το ευαγγέλιο? Αυτό που αναμεταδίδουν όλα τα μέσα ενημέρωσης είναι το πιασάρικο: "ο Ιησούς του ζήτησε να τον προδώσει, αφού ήταν ο καλύτερος μαθητής του και έτσι, αν και κόντρα στη θέληση του ίδιου του Ιούδα, με την σταύρωση και την ανάσταση, να ολοκληρωθεί η πορεία του Ιησού στη γη".

Καλό ε? Μου θυμίζει μεσημεριανή εκπομπή και έναν τύπο που σκότωσε μια φαρμακοποιό παλιά γιατί εκείνη του το ζήτησε. Ας μην το παρατραβάω όμως. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και έτσι. Μα δεν γνωρίζω. Και δεν καταλαβαίνω γιατί τα επιστημονικά αποτελέσματα παρουσιάζονται πρώτα από όλους.. σε ένα …ντοκυμαντέρ! Αυτό λίγο μου βρωμάει, το ομολογώ.

Γεγονός είναι πως αν όντως είναι αυθεντικά τα χειρόγραφα (γιατί ως συνήθως βγήκανε και κάποιοι που λένε πως δεν είναι) θα είχε πολύ ενδιαφέρον να δούμε αν θα αλλάξει τίποτα σε όσα λένε οι χριστιανικές θρησκείες ως σήμερα. (Και τι θα απογίνουμε τώρα χωρίς βαρβάρους? Και τι θα γίνει ο θρύλος του wandering Jew? Kαι τόσα έθιμα? Και τόσοι τουρίστες?)

Οι καθολικοί προς το παρόν έχουν πάθει πατατράκ: δεν το δέχομαι-δεν το δέχομαι ωρύονται, ενώ οι ορθόδοξοι δεν άκουσα να βγούνε να πούνε τίποτα. Μάλλον θα σκέφτονται ότι θα πρέπει να τον ανακυρήξουν άγιο και μετά τα του Βησσαρίωνα έχουν πολλή δουλειά στον τομέα.

In any case, φίλες και φίλοι, μην ταράζεστε. Δεν βλέπω συνταρακτικές αλλαγές μέχρι αυτό το Πάσχα. Από του χρόνου και αν.

______________________________________

update: Για την πληρότητα του θέματος παραθέτω εδώ (μέθοδος Ctrl+C -> Ctrl+V) το εν τάχει σχόλιο που έκανα και στα comments, μετά την παρακολούθηση του αντίστοιχου ντοκυμαντέρ στο National Geographic.

πριν λίγο τελείωσε το ντοκυμαντέρ

εν ολίγοις

α. το χειρόγραφο ανήκει στην αρχαιότητα

β. γράφτηκε γύρω στο 250μΧ
γ. τα υπόλοιπα Ευαγγέλια γράφτηκαν από το 60 μέχρι το 100μΧ

δ. τα Ευαγγέλια στα πρώτα χρόνια μετά ο θάνατο του Χριστού ήταν παραπάνω από 4 (των υπολοίπων μαθητών, της Μαρίας της Μαγδαληνής και υπολοίπων άλλων ανάμεσά τους). Για την ακρίβεια ήταν καμμιά 30αριά.

ε. Εκτός από το ιερατείο τα πρώτα εκείνα χρόνια υπήρχαν και οι "γνωστικοί" που από ότι κατάλαβα ήταν άνθρωποι που κύρητταν τη θρησκεία με πιο "φιλοσοφημένο τρόπο" ας πούμε. Εκλαικεύω, μα δεν κατέχω το θέμα καλά.

στ. Σε μια φάση και με το γενικότερο χαμό(σφαγές χριστιανών για μια πίστη που δεν είχε ξεκάθαρο κείμενο) ο επίσκοπος Ειρηναίος απόφάσισε με την bright nowadays λογική ότι 4 είναι τα σημεία του ορίζοντα, 4 οι άνεμοι, σε τέσσερα πόδια στηρίζεται η εκκλησία (κοκ) ότι τα Ευαγγέλια θα είναι 4. Διάλεξε τα 4 ανάμεσα στα πιο popular και αυτό ήταν.

ζ.Στο ντοκυμαντέρ έλεγε κάτι που δεν κατάλαβα ακριβώς. Έλεγε πως τα ευαγγέλια δεν γράφτηκαν από τους ίδιους τους Ευαγγελιστές μα από άλλους μετά...και σε κάποια φάση προστέθηκε επάνω το "κατά Λουκάν" ας πούμε. Αυτό δεν το καταλαβαίνω. Και γιατί κατά Λουκάν και όχι κατά Τάδε?

η. Όλα τα υπόλοιπα Ευαγγέλια δεν είναι υπογεγραμμένα. Αυτό είναι. Επίσης το κείμενο σταματάει την αφήγηση στο θάνατο του Ιησού(δεν μιλάει για σταύρωση) και δεν λέει τίποτα περί ανάστασης κλπ. Ερώτηση: θυμάται κανείς πότε κρεμάστηκε ο Ιούδας? Αμέσως μόλις πήρε τα 30 αργύρια? Αφού ή πριν σταυρωθεί ο Ιησούς?

θ. Αν υποθέσουμε ότι τα Ευαγγέλια γράφτηκαν από μαθητές των Λουκά, Μάρκου κλπ....αφού ο Ιούδας αυτοκτόνησε και προφανώς δεν είχε μαθητές, από ποιούς γράφτηκε το κείμενο?

Εγώ, σαν εντελώς μη ειδική, από όσα άκουσα σήμερα το μόνο που μπορώ να υποθέσω ότι ναι μεν το κείμενο γράφτηκε στα αρχαία χρόνια, προφανώς από άλλους και υπογράφτηκε ως Ευαγγέλιο του Ιούδα.

γκρίνιες

Παλιά ήμουν καλή ασθενής. Έκανα ότι μου έλεγαν, δεν διαμαρτυρόμουν και κάποια στιγμή γινόμουν καλά. Ούτε τότε ούτε τώρα αρρωσταίνω εύκολα. Μα τώρα έχω μια ίωση και με εκνευρίζει αφόρητα. Δεν έχω τόσο πυρετό που να είμαι out of order, μα αρκετό για να σέρνω τα πόδια μου σε κάθε κίνησή μου. Δεν πέφτει και με τίποτα γμτ! Από το πολύ το αραχτό πονάει το κεφάλι μου και δεν μπορώ ούτε να το ακουμπήσω κάπου για να κλείσω τα μάτια μου που νιώθω πως έχουν βαρίδια. Ούτε στον υπολογιστή μπορώ να κάτσω καλά καλά, ούτε ένα βιβλίο να διαβάσω...ούτε τίποτα για να ηρεμήσω. Νιώθω μόνη μου, όλοι κάνουν κάτι άλλο - δουλειές-εξόδους-, ελάχιστα τηλέφωνα, δεν το είχα βγάλει και βούκινο ως τώρα, εγώ δεν έχω να πω και τίποτα καινούργιο άλλωστε. Ουφ! Όταν είμαι έτσι δεν θέλω να ξαναμιλήσω σε κανέναν. Ποτέ. Η μοναξιά άλλωστε έχει πολλά καλά. Μετά επανέρχομαι στα κανονικά μου.

Τεσπά, η ίωση αυτή, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν ήρθε ακριβώς μόνη της. Τόσο καιρό δεν είχα ξεκουραστεί από ένα μεγάλο project του παρελθόντος, αναλάμβανα καινούργια και καινούργια. Χίλια κομμάτια. Που πας κυρά μου? Κατέβασε ταχύτητα. Δεν την κατέβασα συνειδητά, την κατέβασα ασυνείδητα και έχω το θράσος και να γκρινιάζω από πάνω. Όλη μέρα το μυαλό μου τριγυρνάει σε όσα μπορώ να κάνω τώρα που δεν πάω στη δουλειά (άλλο κεφάλαιο αυτό). Και φυσικά, ωσάν εμμηνοπαυσική που νιώθω, πότε τουρτουρίζω πότε σκάω, δεν μπορώ να κάνω σχεδόν τίποτα.

Πάντα με ενοχλούσαν οι κλαψιάρηδες ασθενείς. Να που αυτή τη φορά έγινα και εγώ.

Τεσπά, ίσως αν είμαι καλά το ΣΚ να πάω την εκδρομή που έλεγα.