ο Batman πάνω από τη Σπιανάδα, ο φιλότιμος golfer και η πριγκίπισσα στρουθοκάμηλος
- Μεγάλη Παρασκευή πρωί: - άφιξη – κόσμος –
- ζέστη- μερικά ρούχα όπως όπως σφηνώνονται στην τσάντα – βόλτα και ωραιότατο πάρκο δεξιά. Μαθαίνω ότι είναι οι φυλακές Κερκύρας.
Φυλακές ξεφυλακές, λίγοι κρατούμενοι είναι σε τόσο γαλήνιο περιβάλλον. Το πρώτο ούζο της σεζόν.
- Μεγάλη Παρασκευή βράδυ: καθ’οδόν προς τη Σπιανάδα κτίριο που δείχνει γοητευτικά spooky δεξιά.
Κρέμεται πάνω από το γκρεμό, χωμένο ανάμεσα σε πυκνά ψηλά πεύκα και κυπαρίσσια. Ανακαινίζεται λέει η ταμπέλα απέξω. Μαθαίνω ότι ήταν το πτωχοκομείο. Κοίτα ρε πούστη, όλα τα ιδρύματα στην Κέρκυρα είναι μέγαρα χωμένα στα πράσινα δάση πάνω από τη θάλασσα! Μήπως θα έπρεπε άλλους να κλείνουν μέσα και άλλους να βγάζουν στους δρόμους? – η νυχτερινή παρέλαση κάτω από τα μωβ φανάρια ο γνωστός πανζουρλισμός - κάτι κελαηδίσματα ακούγονται συνεχώς – θα μάθω ότι είναι νυχτερίδες - δεν θα σταματήσουν στιγμή τις 3 μέρες που θα μείνω εδώ - Κέρκυρα το νησί του Batman - το βράδυ μεν κάνουν παρέα με κάτι βατράχια αλλά its OK - πίσω στη μελαγχολική Σπιανάδα της Μ. Παρασκευής, το adagio που παίζουν οι φιλαρμονικές συγκινητικό - το «ω γλυκύ μου έαρ» της χορωδίας επίσης - τα τεράστια χάλκινα (τρομπόνια?) των φιλαρμονικών τα αγαπημένα μου -
- οι μπάσοι στο τέλος της χορωδίας με τη φωνή που σε κάνει να τρέμεις, όλα τα λεφτά – στο βάθος τσαμπιά νυχτερίδων βαραίνουν κάτω από τα γείσα στις στέγες των σπιτιών -
- Μεγάλο Σάββατο πρωί:
- ο ίδιος εξαντλητικός κόσμος – καθ’οδόν για τα κανάτια, γλίστρα πάνω σε λουλούδι στην μέση του πλήθους που έχει παραταχθεί στα πεζοδρόμια – το μικρό κανάτι (δώρο της Aegean) που κρατάω σώζεται - θα το σπάσω λίγο μετά, αφού έχω χαζέψει όλους του άλλους που ρίχνουν από τα μπαλκόνια δίπλα μας -
- φέτος κάτσαμε στο καλύτερο σημείο: στη γωνία του πίσω δρόμου από τη Σπιανάδα και του κάθετου που βγάζει σε αυτήν – ιδανικός συνδυασμός αντήχησης, οπτικής προς 4 διαφορετικά σημεία, αίσθησης της σφιχτής αστικής δομής της πόλης - αντίο τακούνι - παπούτσι ανά χείρας και εκκίνηση τσαγγαροσαφάρι-
- σωτηρία: Τακούνι SOS , ανοιχτό φυσικά, τίγκα σε ατυχείς τακουνοφορούσες που σφηνώθηκαν στα πλακόστρωτα - "εσύ που το έπαθες?" - χαμόγελα ευτυχίας στην έξοδο - φαί και ποτό μέχρι σκασμού με κοριτσοπαρέα - χικ
- Κυριακή του Πάσχα:
- στο γκαζόν του ξενοδοχείου που μας φιλοξενεί, νεαρός 6/7 ετών, ελπίδα του επαγγελματικού γκόλφ υποθέτω, εξασκείται με μπαστούνι μωβ και κίτρινο. Θύματα οι αδερφές του και κάτι διερχόμενες Τσιμπρίες γιαγιάδες. Η παρέα του αποτελείται από έτερους αθλητικούς νεαρούς που φοράνε γυαλιά ηλίου μεγαλύτερα από το κεφάλι τους. Αυτοί δείχνουν να προτιμούν τη μπάλα ή το ποδήλατο. Όπως και να έχει ο γκόλφερ συνεχίζει να εξασκεί το μοναχικό του σπορ με νέα θύματα. Οι κοπέλες της παρέας από τη άλλη, με αμφίεση πριγκίπισσας, προτιμούν να εξερευνούν το άγνωστο. -
- Με ανακάλυψη πιθαριού, η "εμπροσθοφυλακή", σαν στρουθοκάμηλος, χώνει το κεφάλι της στο πιθάρι με εμφανή περιέργεια. Τo κεφάλι? Λάθος. Μπαίνει ολόκληρη στη σπηλιά του Αλή Μπαμπά. Η φίλη και συνοδοιπόρος "πριγκίπισσα" σε λίγο θα ανέβει στο πιθάρι, θα το κάνει πειρατικό καράβι και θα φωνάξει στις άλλες: «ΝΑ! ΕΚΕΙ! ΘΑΛΑΣΣΑ!!» . - Στο βάθος κερκυραικά, συρτά και τσάμικα συμπληρώνουν το πανηγυρικό κλίμα.
Όμορφο Πάσχα. Και του χρόνου.
2 Comments:
Ζηλεύωωωωωωωωωω !!!
Πολύ καλή περιγραφή. Σαν να είμαστε παρόντες στα τεκταινόμενα !!!!!!!!
Post a Comment
<< Home