φιλοαθηναική λέσχη: μάθε να γκρεμίζεις
Με αυτόν τον τίτλο, μια ομάδα με τίτλο "ομάδα blanco" μου έστειλε ένα email με την εξής πρόταση:
Ομάδα μπλάνκο, λέσχη φιλίας, προβληματισμού και δράσης για την αισθητική βελτίωση της πόλης των Αθηνών
Είχα μπει στη mailing list κάμποσο καιρό πριν, όταν είχα μάθει για το site. Μου είχε φανεί ενδιαφέρουσα ιδέα και περίμενα να δω την εξέλιξη. Σήμερα ξαναμπήκα, δεν κατάλαβα τίποτα. Ούτε ακριβώς τους σκοπούς, έστω και διαγραμματικά βρε παιδί μου, ούτε τα μέσα για την επίτευξη αυτών. Διάβασα και το (ένα και μοναδικό) κείμενο περί αρχιτεκτονικής. Γενικά δεν κατάλαβα προς τι η φασαρία. Ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία, μα ειλικρινά, έτσι περιμένουμε να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής στο αστικό περιβάλλον της Αθήνας?
Και δεν νομίζω ότι είμαι πολύ πεζή.
Ίσως απλά έχω βαρεθεί τα λόγια και ζητάω και λίγο action.
Έχω πολλές ιδέες μα υποψιάζομαι ότι ώρες ώρες μιλάω πολύ σαν "αρχιτέκτονας" και θα ήθελα να μου πει κάποιος εκτός του χώρου τι πιστεύει. Τι τρελαίνεστε? Τόσο δύσκολο είναι? Θέλουμε να γίνει αυτό, εκείνο και το άλλο... Πως μπορεί να βελτιωθεί η ζωή στα αστικά κέντρα. Κάτι ρε παιδί μου... Να το κουβεντιάσουμε.
Labels: architecture
posted by evee @ 9:36 PM
9 comments
9 Comments:
λίγο κρασί λίγη θάλασσα και το αγόρι μου, η φάση. Τίποτα πραπάνω δεν μπορώ να πώ μιας και ούτε εγώ δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοούν....απίστευτο... !
Μπορώ να σχολιάσω τώρα που έγινα συνταξιουχα;
Δυστυχώς ξέρω ότι τα συρτάρια των υπουργείων είναι τίγκα σε πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις, έχω κάνει και'γώ μερικές. Μια από αυτές λεω να καταθέσω εδώ πέρα, γενικόλογα όμως:
Ενα μεγάλο πρόβλημα είναι οι αστικές συγκοινωνίες. Τη στιγμή που χρειαζόμασταν μικρά λεωφορειάκια για να εφαρμοστεί ένα σχέδιο περιφερειακών διαδρομών ανάμεσα σε γειτονιές, η πολιτική απόφαση ήταν να ψωνίσουμε με αντικαταβολή πορτοκάλια(!!!) κάτι θηρία από Ρουμανία -αν θυμάμαι καλά.
Το σχέδιο εξακολουθεί να υπάρχει και να περιμένει ανασκαφείς να το ξεθάψουν ώστε το Κολονάκι -ας πούμε ένα τυχαίο παράδειγμα- να συνδεθεί με το Παγκράτι.
Εχω κάνει, σπαταλώντας δικό μου χρόνο και χρήμα, ένα σωρό διαδρομές με λεωφορεία διαφόρων γραμμών και έχω διαπιστώσει και αποτυπώσει παραπολλά οξύμωρα.
Η βελτίωση, με πολύ απλό τρόπο, των συγκοινωνιών είναι κάτι που θα δώσει την πρώτη ανάσα στην πόλη. Μετά, ας γκρεμίσουμε κιόλας!
Το γκρέμισμα καλό είναι, αλλά εγκυμονεί τον κίνδυνο να ξεφυτρώσει σύντομα κάτι ογκωδέστερο απο εκείνο που γκρεμίστηκε!
με πολλή συμπάθεια συμπάσχω:-)
rodia (συνταξιούχα? άσχετο, σήμερα πήγα και πλήρωσα ΤΣΜΕΔΕ)
α. δεν κατάλαβα - που κολάνε τα πορτοκάλια? Και πες αλλαγή σχεδίων, μα το ΥΠΕΧΩΔΕ ή το Υπ. Συγκοινωνιών αποφασίζει ΚΑΙ για τα πορτοκάλια? Ή σας το ξέκοψε το Υπ. Οικονομικών?
β. Υπάρχουν διάφορα μικρά λεωφορεία τώρα...αυτά είναι τμήμα αυτής της ιδέας που μελέτησες?
γ. Ας πω δυο τρεις πρόχειρες σκέψεις αναφορικά με το θέμα που έθεσες. Ξέρω, άλλες εποχές τότε μα έχω δυο ζητήματα: Το θέμα με αυτά τα μικρά λεωφορειάκια για εμένα είναι ότι πρώτον εξυπηρετούν μόνο διαδρομές από σχεδόν κεντρικές περιοχές προς το κέντρο(ενώ όποιος είναι ήδη στο κέντρο έχει 500 λεωφορεία, μετρό και ταξί να πάρει), ενώ πλέον υπάρχουν πάρα πολλοί που μένουν έξω από το μεγάλο δακτύλιο. Επίσης, το καθοριστικό δεν είναι αν υπάρχει συγκοινωνία. Είναι η συχνότητά διέλευσης και η αξιοπιστία της. Γιατί το τραμ δεν έχει κίνηση? Και γιατί το μετρό έχει? Στη Δουκίσσης Πλακεντίας τα τρένα φτάνουν και αναχωρούν γεμάτα(standard με όρθιους).
δ. ανέκδοτο: θυμάμαι ένα θείο μου που την έχει δει ελαφρώς, πριν λίγα χρόνια, να αναρωτιέται ποιοι πέρνουν σήμερα τα λεωφορεία εκτός από μετανάστες-φοιτητές-συνταξιούχους (1. κάνει ελεύθερο επάγγελμα με συνεχείς μετακινήσεις και β. ήταν λίγο πριν την έλευση του μετρό). Εγώ που και τότε και τώρα μετακινούμαι την ημέρα κατά βάση με τα μέσα μαζικής κουφάθηκα.
Νομίζω τώρα έχει αλλάξει γνώμη αναφορικά με το μετρό τουλάχιστον, αλλά αυτό δείχνει μερικά πράγματα τόσο για την γνωστή αγάπη των περισσότερων στον ιδιωτικό χώρο του αυτοκινήτου τους ακόμη και μέσα σε πήχτρα κίνηση όσο και για την αναξιοπιστία των συγκοινωνιών(υπογραμμίζω εδώ το "ως την εποχή του μετρό").
όμως οι εποχές αλλάζουν
(και εγώ ονειρεύομαι επεκτάσεις του μετρό παντού)
βασικα ακριβως το ιδιο σκεφτομουν και γω οταν πρωτοειδα την σελιδα.
Θελω και γω δραση, οι ιδεες για το πως μπορει να βελτιωθει η Αθηνα ειναι απειρες. Σκεφτομαι ισως την δημιουργια ενος φορουμ για το θεμα...
θα ηθελε βεβαια παρα πολυ δουλεια που δεν ξερω αν μπορω να κανω τωρα. Αλλα για αρχη μπορουμε να μαζεψουμε τα καλα κειμενα για το θεμα...
S G ο σύλλογος αρχιτεκτόνων έχει στο site του (http://www.sadas-pea.gr/ , το έχω βάλει και δίπλα στα links) ένα forum που θα μπορούσε να αποτελέσει ίσως καλή αρχή για ένα διάλογο. Μεν το forum δεν λειτουργεί για την ώρα. Ένας θεός ξέρει γιατί. Θα δω αν μπορώ να επικοινωνήσω μαζί τους.
Για την ώρα, αυτό που γράφεις με τη συλλογή κειμένων ή πιθανών θεμάτων μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον. Αν θέλεις, στείλε μου σε παρακακλώ ένα email να το κουβεντιάσουμε. Aπό τα blogs στο profile σου βρήκα email.
Σμπαρακουάκκκ! 8-P Τι κείμενο ήταν κι αυτό! Να σου πω την αλήθεια περιμένα κάτι για "περισσότερο πράσινο στην πόλη", "χρώμα στις προσόψεις"... τα κλασικά. Αλλά όχι αυτό! Βαρέθηκα και το παράτησα στα μισά. Είχα διαβάσει κι εγώ για την "ομάδα μπλάνκο", νομίζω κάπου κοντά στους Ολυμπιακούς αλλά τότε το site δε λειτουργούσε.
Συμφωνώ με rodia και evee περί μαζικών μέσων μεταφοράς. Προσωπικά μετακινούμε κατά βάση με μετρό και εναλλακτικά με λεωφορείο. Αν και το τραμ με βολεύει ως προς τις στάσεις του δεν το παίρνω ποτέ λόγω χρόνου. Πρόκειται για λάθος σχεδιασμού: είναι πλεονασμός εκεί όπου τοποθετήθηκε.
Όσο για το ποιοι μετακινούνται με μέσα μαζικής συγκοινωνίας... τα πρώτα χρόνια στη σχολή μου είχε κάνει τεράστια εντύπωση ότι κάποιες φορές -ειδκά το πρωί- έβλεπα αποκλειστικά γυναίκες! Οι άντρες υποθέτω θα έπαιρναν το αυτοκίνητο, εφόσον υπάρχει ένα ανά νοικοκυριό.
Ο φίλος μου ο Μ. κατεβαίνει στη σχολή (Πατησιών) με το ποδήλατο. Αλλά πόσοι το κάνουν αυτό; Και με τον κίνδυνο που διατρέχουν και τα γαμοσταυρίδια που θα ακούν;
Πείτε με κοινότυπη αλλά θεωρώ ως ένα από τα βασικά προβλήματα της ελληνικής πόλης την έλλειψη αστικής συνείδησης. Γιατί σε πόλεις όπως η Βαρκελώνη ή η Φλωρεντία αρκεί ένα μπουκάλι κρασί, μερικά σκαλάκια και καλός καιρός για να αράξεις κάπου το Σαββατόβραδο και στην Αθήνα πρέπει απαραιτήτως να σκάσεις δεκάευρω για να "βγεις"; Μετά γιατί να τα αισθάνεσαι ως κομμάτι του εαυτού σου, τα -όποια- σκαλάκια; Ένα από τα θετικά στοιχεία, θεωρώ πάντως την πυκνότητα. Πρέπει να ευλογούμε τα γένια μας γι'αυτό. Και να το διαφυλάξουμε όσο μπορούμε.
συμφωνώ με τις παρατηρήσεις σου muse
αυτό το "περί έλλειψης αστικής συνείδησης" μου φαίνεται και το πιο περίπλοκο από όλα όσα έθεσες (και ίσως το βασικό).
Κατά τη γνώμη μου εμπλέκει ουσιαστικά την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους (μιλάμε για ένα πρόσφατο κράτος άλλωστε και πως μπορούμε να το συγκρίνουμε με κοινωνίες που είχαν αστικοποιηθεί αιώνες πριν?), την χαμένη αστική τάξη που λέει και ο αγαπητός Νίκος Δήμου (έχω πάρει το ομώνυμο βιβλίο του που μου φάνηκε εξαιρετικό - και ειδικά για αρχιτέκτονες!) και τον αγώνα δρόμου μας να γίνουμε αυτό που θεωρούμε ότι θα'πρεπε να είμαστε ως κράτος. Μάλλον όμως οι μέχρι τώρα γενεές δεν είχαν τις κατάλληλες βάσεις. Ή τον χρόνο αντίδρασης. Ή την παιδεία ..ή είχαν πολυ δρόμο να καλύψουν ή...ή... ή όλα αυτά μαζί. Δεν ξέρω αν θα έχουν οι επόμενες γενιές κατι καλύτερο να δείξουν αλλά το ελπίζω, αφού όλο και περισσότεροι άνθρωποι μορφώνονται, βγαίνουν έξω από τα σύνορα και ζουν για ένα διάστημα - εμπειρίες -κατ'εμέ- ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ.
Η πυκνότητα που αναφέρεις είναι άλλη μια εξαιρετική παρατήρηση. Η πυκνότητα και η μίξη των χρήσεων. Όχι το zoning του μοντερνισμού δηλαδή. Χωρίς τη μπίχλα μεν.
"Γιατί σε πόλεις όπως η Βαρκελώνη ή η Φλωρεντία αρκεί ένα μπουκάλι κρασί, μερικά σκαλάκια και καλός καιρός για να αράξεις κάπου το Σαββατόβραδο και στην Αθήνα πρέπει απαραιτήτως να σκάσεις δεκάευρω για να "βγεις";"
αυτο ειναι οντως τρομερο προβλημα. Και μεν στους Ολυμπιακους φανηκε να αλλαζει, αλλα μετα απλα εγκαταλειφθηκε η τακτικη του αραζουμε λιγο εξω. Ισως φταιει και η ελλειψη αξιοπρεπων χωρων, ισως πιο πολυ η αρχοντοχωριατια/βλαχογκλαμουρια μας.
Παντως ειναι οντως καλη παρατηρηση οτι σε μια πολη που ο κοσμος δεν περπαταει, δεν την ποναει. Παιρνεις το αμαξι απο το γκαραζ σου και το αφηνεις στο γκαραζ του γραφειου (ή χειροτερα σκαρφαλωμενο σε κανα πεζοδρομιο), πως να ξερεις μετα ποσο κακα ειναι τα πεζοδρομια ή ποσο βρωμανε τα σκουπιδια ή ή ή...
Πραγματικα εχω την εντυπωση οτι σε μερικα προαστια οι δημαρχοι δεν εχουν περπατησει ποτε την πολη, δεν εξηγειται αλλιως η κατασταση των πεζοδρομιων...
(και εγώ ονειρεύομαι επεκτάσεις του μετρό παντού)
Δωσαμε, δώσαμε στους εργολάβους! Αρνουμαι νά χρηματοδοτήσω ως φορολογούμενος κι αλλες σήραγγες. Μέ τά μισά λεφτά μπορω νά εχω δεκαπλάσιο μηκος ταχέων τράμ μέ προτεραιότητα στίς διασταυρώσεις.
Post a Comment
<< Home