παραλειπόμενα

Σκόρπιες μετεκλογικές σκέψεις.

- Η ΝΔ νίκησε με μεγάλη διαφορά και αδύναμη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

- Το βλέμμα της Νατάσσας προς τον Κωστάκη στο μπαλκόνι της Ρηγίλλης. Περήφανη και με θαυμασμό.

- Η ήττα του ΠΑΣΟΚ πικρή αλλά αναμενόμενη. Η κίνηση του Βενιζέλου στο περιστύλιο του Ζαππείου χοντροκομμένη, άκομψη και αυτό που λέει ο old-boy "βρήκα στην κίνηση Βενιζέλου μια άγρια ομορφιά, την ομορφιά ενός ανθρώπου διψασμένου για εξουσία, διψασμένου για Αρχή". Tρόμαξα και λίγο πως θα μας δείρει.

- Έχει σίγουρα πιο ηγετικό προφίλ από άποψη δυναμικότητας από τον Γιωργάκη. Μα η ακόρεστη δίψα του λειτουργεί κατά του. Ειδικά όσο παιρνάνε οι μέρες.

- Θα έχει πλάκα, αν βγει ο Βενιζέλος. Θέλω να δω τι θα λένε οι πασόκοι δημοσιογράφοι που για να ξενερώσουν τους πιθανούς fans του Καραμανλή πριν βγει τον κορόιδευαν ως "ο χοντρός". Τώρα θα μιλάνε για "crash test παχύδερμων"?

- Παπανδρέου, Καραμανλής, Μητσοτάκης, Βενιζέλος. Τι πρωτοτυπία ονομάτων! Προτείνω όποιον έχει σοβαρές βλέψεις για αρχηγία κόμματος να μετονομαστεί σε Τρικούπης, Καποδίστριας κλπκλπ.

- Κοίτα που ασχολούμαστε περισσότερο με το ΠΑΣΟΚ που έχασε παρά με τη ΝΔ που κέρδισε.

- Εγώ πάντως προτιμώ τη Διαμαντοπούλου. Το είχα πει και πριν τις εκλογές σε φίλους. Ή αυτή ή ο Βενιζέλος. Αν είναι στοιχειωδώς έξυπνοι θα βγάλουν την Άννα, που έχει πέραση διακομματικά. Τον Βενιζέλο ούτε μεταξύ τους δεν τον πολυχωνεύουν. Μια φίλη λέει πως η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη για γυναίκα πρωθυπουργό. Νομίζω πως αν ήταν η ντόρα δεν θα το σκεφτόταν κανείς. Μήπως η Αννούλα δεν το έχει πιστέψει καν η ίδια? Τέλος πάντων. Πολύ το κούρασε με την αναμονή. Θα είναι η τρίτη ή όχι?

- Να δεις που ο Βενιζέλος θα καταλήξει μέχρι το Νοέμβρη ακόμη περισσότερο αχώνευτος και γλοιωδώς λύσσας, η Αννούλα θα μας ζαλίσει με τις υπόγειες συζητήσεις της και ο Γιωργάκης θα φαντάζει όαση μπροστά σε όλο αυτό.

- Όποιον και να βγάλουν πάντως δεν θα έχουν πρόβλημα. Είναι σχεδόν απίθανο να κυβερνήσει για τρίτη φορά η ΝΔ. Όποιο κόμμα και να ήταν δηλαδή, ότι και να είχε κάνει καλό, θα είχε κάνει και πατάτες και πάντα κάποιοι θα είναι παραπονούμενοι. Η μόνη περίπτωση να κυβερνήσει για τρίτη συνεχή φορά η ΝΔ είναι ο κύριος αντίπαλος να κάνει καμμιά χοντρή πατάτα. Να βγει να πει π.χ. ότι "θα κάψουμε τους ομοφυλόφιλους στην πυρά". Τουτέστιν χλωμό. Ένας ακόμη λόγος για να σφάζονται στο ΠΑΣΟΚ.

- Εκείνη τη Μαριέττα τη λυπάμαι με τη φάση του βιβλίου. Τόσο κράξιμο τζάμπα. Να την κράζει κάποιος γιατί δεν συμφωνεί με τα νομοσχέδια το δέχομαι, αλλά για το βιβλίο μου φαίνεται αναχρονιστικό. Δηλαδή την κράζουνε γιατί όφειλε να κάνει διαγωνισμό για να επιλέξει αυτούς που θα γράψουν το νέο βιβλίο Ιστορίας, -όπως θα απαιτούσε μια δημοκρατική κοινωνία-, επηλέχθηκε η ομάδα, το έγραψε και επειδή είπε κάποια πράγματα που για Χ-Ψ λόγους δεν αρέσαν (δεν θα επεκταθώ εδώ και στα όσα σκέφτομαι περί του ζητήματος "με πόσους τρόπους μπορεί αν περιγράψει κανείς ένα γεγονός"), βρίζεται η Μαριέττα. Δηλαδή για να καταλάβω, αφού τα βιβλία Ιστορίας δεν γράφονται από πολιτικούς αλλά από ιστορικούς και αφού η δουλειά ενός υπουργού είναι συντονιστική (πόσα βιβλία να διαβάσει και να κρίνει -και ως τι να τα κρίνει- ένας υπουργός) έτι σκατά φταίει αυτή? Μα τον Τουτάτη δεν καταλαβαίνω. Στο κάτω κάτω, αφού είδε τη γενική αναμπουμπούλα, το ανέθεσε σε κάποιους που δήθεν είναι αρμόδιοι (Ακαδημία Αθηνών - αυτόπτες μάρτυρες οι περισσότεροι) και έτσι βγήκε μια άκρη. Τι θερμόαιμη πύρκαυλη κατάσταση είναι ετούτη? Κατ'εμέ έπραξε μια χαρά η Μαριέττα. Το καθήκον της δηλαδή, όχι κάτι παραπάνω ή κάτι λιγότερο. Εγώ δεν θα έμπλεκα την Ακαδημία Αθηνών καν. Θέλουμε να γράφουμε την ιστορία όπως αρέσει στον καθένα μας δηλαδή? Στο κάτω κάτω η ιστορικός-συγγραφέας του βιβλίου, υποθέτω ήθελε να κρατήσει μια πιο συναισθηματικά ουδέτερη στάση απέναντι στο γεγονός της καταστροφής της Σμύρνης. Καλό ή κακό αυτό επιλέχθηκε σε πρώτη φάση. Οι διορθώσεις θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς αυτόν τον αποκαλυπτικό, καταστροφολογικό και conspiracy theory χαρακτήρα.

- Ο Αλαβάνος ήταν χαλαρά ο περισσότερο κερδισμένος των εκλογών. Τι σου κάνει ο Τσίπρας από δίπλα ε?

-To ΛΑΟΣ στη Βουλή. Παλιά θα ήταν ανέκδοτο. Ευτυχώς ή δυστυχώς η δημοκρατία τα έχει αυτά. Παρόλες τις αδυναμίες της είναι το καλύτερο δυνατό πολιτικό σύστημα που λέει και ο Νίκος Δήμου