Thursday, October 11, 2007

days in a state of

γάμησέ τα

Nα ψάχνεις πως θα είναι ο υπολογιστής που θέλεις να αγοράσεις, να αλλάζεις εφορίες, να κανονίζεις μαθήματα 3d (για όταν πάρεις το νέο υπολογιστή), να θέλεις να φτιάξεις personal website και να κάνεις gallup σε όσους ξέρεις ικανούς, να θέλεις όλα αυτά να γίνουν με ένα deadline γιατί φιλοδοξείς να επιχορηγηθείς για τα μεγαλόπνοα τούτα σχέδια, να έχεις αρκετή δουλειά, να ετοιμάζεται ο αγαπημένος σου να πάει φαντάρος και να έχουν έρθει τα πάνω κάτω, να θέλεις να αρχίσεις γυμναστήριο αλλά να περιμένεις να στρώσεις ένα πρόγραμμα και να φύγουν από τη μέση τα διαδικαστικά, να πρέπει να στέλνεις σχέδια στο πρώτο δικό σου project που χτίζεται (με δουλειά εκτός ωρών γραφείου εννοείται), να θέλεις να δεις φίλους και γνωστούς που έχεις να δεις καιρό, που έχεις πολλά να πεις ή και τα δυο, να ψάχνεις όνομα για το website, αυτά πάνω κάτω.

Labels:

|

6 Comments:

At 10/11/2007, Blogger Mave said...

courage under fire...you ll hold as always!

 
At 10/11/2007, Blogger tinkerbell said...

This comment has been removed by the author.

 
At 10/11/2007, Blogger tinkerbell said...

Υπομονή και όλα θα μπουν σε ρυθμό... τουλάχιστον δεν προλαβαίνεις να βαρεθείς!
Δεν ξέρω αν σε παρηγορεί αυτό αλλά υπάρχουν και κάποιοι που όχι μόνο δουλεύουν κάθε μέρα μέχρι τις 11 το βράδυ, όχι μόνο δουλεύουν και τα Σ/Κ αλλά... δουλεύουν και στον ύπνο τους (και ξυπνούν για να καταγράψουν αυτά που σκέφτηκαν ή θυμήθηκαν για να μην τα ξεχάσουν)... άτιμη ζωή...

 
At 10/11/2007, Blogger evee said...

υπομονή.. η λέξη στην οποία κράταγα ομπρέλα

 
At 10/15/2007, Blogger panayiotis papadimatos said...

I was lost, but I am back :)

σφύρα αμα θές τίποτα, εδώ είμαι!!
και ας είμαι μακρυά.

 
At 10/17/2007, Blogger IRQueen said...

Αναρωτιέμαι για τα τόσα καρπούζια κάτω από την μασχάλη τα οποία δεν κάθονται και ήσυχα τα άτιμα... θέλουν να βγουν και να παίξεις τον ζογκλέρ μαζί τους. Αναρωτιέμαι. Γιατί; Γιατί είναι ανάγκη να γίνουν όλα τώρα; για το deadline της 31ης Οκτώβρη; πάντα υπάρχει όμως ένα deadline. Αναρωτιέμαι. Καθόμαστε και δύο λεπτά να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει. Στο εδώ και τώρα. [απορίες που μάλλον έχουν να κάνουν με το δικό μου state-of-mind.] Εσύ θα τα καταφέρεις, όπως πάντα, συμφωνώ με ton mave.

 

Post a Comment

<< Home