σημείο βρασμού

Δυο καλά βιβλία προχτες το απογεύμα. Ένα τέλειωσε ένα άλλο ξεκίνησε. Απορρόφηση. Χτες ιδέες από το πουθενά. Για δουλειές. Γυρίζω τη νύχτα στο κρεβάτι. Πετάγομαι πάνω σαν ελατήριο. Μανία με το γράψιμο. Ένα διαφημιστικό σημειωματάριο στην κουζίνα χάνει 2/3 σελίδες του κατά το μεσημερινό φαγητό. Το στριμμένο σχίνο που βρήκα δίπλα στη θάλασσα δείχνει οικεία ανοίκειο πάνω στο ανοξείδωτο μεταλλικό γραφείο. Η Sunny Mπαλτζή και ο Β. Λέκκας τραγουδάνε το «Μαύρο Τριαντάφυλλο». Οι φωτό δείχνουν αστείες. Αν δεν περπατάω πιο σταθερά τότε σήμερα νιώθω αλλιώς το πάτωμα κάτω από τα πόδια μου. Όλη μέρα ρουφάω τις εφημερίδες. Μιλάω μόνο σε 3 τηλέφωνα. Ένα λεπτό έκαστο. Νιώθω πάντα αισιόδοξη και απίστευτα γειωμένη την ίδια ώρα. Αέρας και γη την ίδια στιγμή.

Μ’αρέσει το συναίσθημα. Θέλω να/θα κρατήσει.

Ενέργεια.