Thursday, September 15, 2005

The London Shots Series (Series 5: shopping)

ΟΚ. Τα λόγια είναι περιττά.

Image Hosted by ImageShack.us

Η μέρα είναι απλά τέλεια. Μισοσκότεινη και δροσερή. Ο τέλειος καιρός για βόλτα στα μαγαζιά και φαγητό με αγαπημένο φίλο.

Image Hosted by ImageShack.us

Ο πιο ενδιαφέρων χώρος το Liberty. Ηοbby μου να φοράω τρελά καπέλα των 10cm και των 800 λιρών που δεν μπορώ να αγοράσω με τα λεφτά που βγάζω αυτή τη στιγμή της ζωής μου. Και που μάλλον μου είναι εντελώς άχρηστα. Το εγχείρημα μου φαίνεται πολύ διασκεδαστικό και τα –μάλλον όχι καπέλα, accessories κεφαλής καλύτερα- πολύ καλοσχεδιασμένα.

Πάω για πρώτη φορά (ντροπή, ένα χρόνο εκεί), στο περίφημο “the stables market”. Εκτός από τα κλασσικά ρούχα για γκοθάδες, μεταλλάδες, ποπάκια κλπκλπ...τα 50s, 60s , 70s, 80s ρούχα και αξεσουάρ, τους πάγκους με πρόχειρο φαγητό και την πηχτή μυρουδιά του στο νοτισμένο αέρα, εδώ υπάρχουν από τα ωραιότερα έπιπλα και home accessories, από όλα τη μήκη και πλάτη της γης και όλων των χρονικών περιόδων, (αχρησιμοποίητα, από αποθήκες παρακαλώ) που έχω δει μαζεμένα και με καλές τιμές! Τρώω ένα κόλλημα και χαζεύω μια και καλή. Κάθομαι σε κάθε κρεβάτι/πολυθρόνα/καναπέ. Όταν πάω να μείνω μόνη μου, θα μαζέψω λεφτά, να έρθω να παραγγείλω μερικά γαμάτα πράγματα να τα στείλω κάτω με φορτωτική.

Image Hosted by ImageShack.us

Image Hosted by ImageShack.us

Image Hosted by ImageShack.us

-stairway 2 heaven-
Το καλύτερο όμως δεν το έχω πει ακόμη. Στο Λονδίνο ερωτεύτηκα. Από μακριά μου γυάλισε. Την σκεφτόμουν καιρό. Στον ουρανό τη γύρευα και στη γη τη βρήκα. Από κοντά ήταν πολύ καλύτερη, όπως οι πραγματικοί έρωτες είναι. Η ξύλινη σκάλα των ονείρων μου. Και σε εξαιρετική τιμή! Έχω πολλά βιβλία, και ατέλειωτα ράφια. Και είχα δει σε μια φωτογράφηση συνέντευξης στο ΒΗΜΑgazino κάποιον να κάθεται και να διαβάζει πάνω σε μια ξύλινη σκάλα ένα βιβλίο που είχε πάρει από τη βιβλιοθήκη πίσω του. Έφαγα την Αθήνα και δεν βρήκα. Έπρεπε να τη σχεδιάσω και έχω τρελή δουλειά. Τι να πρωτοκάνω? Ο Lee του Lees antiques μάλλον κουφάθηκε που ρώτησα αν μπορεί να μου την πακετάρει και να την παραδώσει σε φορτωτική. Ανταλλάξαμε κάρτες και το μέλλον θα δείξει. Ανήσυχος μου είπε πως θα πάει Γαλλία για λίγες μέρες, αλλά θα επιστρέψει για ένα κονσέρτο στις 13! Μην ανυσυχείς Lee, δεν ξέρεις με τι έμπλεξες. Όλος ο κόσμος αγοράζει ρούχα, δίσκους κλπ... εγώ ήμουν έτοιμη να καταλήξω στα γκισέ της αεροπορικής για check in με μια σκάλα.

Image Hosted by ImageShack.us

Στο αεροδρόμιο τα τελευταία ψιλά θα τιμήσουν μια ψαγμένη σοκολάτα που δεν είχα ξανακούσει αλλά μου άρεσε το πακέτο: kshocolat. Αγόρασα τις δυο που μου θυμίζαν πιο πολύ φάση Amelie: μια Orange&Cardamum Dark Chocolate και μια Lemon&Pepper White Chocolate. Εξαιρετικές both με μια μικρή προτίμηση στη Lemon&Pepper.

|

5 Comments:

At 9/15/2005, Blogger Κώστας said...

Ζηλεύω! Όταν έρθει η σκάλα, να μας ειδοποιήσεις...
Το ανάκληντρο(;) ειναι φοβερό, θυμάσαι τιμή; Από περιέργεια δηλαδή!
Κανένα θέατρο πήγες;

 
At 9/15/2005, Blogger evee said...

Σκάλα για την ώρα δεν παρήγγειλα... μου λείπει το σπίτι για να την βάλω. :Ρ όταν με το καλό αυτό τακτοποιηθεί έχω αντιπρόσωπο στο Λονδίνο που θα πάει μιλημένος με τη φωτό που έβγαλα να του πει να την πακετάρει. ;) Θέατρο δεν είχε αυτή τη φορά. Κάθησα λίγο και δεν προλάβαινα, άσε που τις πρώτες μέρες είχε και ζέστη... που να πάω να χωθώ σε μπουντρούμια! Next time! Τιμή για το ανάκλιντρο δεν θυμάμαι για να είμαι ειλικρινής. Από ένα σημείο και μετά τα είχα χάσει εντελώς. Τι να πρωτοσυγκρατήσω... είμαι και οπτικός τύπος, με τα νούμερα δεν τα πάω καλά. Θυμάμαι το range μα δεν έχω ακρίβεια. Αξίζει όμως πραγματικά να πας να δεις μόνος σου. Πω πωωω ούτε να με είχαν πληρώσει τέτοια διαφήμηση!!! :D

 
At 9/19/2005, Blogger Unknown said...

τα λόγια όντως είναι περιττά... ;)

 
At 9/21/2005, Blogger TziNtziras said...

παλι καλα που σε αφηνουν να βγαζεις φωτος... οταν ειχα προσπαθησει κατι αναλογο, μας την ειχαν πει :/
Λες και τους κλεβεις το εμπορευμα... Ωραιες pics btw...

 
At 9/21/2005, Blogger evee said...

Τον τύπο με τις σκάλες τον ρώτησα αλλά υπόλοιπα δεν ήτσν κανείς γύρω για να ρωτήσω. :Ρ

Επειδή όμως το έχω μελετήσει, όταν όμως πάνε να μου πούνε κάτι έχω τις εξής λύσεις

Εναλλακτικό σενάριο 1: λέω με σοβαρό ύφος ότι είμαι αρχιτέκτονας και θαυμάζω αυτό που βλέπω και μετά δεν τον αφήνω να μιλήσει ρωτώντας ένα κάρο πληροφορίες για το στυλ κλπκλπ...γενικά παρακάμπτω το πρόβλημα θέτωντας ένα μεγαλύτερο¨π.χ. το κτίριο εποχής Τυδώρ πως συντηρήθηκε τόσο καλά? κλπ.

Εναλλακτικό σενάριο 2: λέω ότι ψάχνω κάτι ανάλογο με αυτό που φωτογραφίζω για έναν πελάτη και θέλω να του το δείξω και άλλα ωραία.

Γενικά πιάνει. Αν χαμογελάς κιόλας καλύτερα. Μπορεί να δουλέψει και σε εσένα. Δοκίμασέ το!

;)

 

Post a Comment

<< Home