cremosia nervosa
Και τώρα φίλες και φίλοι μια άσκηση ζεν (ή νεύρωσης).
Eίσαι λάτρης του καφέ espresso και δεν σου αρέσει καθόλου -μα καθόλου- να χαλάει η κρέμα στον καφέ σου όταν ανακατεύεις τη ζάχαρη? Αν δεν θες να τον πίνεις πίκρα προκειμένου να απολαμβάνεις το θέαμα της πλούσιας κρέμας και την αίσθησή της στα χείλια σου, ιδού η λύση στην οποία έχω καταλήξει:
6 απλά βήματα για μια zen κρέμα
(προσοχή: απαιτείται εξάσκηση για γρήγορη εκτέλεση και ντελικάτα αποτελέσματα)
1. παίρνεις το κουταλάκι(βρίσκεσαι σε καλό δρόμο όταν επιλέγεις από το συρτάρι το πιο λεπτοκαμωμένο)
2. Βάζεις τη ζάχαρη προσέχοντας να πέφτει όλη από τη μύτη του κουταλιού και όχι ξεχειλίζοντας από κάθε πλευρά του κουταλιού
3. η ζάχαρη καλό είναι να πέφτει στον καφέ και να ανοίγει "τρύπα" σε ένα μόνο σημείο της κρέμας (όσο πιο μικρό τόσο πιο καλό :Ρ)
4. γυρνάμε το κουταλάκι ανάποδα
5. βυθίζουμε τη λαβή του κουταλακίου στην τρύπα που με τόση ανυσηχία ανοίξαμε, μέχρι να βρούμε πάτο
6. -Και τώρα προσοχή. Απαιτούνται γνώσεις μετεωρολογίας. - Ανακατεύουμε με το ανάποδο του κουταλιού, τον καφέ στον πάτο του φλυτζανιού. Το μυστικό είναι στο τρόπο:
Δεν ανακατεύουμε με μεγάλες κινήσεις κουνώντας το κουταλάκι γύρω γύρω στον πάτο του φλυτζανιού σαν να ανακατεύουμε μαρέγκα (διότι προφανώς θα διαλυθεί η κρέμα που με τόσο κόπο διαφυλλάξαμε στα προηγούμε βήματα).
Αντίθετα, θέλουμε να δημιουργήσουμε μικρές και πολύ γρήγορες επί τόπου περιστροφές. Στόχος είναι να κατασκευάσουμε ένα μικροφαινομένο: Η σημειακή φρενήρης περιδίνηση, δημιουργεί μια γενική αναταραχή στον πάτο του φλυτζανιού, που λειτουργεί ως "κύμα" και έτσι ανακατεύεται η ζάχαρη παντού. Άσε που διατηρείται και το άρωμα το καφέ για περισσότερη ώρα.
Εnjoy!
Τέλος, κάπου εδώ να ευχαριστήσω τους μετρ της καθημερινότητος και grand κυνικούς φίλους Άγγλους για την εξαιρετικής πνευτικής διαύγειας ατάκα τους που περιγράφει αδελφό φαινόμενο . Ελπίζω αυτό να επαναφέρει το τσι μου σήμερα.
;)
posted by evee @ 11:28 AM
9 comments
9 Comments:
An se endiaferei ki allo to thema tis epistimis stin ypiresia tis kathimerinotitas, kai eidikotera tis kouzinas, diavase kai to "Ti eipe o Einstein sto mageira tou" tou R.Wolke. (tha evaza kai link ston papaswtiriou, alla den kserw!)
Χεχεχε...
Μου θύμισες έναν Ελβετογερμανό καθηγητή που είχα κάποτε στο πανεπιστήμιο. Όταν ήρθε στις USA, τα πρώτα πράγματα που αγόρασε ήταν ένα αμάξι για $3'000 και μια (ελβετική) μηχανή espresso για $7'500.
Εκείνη η μηχανή έφτιαχνε τον καλύτερο espresso που έχω πιεί στη ζωή μου. Φυσικά μας χρέωνε $0.50 το φλυντζάνι.
nomizo to arthro borei na kataxorithei os: mikra mistika pou dieukolinoun ti zoi sas...
poli katatopistiki. akolouthisa tis odigeies kata gramma kai pragmati esosa tin politimi krema mou (ego vevaia ton pino sketo alla oti mathainei kaneis xrisimo einai!)
κάνοντας υπόκλιση στο ευγενές αναγνωστικό κοινό (εδώ θα ήθελα να φοράω μια μονόχρωμη ποδιά κουζίνας από αυτές τις ωραίες που πιάνουν από τη μέση μέχρι τους αστραγάλους), να προσθέσω ένα ακόμη tip βελτιστοποίησης της μεθόδου που δυστυχώς μου διέφυγε όταν έγραφα το κείμενο:
- εναλλακτικά λοιπόν, η ζάχαρη, για να μην ανοίξει "τρύπα" στην κρέμα του καφέ, μπορεί να μπει στο φλυτζάνι ΠΡΙΝ μπει ο καφές. Δυστυχώς εδώ απαιτείται να κάνεις μόνη/ος σου τον καφέ σου aka να έχεις μια καλή μηχανή espresso ή, αν είσαι έξω, να ζητήσεις να μπεις για λίγο πίσω από το bar όταν φτιάχνουν τον καφέ σου να προσθέσεις την επιθυμητή δόση την κατάλληλη στιγμή.
Πληροφορώ τους εσπρεσσόπληκτους αναγνώστες πως στα «ψαγμένα» bar (κι εδώ εννοούμε τις «όρθιες» καφετέριες για τον καφέ-σφηνάκι των 0.70€) της ιταλίας η ζάχαρη πέφτει ΠΑΝΤΑ πριν από τον καφέ στο φλυτζάνι. Αν δε, τον προτιμάτε πικρό, καλό είναι να το δηλώσετε εξ αρχής. Επίσης, οι όροι μέτριος, γλυκός κτλ. είναι εντελώς ανεδαφικοί και θα σας κοιτούν σαν εξωγήινους. Τέλος, μην ξαφνιαστήτε αν δεν σας σερβίρουν και νερό. Οι ιταλοί το πίνουν ΠΡΙΝ τον καφέ για να απολαύσουν πλήρως την γεύση του (έχοντας «ξεπλύνει» το στόμα) και η οποία μένει όσο το δυνατόν περισσότερο.
ΥΓ.:
Οι καλύτερες μηχανές espresso: San Marco
Ο καλύτερος άκοπος καφές espresso: Passalaqua Harem ή Passalaqua Moana
ΥΓ.#2: Μην περιμένετε να πιείτε αξιοπρεπή espresso στην ελλάδα (πέραν ιδιαιτέρων εξαιρέσεων) καθότι είτε οι μηχανές είναι κακορυθμισμένες («αφού τρέχει ίσα ίσα, αύξησε λίγο την πίεση» - κλασσική περίπτωση να βρίσκεις καμμένο κατακάθι στο τέλος), είτε γιατί δεν συντηρούνται σωστά (έχοντας δει, πρωι πρωι, να πλένουν την καφετιέρα με σαπουνάδα έχασα πάσα ιδέα), είτε γιατι απλά ο καφές ο ίδιος είναι «μούφα». Προσωπικά περιορίζομαι στον κλασσικό και δροσερό μου φραπέ μέτριο και δεν παραπονιέμαι: δεν ψάχνω για παιδάκια στα κάρβουνα στην ιταλία και δεν πίνω εσπρέσσο στην ελλάδα! :-P
wow! πολύ χαίρομαι που ανακάλυψα αυτό με τη ζάχαρη μόνη μου. Και το νερό το πίνω πριν τώρα που το συνειδητοποιώ για να καθαρίζει το στόμα για τη γεύση που λες και εσύ. Είχα πάει πριν 10 χρόνια στην Ιταλία μα δεν θυμάμαι και πολλά πέραν του ότι ο καφές πίνεται γρήγορα και όχι αραχτά.
άσχετο: μηχανή έχω μια sgl, τις san marco δεν τις ήξερα. Θα δοκιμάσω όμως καφέ τους άμα βρω. Ο καφές "Passalaqua Harem ή Passalaqua Moana" που λες παίζει και Ελλάδα? Δεν νομίζω να τον έχω δοκιμάσει.
Επίσης αυτό με τις καφετιέρες το έχω δει και εγώ και δεν έχω ξαναπατήσει. Μα μου φαίνεται κάπως υπερβολικό αυτό που λες με τους καφέδες. Ακόμη και ένας πολύ snob μιλανέζος φίλος μου από το Erasmus είχε πει τα καλύτερα για το κλασσικό Da Cappo.
Here's another neurotic:
http://www.boingboing.net/2005/10/17/perfect_toastie_sold.html
Thanks the gods you're not an engineer - you might have actually invented something starting from this post.
a: But monsieur diafanos I AM an engineer!!! Δεν είμαι "μηχανολόγος μηχανικός" (που σε αυτόν τον τύπο "μηχανικού" αναφέρεσαι μάλλον) μα και για να πάρεις το φαινομενικά άσχετο "αρχ. μηχανικός" μερικές βασικές γνώσεις τις έχεις πάρει όσο να'ναι. lol ;)
b: σε αυτά τα θέματα είμαι της απλότητας. Το να κάνεις και κάτι με το χέρι σου δεν είναι κακό. Προσθέτει και αυτόν τον "μη προβλέψιμο παράγοντα" που μ'αρέσει. Και μεγαλύτερη ελευθερία.
c: το link δεν ανοίγει...ούτε το boingboing γενικά (Ι guess κράσαρε ο server)
d. btw: γιατί μιλάς αγγλικά? keyboard probs? :P
Ενδιαφέρουσες οι συμβουλές. Εγώ κάνω ένα άλλο κόλπο, ρίχνω την ζάχαρη από πρίν και με το που αρχίζει να πρεσσάρει τον καφέ, το ανακατεύω για 5 δευτερόλεπτα. ¨οταν τελειώσει, απλά κουνάω λίγο το φλυτζάνι.
http://kafedaki.blogspot.com/2007/07/espresso.html
Post a Comment
<< Home