hit the road

Πρώτη μέρα εκτός δουλειάς χτες και ξυπνάω πρωί πρωί. Ξανά! Από συνήθεια μα και από τη χαρά μου. Την άλλη εβδομάδα αρχίζει η νέα δουλειά. Όπως προείπα, είμαι ανυπόμονη μα έχω και μια μικρή ανησυχία για το τι θα συναντήσω. Όσο περνάνε οι μέρες όμως κυριαρχεί η ανυπομονησία. Ενδιάμεσα σε όλα αυτά ένα ταξίδι που περιμένω πως και πως από καιρό. Με αγαπημένη παρέα. Η αλλαγή αυτή δεν μπορεί παρά να ολοκληρωθεί και με μια επίσκεψη στο κομμωτήριο.

Γουαστάρω μια με απόλα. Μετά το κούρεμα, εκδηλώνομαι: "Μπορούμε να τα κάνουμε με την "τοστιέρα"?" -lol @ ονομασία gadget-
Η νεαρά κορασίς απαντάει με χαμόγελο: "Ναι."
Φορτσάρω: "Ωραία, να τα κάνουμε όλα, να πετάνε παντού."
Η νεαρά κορασίς κολώνει: "Μα και τα επάνω??? Είναι κοντά... Θα πετάνε"
Μα δεν είναι δυνατόν. Όλες σου λένε ότι βαριούνται να χτενίζουν κυρίες με ίδια κομψευόμενα κουρέματα και μόλις πας και πεις "σήμερα θέλω κάτι eccentric", κάνουν πίσω. Η φαντασία στην ανταύγεια και στη μπούκλα μηδέν. Στο κούρεμα κάτι πάει και έρχεται τελευταία. Και να έλεγες πως αυτό που θέλω είναι και καμμιά τομή στο χώρο της κομμωτικής...
Τεσπά, το μάθημά μου το έχω μάθει. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, με τις κομμώτριες πρέπει να είσαι ξεκάθαρη. Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη: "Δεν κατάλαβες. Στόχος ΕΙΝΑΙ να πετάνε. Να πετάνε as much as possible. Να είναι σχεδόν afro. Πως το λένε? Να είμαι σαν δέντρο. Ή σαν σκούπα. Μη φοβάσαι. Έτσι τα θέλω. "

Η κοπέλα βάζει τα δυνατά της. Τα ήθελα περισσότερο φουντωτά, μα και σήμερα, μια μέρα μετά, καλά είναι. Θα βάλω και εγώ το χεράκι μου και φύγαμε για το ταξίδι!