Κατα-εκ-πληκτική έκλειψη

-μερικές σημειώσεις και λίγες φωτό από το Σύνταγμα-


- Ως και τη Δευτέρα Λυκείου είχα κόλλημα να γίνω αστροφυσικός. Ξεπέρασα την εμμονή μου μα τα φυσικά φαινόμενα, ακόμη και τα τόσο απλά όσο η έκλειψη ηλίου με καθηλώνουν.



- Πολύς κόσμος, κανάλια, χαμόγελα παντού. Όλοι, γνωστοί-άγνωστοι μιλούν μεταξύ τους. Όλοι για λίγα λεπτά μαγεμένοι.

- Η κυρία που ζήτησε να δανειστεί το (δανεισμένο) γυαλί οξυγονοκόλλησής μας. Δεν έδειξε να καταλάβε το χιούμορ μας ότι από εδώ και πέρα θα το δανείζουμε επί πληρωμή. Όσο πλησιάζει η max κάλυψη, τόσο θα αυξάνεται η ταρίφα.



- Η απορία: γιατί στη γιγαντοοθόνη φαίνεται η έκλειψη σε mirror? Tόσο διαφορετική οπτική γωνία έχουμε?



- Την τελευταία φωτό την παρατήρησα καλά μόνο τώρα. . Όλα προβάλλονται το ένα πάνω στο άλλο. Τόσες αντανακλάσεις, χάνεις την αίσθηση του αντικειμένου και του υποκειμένου της φωτογράφησης. Θυμήθηκα το «Las Meninas» του Velasquez.

- Βγάλε τα γυαλιά ηλίου. Δεν έχει ήλιο, ρε μαλάκα. (από άγνωστο πίσω). You bet. Λίγη δροσιά επίσης.

- Τα χειροκροτήματα και τα σφυρίγματα μόλις έδειξε την ολική έκλειψη στο Καστελόριζο. Χωρίς αποδέκτη. Από αγνό ενθουσιασμό.

- Μαύρη οθόνη. Πείραξε κανένας μαλάκας το τηλεσκόπιο? Όχι, χαμηλά ξαφνικά ανάβουν φώτα. Είναι τα φώτα της πόλης του Καστελόριζου. Κόρνες από βάρκες και καράβια γεμίζουν τα αυτιά μου. Δεν ξέρω γιατί μα συγκινήθηκα. Υποψιάζομαι ότι πρόκειται για δέος.

- Το διαμαντένιο δαχτυλίδι είναι πολύ πιο αστραφτερό από όσο φαίνεται σε διαφημίσεις η λάμψη του διαμαντιού ή του τάδε προϊόντος που χαρίζει (ντίιν) λάμψη μπλα μπλα.

- Συνειδητοποίησα ότι άνοιξε λίγο το στόμα μου όταν με μια μικρή κίνηση του φεγγαριού, ξεχύθηκε ένας ποταμός φωτός από αυτό που μέχρι πριν ήταν μια φωτεινή γραμμή. Ευθεία κατά πάνω μας. Ξανά.

- Αναρωτιέμαι. Τι έχει πιο μεγάλη γοητεία? Η εκτυφλωτική λευκή λάμψη του «δυνατού» και μακρινού ήλιου ή η μελαγχολική θαμπή γοητεία της μικρής κοντινής σελήνης? Σήμερα σκέφτηκα ότι ίσως η σημερινή συνύπαρξή τους, είναι η απάντηση. Το κάθε ένα ουράνιο σώμα διατηρεί τα χαρακτηριστικά του μα ταυτόχρονα τα «μπλέκει» με του άλλου. Σαν ένας καλός χορός. Ή σαν έρωτας. Συναισθηματική σημείωση.


Η εικόνα είναι τόσο δυνατή. Αυτή ας μείνει.