review (updated)

Το Σάββατο φεύγω για διακοπές. Περιέργως, ενώ τον χειμώνα αυτό έκανα πολλά πράγματα και κουράστηκα αρκετά δεν περιμένω τις μέρες αυτές μόνο για λόγους σωματικής ξεκούρασης. Τον τελευταίο καιρό έχουν συμβεί διάφορα: ένας καρκίνος νέας αγαπημένης γυναίκας και μια ολική μαστεκτομή (σήμερα) - η σκέψη της μου δημιουργεί ένα μόνιμο βάρος στο στομάχι, αχ μακάρι να πάνε όλα καλά-, ένα σπίτι που βρήκα και θα ήθελα να νοικιάσω μα έχω second thoughts (χτες) - μέχρι την Παρασκευή που θα ξαναφύγει διακοπές θέλει να το δώσει, πόσα βγάζω,πόσα θα δίνω, πράξεις, κόντρα πράξεις/μπορώ? αξίζει τον κόπο? -, δουλειές που κλείνουν, δουλειές που αναβάλλονται, δουλειές που ξανανοίγουν μόνο και μόνο για να με ζαλίσουν, μια ομαδική εργασία(τις τελευταίες ημέρες) - αι στο καλό και με αυτά... λες και δεν έχω τόσα στο μυαλό μου-.

Η σωματική κόπωση είναι αντιμετωπίσιμη. Η ψυχική είναι γάμησέ τα. Τεσπά, νομίζω είναι προφανές ότι either way κουράστηκα και έτσι χαίρομαι που βλέπω την ηρεμία μου να΄ρχεται ολοταχώς.

update: άσχετο. Σήμερα που σκέφτομαι συνεχώς αυτή την ιστορία με τον καρκίνο και τη μαστεκτομή, θυμήθηκα την εξαιρετική ατάκα της Samantha(Κ.Cattrall) από Sex and The City όταν έμαθε ότι είχε καρκίνο στο στήθος και συναντάει τις φίλες της(που δεν το ξέρουν ακόμα) για καφέ.




(σε ελεύθερη μετάφραση)

Φίλες: wow! τι έκανες? πολύ όμορφη είσαι σήμερα.
Samantha: thankx. I 've got cancer.

lolololll

Mε τις ειλικρινά θερμότερες ευχές που διαθέτω για υγεία και ταχεία ανάρρωση, το αφιερώνω στη Μ.