Friday, July 14, 2006

15 λεπτά: δημοσίευση bloggers'posts

Μετά από τις επιτυχείς δημοσιεύσεις άλλων blogs σε βιβλία, ατελείωτα τιπ-τοπ στο keyboard μου και μια αγωνία στο λαιμό ήρθε η στιγμή της δικαίωσης και για αυτό το blog! Εντάξει υπερβάλλω, αλλά ας το ανακοινώσω εδώ εν συντομία και θα ακολουθήσει μια σοβαρή παρουσίαση(γιατί σοβαρότητα είναι το middle name μας) σε επόμενο post.

Image Hosted by ImageShack.us

Ένας από τους υπέυθυνους του περιοδικού "ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ" που εκδίδει ο σύλλογος αρχιτεκτόνων κάθε δίμηνο, ο κ.Μιχάλης Λεφαντζής, επικοινώνησε μαζί μου και μου ζήτησε κείμενα από αυτό το blog για το επόμενο τεύχος με θέμα "με τα μάτια των μη-αρχιτεκτόνων". Δεν ήξερε τα blogs (οι περισσότεροι συνάδελφοί μου άλλωστε δεν τα έχουν ξανακούσει) και η ύπαρξή τους φαίνεται πως του φάνηκε συναρπαστική κρίνοντας από τα αποτελέσματα. Η λογική ήταν όχι να αναδημοσιεύσει τα κείμενά μου αυτά καθεαυτά, αλλά να παρουσιάσει τα σχόλια των μη ειδικών, όπως αυτά παρουσιάζονταν στα comments.

Στην αναφορά του blog αυτού δημοσιεύτηκαν εκτός από τα comments στο κείμενο "περί αρχιτεκτονικής" (των sg και estarian κυρίως) και κείμενα που ο υπεύθυνος του ένθετου βρήκε ακολουθώντας links από τα comments ή ψάχνοντας το monitor. Έτσι, στο αφιέρωμα συμπεριλαμβάνονται και posts από άλλους bloggers όπως οι salparadise, παπαρούνα, κόκκινο μπαλόνι, Πάνος(με comments oldskipper, mirandolina, rodia, mamani), CGP, kyrallina και arkoudos. Στο αφιέρωμα συμπεριλαμβάνονται επίσης μια συζήτηση με τον δημοσιογράφο Τάσο Τέλλογλου και με την ποιήτρια Βικτώρια Θεοδώρου, καθώς και δυο κείμενα, ένα της Β. Παναγιωτοπούλου και ένα της Α.Μελανίτου. Στο σύνολό του, κατά τη γνώμη μου, δείχνει τεύχος ξύπνιο και επικοινωνιακά άμεσο.

Το ζήτημα της επικοινωνίας αρχιτεκτόνων και μη-αρχιτεκτόνων αν και φαίνεται ειδικό είναι πολύ βασικό. Το κρίνω από τα απόνερα των συζητήσεων που έχω συμμετάσχει ή κρυφακούσει ως γνωστή ωτακούστρια. Από τη μια οι μη αρχιτέκτονες παραπονιούνται πως η Αθήνα (ας μη μείνουμε μόνο στην πρωτεύουσα όμως) έχει τα μαύρα της τα χάλια τόσο σε θέμα πολεοδομικού σχεδιασμού, όσο και σε θέμα δημοσίων κτιρίων, κατοικιών, οράματος κλπκλπ. Και δεν μιλάω μόνο για τις απανταχού παρούσες γκρίνιες, ατασθαλίες, ανομίες. Οι αρχιτέκτονες από την πλευρά τους, όπως και πολλοί άλλοι επαγγελματίες, θεωρούν πως ο κόσμος δεν έχει την κατάλληλη παιδεία. Σε μεγάλο βαθμο αυτό είναι σωστό, μα η λύση που επιλέγουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι είτε να σνομπάρουν οποιονδήποτε δεν έχει την ίδια γνώμη με αυτούς είτε να συμβιβάζονται για βιοποριστικούς λόγους με οτιδήποτε άθλιο τους ζητήσει κάποιος. Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι το πρόβλημα πολλές φορές κρύβεται ακόμη πιο πίσω : οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ΚΑΝ τι κάνει ένας αρχιτέκονας. Είναι δυνατόν να μας βλέπουν σαν κάτι αλλοπαρμένους τύπους με μπερέ και φουλάρι μισοτυλισμένο στο λαιμό, που όλη και όλη η δουλειά τους είναι να απόφασίσουν με βάση την "έμπνευση" για το πως θα βαφτούν οι τοίχοι? Το έχω ακούσει και αυτό, ναι...

Ας μη μακρυγορήσω εδώ όμως αφού δεν μπορείτε να δείτε όλοι τα κείμενα. Παρακαλώ, όσοι αναφέρονται στο post και ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα άμεσα, να μου στείλουν ένα email. Δεξιά στο contact_breathe. Το περιοδικό έχει ένα αφιέρωμα κάθε φορά και διανέμεται δωρεάν σε όλους τους αρχιτέκτονες. Δυστυχώς δεν είναι διαθέσιμο στους μη-του-χώρου. Όμως κάθε τεύχος ανεβαίνει στο site του συλλόγου σε pdf μόλις βγει το επόμενο τεύχος. Μόλις γίνει αυτό θα ξαναγράψω ένα post με το κατάλληλο link και περισσότερες επί της ουσίας απόψεις. Με ενδιαφέρει να κουβεντιάσουμε.

Labels:

|

17 Comments:

At 7/14/2006, Blogger Αθήναιος said...

Κρίμα... να μη ρωτήσουν κ μένα την άποψή μου για τους αρχιτέκτονες που ανοίγουν εστιατόρια...

 
At 7/14/2006, Blogger zavalos said...

>> θεωρούν πως ο κόσμος δεν
>>έχει την κατάλληλη παιδεία.

να η υποδομη που λεγαμε.

Αυριο μεθαυριο θα βρεθω σε μια παρεα με αρχιτεκτονες. Να μη μπορω να πω και γω μια γνωμη; Να τους κοιταω σα χαζογκομενα;

 
At 7/14/2006, Blogger enteka said...

από πολύ ενδιαφέρουσα σκοπια (κα΄τα τη γνώμη μου) το προσέγγισαν. μακάρι να το ανεβάσεις και online
:)

 
At 7/14/2006, Blogger evee said...

αθηναίε we want more! we want more!

zavalos είσαι η χαρά του αρχιτέκτονα. Να σε βάλει απέναντι να σου τα πει όλα τα περί αρχιτεκτονικής. Με το νι και με το σίγμα. Να νιώσει ότι επιτελεί κοινωνικό έργο βρε παιδί μου! Nα μπουστάρει και τον εγωισμό του διάβολε! Είναι η ταπεινή φαντασίωση των περισσότερων συναδέλφων μου (και γιατί να εξαιρέσω τον εαυτό μου?). :Ρ

enteka κανονικά το ανεβάζει ο σύλλογος ούτως ή άλλως. Μα αν το αργήσει θα δω να το ανεβάσω εγώ. Είναι και 20 σελίδες βλέπεις!

Γαμώτο αναρωτιέμαι...υπάρχουν ένα σωρό ημέρες και γιορτές αφιερωμένες σε κάτι συναφές με πολιτισμό: γιορτή της μουσική, του τραγουδιού, του περιπλανόμενου πυτιριδούχου πτηνού, της βασανισμένης βυσσινάδας.

Δεν θα ήταν καλή φάση να γίνεται κάθε χρόνο μια εβδομάδα αρχιτεκτονικής, με κτίρια ανοιχτά στο μοινό και ξεναγούς να τους μιλάνε, πούλμαν να κάνουν βόλτες στην πόλη μέρα/νύχτα, μικρές κεφάτες εκθέσεις σε σταθμούς του μετρό ή πλατείες, με μουσική και μπύρες σαν πάρτυ, in situ workshops από φοιτητές ή εθελοντές (μέρα/νύχτα επίσης), κουβέντες στις πλατείες ανάμεσα σε αρχιτέκτονες και μη-αρχιτέκτονες...κλπκλπ? Νομίζω θα ενδιαφερόντουσαν πολλοί.

 
At 7/14/2006, Blogger Mave said...

ΘΑ σχολίαζα πιο νωρίς αλλά προβλήματα με τα μηχανήματα στη δουλειά (ένας παρολίγο νεκρός σερβερ) με απασχόλησαν συνέχεια...

εγώ ελπίζω στο να λένε οι χρήστες πιο συχνά τη γνώμη τους στους αρχιτέκτονες , για να έχουν την ευκαιρία να μάθουν και κάτι παραπάνω... γιατί όσό και αν θέλουμε εμείς να μορφώσουμε τον κόσμο αν αυτός δεν θέλει να μορφωθεί ....

όπως και να έχει προτείνω να βγεί γρήγορα online το pdf για να σχολιάσει ο κόσμος.
Αλλιως μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον σαδας www.sadas-pea.gr και να ζητήσετε το τυπωμένο τεύχος.

Επιπλέον: βρείτε τον κοντινότερο αρχιτέκτονα και πείτε του τη γνώμη σας για το αστικό περιβάλλον το σπίτι σας κοκ. αλλά ακούστε τι θα σας πεί και αυτός...

και ένα τελευταίο : αν έχετε καμια καλή ιδεά για να προωθηθεί η υπόθεση της καλής αχριτεκτονικής, μην περιμένετε να γίνει από μόνη της. Πείτε την. στο σύλλογο ή σε μας..:)

 
At 7/14/2006, Blogger Rodia said...

Το πρώτο πλήγμα στο επάγγελμα, αλλά ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ του αρχιτέκτονα, δόθηκε με μια μικρούτσικη φράση στον -προπολεμικό- ορισμό των επαγγελμάτων [κάπως έτσι δε λέγεται;] όπου γράφεται: «εν τω επαγγέλματι του πολιτικού μηχανικού, νοείται και το επάγγελμα του αρχιτέκτονος»
Με αντιπαροχή το δικαίωμα των αρχιτεκτόνων να εκτελούν στατικές μελέτες κτιρίων μέχρι κάποιου ύψους.
Με δεδομένη όμως τη διαφορά μεταξύ των αμοιβών των μελετών, αρχιτεκτονικών και στατικών, καταλαβαίνει και ο πλέον αδαής ποιος έκανε κατάχρηση του επαγγέλματος του άλλου.

(συνεχίζεται, αν υπάρξει ενδιαφέρον)

:-)

 
At 7/14/2006, Blogger Mave said...

@rodia : χμμμμ έχω την εντύπωση ότι μπλέκεις δύο πράγματα: άλλο οι αμοιβές άλλο τα δικαώματα. Οι αμοιβές των αρχιτεκτόνων συνήθως αντικατοπρίσουν το γεγονός ότ είναι οι μαέστροι στην ορχήστρα...με τις αμοιβές τους πολλαπλάσιες των πολ.μηχανικών. Τα ίσα και όμοι αδικαιώματα ήταν (είναι ) το πρόβλημα. Οι αμοιβές είναι ζήτημα και για τους πολ.μηχανικούς....

 
At 7/14/2006, Blogger Rodia said...

Προσπαθώ να εξηγήσω την αιτία της άλωσης του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα και της δημιουργίας μιας "παλαβής και αλλοπαρμένης" εικόνας του.. Το χρήμα εξηγεί ικανοποιητικά -γνώμη μου.
Μη ξεχνάμε τις δεκαετίες του '60 και κυρίως του '70 όπου διέπρεψαν οι αντιπαροχές από ανειδείκευτους εργολάβους. Καθενας που είχε μερικά χρήματα στην άκρη, απο ζαχαροπλάστη μέχρι μπετατζή, χριζόταν εργολάβος και διάλεγε με βάση το κέρδος της τσέπης του τον κατάλληλο μηχανικό ή απλό υπογραφέα μελετών.
Ο ΣΑΔΑΣ έκανε απεγνωσμένες προσπάθειες, αλλά δεν είναι επαγγελματικός σύλλογος και δεν ακούστηκε σχεδόν ποτέ.. (τι "σχεδόν".. ποτέ!)

 
At 7/15/2006, Blogger evee said...

rodia δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι. Νομίζω έχεις δίκιο.

Και για να το κάνω πιο explicit σε όλους: Οι αμοιβές πολιτικού μηχανικού και αρχιτέκτονα διαφέρουν. Των αρχιτεκτόνων είναι υψηλότερες. Όμως ο νόμος προτείνει μια "αλληλοεπικάλυψη". Και οι μεν και οι δε μπορούν να υπογράφουν ΚΑΙ στατικές ΚΑΙ αρχιτεκτονκές μελέτες για μικρά εργα, βλ. ένα σπίτι. Τουλάχιστον τότε μπορούσαν. Αυτό λέει η rodia πως επηρέασε.

Tι εννοείς δεν είναι "επαγγελματικός σύλλογος"? Μιλάς για τη διαφορά ΤΕΕ και ΣΑΔΑΣ?

 
At 7/15/2006, Blogger Sleeper in Metropolis said...

congrats αγαπητή congrats!!!
;-)
Μου ήρθε προχτές το τευχίδιον, του έριξα μια ματιά λίγο πριν την πέσω... ας όψεται η δουλειά, δεν έχω προλάβει να το διαβάσω κανονικά.
Ένιωσα μια περηφάνια όμως - γιατί τα περισσότερα κείμενα από το blog σου τα είχα ήδη διαβάσει! ;-) Αν και πόσο αλλιώτικη δείχνει η ίδια πληροφορία τυπωμένη στο χαρτί απ' ότι στην οθόνη...
Αυτό που βρήκα τρομερά ενδιαφέρον είναι ότι αν κατάλαβα καλά, οι υπέυθυνοι του αφιερώματος προσπάθησαν να συλλέξουν θέσεις για την αρχιτεκτονική από μη-"ειδήμονες" αλλά δεν τα κατάφεραν με τους "παραδοσιακούς" τρόπους! Γι'αυτό και κατέφυγαν στα blog! Δεν είναι πολύ εντυπωσιακό αυτό; Στην ουσία αναγνώρισαν στο μέσο αυτό τη δυνατότητα ενός διαλόγου που δεν υπόκειται σε κανενός είδος περιορισμούς, μέσω του οποίου εκφέρεται ένας λόγος ειλικρινής και ουσιαστικός... Κeep up the good work...
Τώρα όσον αφορά το ρόλο του αρχιτέκτονα στη σύγχρονη κοινωνία, ή μάλλον αυτό που επιφυλάσσει η σύγχρονη κοινωνία για τον αρχιτέκτονα... χαρ χαρ... ;-p
Μεταξύ μας, δε φταίει μόνο η σύγχρονη κοινωνία. Δύο κουταλιές του νερού ελιτισμός (από την πλευρά των αρχιτεκτόνων) και μία της ζάχαρης "έλλειψη παιδείας" (από την πλευρά του κοινού) και το [εκρηκτικό] μίγμα είναι έτοιμο. Οι παρενέργειες είναι ορατές εδώ και δεκαετίες.
Αλλά δε θέλω να γκρινιάζω, βαριέμαι πια.

 
At 7/16/2006, Blogger S G said...

ενδιαφερον, ενδιαφερον. αντε να μπορεσουμε να διαβασουμε το τευχος (δεν προτεινεις στους υπευθυνους να το βγαζουν γρηγοροτερα ονλαϊν?)

ροδια, θα διαφωνησω λιγο. τι εννοεις το κερδος φταιει για ολα? στις αλλες χωρες δεν κοιταζουν οι ανθρωποι το κερδος? στο Μανχαταν ακριβως το κερδος των ιδιωτων εχει οδηγησει σε αρχιτεκτονικα θαυματα. γιατι, ειναι πιο πολιτισμενοι ή πιο μορφωμενοι αισθητικα? ισχυριζομαι πως οχι. το κυριως προβλημα της Αθηνας για μενα ειναι τα μικρα οικοδομικα τετραγωνα και τα ακομα μικροτερα οικοπεδα. Η αντιπαροχη δεν ηταν προβλημα ποως την παρουσιαζουν πολλοι. Το πολυ μικρο αρτιο (ελαχιστο μεγεθος οικοδομης δηλαδη) ηταν το μεγαλο προβλημα. Γιατι ενα μικρο κτιριο δεν μπορει να αντεξει σοβαρες αρχιτεκτονικες μελετες, το κανουν γρηγορα και οπως οπως, μικροεταιρειες χωρις εμπειρια ή εξειδικευση, για να προλαβουν να βγαλουν κανα φραγκο πριν χρεοκοπησουν. αντιθετα τα μεγαλα κτιρια γινονται απο μεγαλυτερες εταιρειες και με καλυτερες προϋποθεσεις (γιατι αντεχουν να πληρωσουν περισσοτερους εξειδικευμενους ανθρωπους για καθε τομεα). Δεν ειναι τυχαιο οτι κατα κανονα οι αρχιτεκτονικες καινοτομιες εφαρμοζονται σε μεγαλα κτιρια (ή σε βιλες πολυτελειας αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια).

Εγω μαλιστα θεωρω οτι ακομα και σημερα, δεν ειναι αργα να δωσουμε κινητρα για μεγαλυτερα κτιρια. Ας πουμε σε πολλα τετραγωνα της Αθηνας οι ακαλυπτοι χωροι ειναι απαισια κομματια γης, κατακερματισμενοι, με σκουπιδια και μπαζα. Ας επιτρεψουμε στους κατασευαστες να γκρεμιζουν ολοκληρα τετραγωνα, να καταργουν τους ακαλυπτους και να δικαιουνται να χτιζουν εναν οροφο παραπανω. Μονη προϋποθεση να αφηνουν περισσοτερο χωρο προς τα εξω, προς τον δρομο, προς οφελος των πεζοδρομιων, και γενικα των μεγαλυτερων ανοιγματων εκει που μετρανε: στον δρομο. Μια τετοια πολιτικη θα εκανε θαυματα στα πνιγμενα Πατησια, Κυψελη κτλ

Γιατι η αναγκη για κερδος παντα αναγκη ειναι, η εξυπνη πολη ομως το εκμεταλλευεται προς οφελος της...

 
At 7/17/2006, Blogger evee said...

@ muse
ναι οι "παραδοσιακοί τρόποι" έχουν το μειονέκτημα ότι όλοι όταν ερωτώνται μιλάνε "πιο στημένα".. άσε όταν μιλάς επωνύμως...και είσαι ενας άνθρωπος κοινώς αναγνωρίσιμος.

Άσε το άλλο. Για να μιλάμε για κανονικά συμπεράσματα για την εικόνα, τη φύση ή ότιδήποτε άλλο της αρχιτεκτονικής στους μη αρχιτέκτονες, είναι δύσκολο να σχηματίσεις ένα πραγματικά αντιπροσωπευτικό δείγμα, να καταστρώσεις μια πραγματικά αποδοτική σειρά ερωτήσεων κλπκλπ. Χρειάζεται χρόνος, χρήμα και μια σοβαρή εταιρεία ερευνών, ψέματα να λέμε τώρα? Αν ενδιαφερόμαστε σοβαρά να μάθουμε δηλαδή.

@sg
ναι έχω ήδη επικοινωνήσει με τον κύριο Μ.Λεφαντζή και του ζήτησα να βγει το τεύχος online as soon as possible. Περιμένω την απάντησή του. Ούτως ή άλλως δωρεάν μοιράζεται οπότε δεν αλλάζει και τίποτα.

Θα συμφωνήσω με τα σχόλιά σου περί δαιμονοποίησης του κέρδους. Και εγώ δεν νομίζω ότι αυτό φταίει για όλα. Μα δε νομίζω πως η ροδιά είπε ακριβώς αυτό. Ήθελε να εξηγήσει ένα από τους (νομικούς)λόγους που διαμόρφωσαν την εικόνα των πόλεων κατά τις περασμένες δεκαετίες at least.


Όσο για τα περί μεγάλων οικοπέδων. Ναι, αυτό είναι κάτι μα δεν είναι η μόνη λύση. Ξέρεις έχω την αίσθηση μερικές φορές ότι βλέπεις πράγματα που συμβαίνουν στην τάδε πόλη, στη δείνα χώρα και τα φαντάζεσαι στην Αθήνα αυτούσια. Σαν ένεση ας πούμε. Και μου φαίνεται κάπως ισοπεδωτική(με την άσχημη έννοια, όχι του θάρρους δηλαδή, αλλά της αδιαφορίας) αυτή η στρατηγική.

Κάθε τόπος έχει τις ιδιαιτερότητές του. Και κάθε περιβάλλον δεν χαράζεται μόνο στο χαρτί/υπολογιστής και τσουπ-υλοποιείται και όλα καλά και μπράβο μας - πάμε για άλλα.

Τι να πρωτοπώ? Ότι παίζει ρόλο η γεωγραφία? Ότι η Αθήνα έχει λόφους και βουναλάκια?

Ή ότι δεν είναι σωστό πολεοδομικά να ξυρίζεις μια περιοχή (όχι μόνο από το χάρτη μα και από την ίδια τη "μυθολογία" της πόλης, άρα και από τους κατοίκους της)? Ότι αυτό συνέβη και με τις αντιπαροχές και μετά φωνάζουν όλοι ότι η Αθήνα έχασε σε δυο δεκαετίες το παρελθόν της? Ότι το Παρίσι ας πούμε με τις τεράστιες λεωφόρους και τα οικοδομικά τετράγωνα έγινε έτσι(ξύρισμα κλπ) κάτω από συγκεκριμμένες πολιτικές καταστάσεις και για συγκεκριμμένους λόγους? Μπορεί να τα ξέρεις αυτά αλλά αν όχι δες εδώ.
Ας μην παρεξηγηθώ. Συμφωνώ με την ανάγκη για τολμηρές κινήσεις. Δεν συμφωνώ με τις ολοκληρωτικές. "Γιατι η αναγκη για κερδος παντα αναγκη ειναι, η εξυπνη πολη ομως το εκμεταλλευεται προς οφελος της..." Εκεί νομίζω κρύβεται το μσυτικό.


Όσο για το άλλο που λες "Δεν ειναι τυχαιο οτι κατα κανονα οι αρχιτεκτονικες καινοτομιες εφαρμοζονται σε μεγαλα κτιρια (ή σε βιλες πολυτελειας αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια)." όχι δεν είναι τυχαίο. Είναι αναμενόμενο. Τα μεγάλα (και δημόσια πολλές φορές κτίρια) είναι αυτά που σπρώχνουν την αρχιτεκτονική μπροστά.

Και λόγω συμβολικού περιεχομένου (ας πούμε το Guggenheim Bilbao δεν είναι μόνο ένα μουσείο... είναι σύμβολο της οικονομικής δύναμης των Βάσκων, της πολιτιστικής τους "ύπαρξης" κλπκλπ - εδώ ξαναφαίνενται η σχέση της αρχιτεκτονικής με την πολιτική ας πούμε),

και λόγω budget

και λόγω δυνατότητας πειραματισμών μόνο και μόνο λόγω λειτουργιών ή μεγέθους. Το αυτόν και σε πολυτελείς ιδιωτικές κατοικίες.

Μεγάλο budget συνήθως (αν και αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτα όπως έχεις καταλάβει, απλά οι πειραματισμοί συνήθως κοστίζουν λίγο παραπάνω),

συνήθως υψηλό μορφωτικό επίπεδο(αλλιώς ξεμπερδεύουν και με ένα σομόν ναό με χρυσά πόμολα) οπότε μάλλον έχουν ενδιαφερθεί για την αρχιτεκτονική και θέλουν κάτι "άλλο"

και συχνά ανάγκη υπογράμμισης όλων αυτών για λόγους κύρους/ταυτότητας κλπκλπ.

Λογικό και αναμενόμενο λοιπόν.

____________________________________

από το αφιέρωμα του περιοδικού, σελ. 67 (υστερόγραφο στο κείμενο της Βασιλικής Παναγιωτοπούλου)

Υ.Γ. Αt 03/06/2006, viky said...
Evee, ίσως να βρήκαμε κάποια διακιολογία για να κάνουμε κάτι..

@ viky λοιπόν:
Ωραία! Ευχάριστο αυτό. Όλοι όπως βλέπεις όχι μόνο το θέλουμε μα έχουμε και όλο το κέφι (αρχιτέκτονες και μη) για να το κάνουμε πράξη. Και ας μιλήσω καλύτερα για τον εαυτό μου. Ανυπομονώ.

 
At 7/17/2006, Blogger S G said...

πιθανως εχεις εν μερει δικιο. αλλα τα απλα πραγματα τα εχω σκεφτει:

δεν μιλω για μεγαλυτερα τετραγωνα στο Ανω Γαλατσι. αλλα στα Πατησια ή στην Καλλιθεα? η Καλλιθεα ειναι πιο επιπεδη απο πολλες πολεις που ξερω με τριπλασια τετραγωνα!

ναι ξερω τι εγινε στο Παρισι επι Ωσμαν. Σου φαινεται κακο? Το οτι η αθηνα εχασε το παρελθον της ηταν λιγο πολυ αναποφευκτο. θα μπορουσαμε ισως να εχουμε γλιτωσει μεγαλυτερο μερος της Πλακας. Αλλα οχι ολο το κεντρο. Ειναι απλα ζητημα πληθυσμου: μια πολη 4 εκατομμυριων ανθρωπων δεν μπορει να εχει ενα κεντρο φτιαγμενο για μια πολη 50.000. Ποτε πουθενα στον κοσμο δεν νομιζω οτι διατηρηθηκε κατι τετοιο (το Παρισι εχει κτιρια 7-8 οροφων σε ολο το ιστορικο του κεντρο, οχι μονοκατοικιες 1,5 οροφου!).

Γενικα καταλαβαινω την αναγκη για καποια συντηρηση. Αλλα στην Ελλαδα σιγουρα εχουμε παει στο αλλο ακρο (βλεπε και το αρθρο περι δημαρχειου στο Μαρουσι που λινκαρεις. διατηρητεο αυτο το κτισμα? χμμ...)

Τελοσπαντων, γενικα με ενδιαφερει πολυ να ψαξουμε και να βρουμε τι ταιριαζει στην Αθηνα. Μονοι μας, χωρις κανεναν να μας σπρωχνει. Το προβλημα δεν ειναι οτι ειμαστε βλακες ή χωρις φαντασια, το προβλημα ειναι οτι εως τωρα δεν κατσαμε να το σκεφτουμε σοβαρα σαν Αθηναιοι. Απλα αφησαμε τις εξελιξεις να μας πηγαινοφερνουν...

 
At 7/17/2006, Blogger evee said...

"Το οτι η αθηνα εχασε το παρελθον της ηταν λιγο πολυ αναποφευκτο."-> Ήταν? Μάλλον ο τρόπος είναι που με χαλάει (και χαλάει και πολλούς νομίζω). Και φυσικά δεν είπα να έχει κέντρο πόλης των 50.000 κατοίκων. Αυτό που λέω είναι ότι για αν γίνει μια τόσο μεγάλη και απότομη αλλαγή πρέπει να υπάρχει ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ανάγκη (βλ.μικρασιατική καταστροφή και άμεση ανέγκη στέγασης ή η εσωτερική μετανάστευση του 50 -60). Στο Παρίσι υπήρχε μια έντονη πολιτική βούληση (για λόγους υγιεινής μα και για αποφυγή των οδοφραγμάτων που θα μπορούσαν να ανατρέψουν για μια ακόμη φορά το πολίτευμα/την εξουσία)

Για το κτίρο του Μαρουσιού λίγο πολυ συμφωνώ μαζί σου. Μα νομίζω ότι είναι αποτέλεσμα του ακραίου τρόπου επέμβασης που προτείνεις. Κατά τη γνώμη μου, στο ζήτημα της πολεοδομικής εξέλιξης, η Αθήνα αποκόπηκε από την ιστορία της βίαια. Έτσι προέκυψε, ένα κενό: μια ασυνεχεια της μνήμης να το πω ρομαντικά.

(Θα το συνοψίσω τώρα, με τον κίνδυνο να ισοπεδώσω αλλά πόσα σεντόνια-comments να γράψω?)

Έτσι, οι Αθηναίοι, νιώθωντας ότι τα έχουν κάνει μαντάρα την σήμερον, αρπάζονται από όποιο απομεινάρι τους θυμίζει κάτι έστω και λίγο καλύτερο, το αναπαλαιώνουν και το βγάζουν στο προεκλογικό τους φυλλάδιο γνωρίζοντας ότι όλοι και κάποιοι θα συγκινηθούν.

Τέσπα, όλα αυτά γιατί δεν έχουμε το βασικό: την παιδεία να ονειρευόμαστε (και να νιώθουμε ικανοί να υλοποιήσουμε) ένα όραμα.

Και αυτό στην σύγχρονη ιστορία θεωρώ ότι μόνο οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 το πέτυχαν(με τα 1000 στραβά τους, μην τα ξαναλέμε).

Μα αν δεν έχεις τη δύναμη να κάνεις όνειρα που πας?

Για αυτό με χαλάει η ατέλειτωτη γκρίνια: αποτελεί συστηματική εκπαιδεύση στο να αυτολογοκρινόμαστε στα όνειρά μας.

Το καταλαβαίνουμε άραγε?

 
At 7/17/2006, Blogger Rodia said...

Σχόλιο απτόμενο του θέματος... εμμέσως:

Ξεκινώντας το μπλόγκινγκ, απέκλεισα την περίπτωση να αναφερθώ ποτέ σε επαγγελματικά ζητήματα. Τα όσα έχω συναντήσει στη 35ετή πορεία μου δε χωράνε σε 35 τόμους -χώρια που αυτά τα... πακέτα (!) αγγίζουν μεταφυσικούς χώρους!;-)

Μετά από αρκετά συνεπή παρακολούθηση του παρόντος μπλογκ, καθώς και του χτεσινού ποστ του βαρόμετρου, αρχίζω να προσανατολίζομαι προς την αυτοαναίρεση και, σαν πρώτο βήμα, σκέφτομαι να ετοιμάσω ένα σχετικό ποστ. Πριν ανοίξω νέο ευλόγιον δλδ...

Μια εμπεριστατωμένη απάντηση/σχόλιο εδώ πέρα, ίσως άφηνε ακόμα περισσότερες απορίες.

:-)

---------
Ο ΣΑΔΑΣ, όπως και οι μεταγενέστεροι περιφερειακοί Σύλλογοι Αρχιτεκτόνων, είναι επιστημονικοί σύλλογοι και οι παρεμβάσεις τους συχνά χαρακτηρίζονται "γραφικές" και σπανιότατα (βλ. ποτέ) λαβαίνονται υπόψη.
Το επάγγελμα του αρχιτέκτονα παραγκωνίστηκε και γι αυτό φταίμε και εμείς. Οταν π.χ. χαρακτηρίζεται ελεύθερος επαγγελματίας ο απλός ωρομίσθιος υπάλληλος ενός μεγάλου αρχιτεκτονικού γραφείου μελετών και εξισώνεται με τον τρόπο αυτό με το αφεντικό του, πώς θα ήταν δυνατό να υπάρχουν κοινά -οικονομικά κυρίως- οράματα;
(θα επανέλθω)

 
At 7/18/2006, Blogger evee said...

rodia είναι λίγες οι φορές που αισθάνθηκα τόσο περήφανη μέσα από το blog. Είχε μια σοβαρότητα η ατάκα σου που μου έκοψε το χαμόγελο. με την καλή έννοια όμως…

Μη ρωτήσεις γιατί.. ας παραδεχτώ απλά ότι τη βρίσκω με το να παρακινώ και άλλους, όσους ξέρουν περισσότερα από εμένα όπως εσύ και όσους ξέρουν λιγότερα από εμένα τυπικά (αλλά η γνώμη τους είναι πιο μεστή από τη δικιά μου ή πολλών άλλων "ειδικών") να μιλάμε όλοι μαζί για πράγματα που μας τσιγκλάνε. Μαλακίες. Από ανάγκη να ονειρευόμαστε νομίζω γράφουμε όλοι. Αυτό που έλεγα στο παραπάνω comment.

Περιμένουμε post!

Όσο για τα περί συλλόγου, ότι για το κύρος του ΣΑΔΑΣ στους παραέξω δυστυχώς το ξέρω από καιρό.

Για το ότι φταίμε και εμείς για τον παραγκωνισμό, συμφωνώ tambien, εξού και χάρηκα με αυτό το θέμα του τεύχους του συλλόγου, όσο για τους ωρομίσθιους ελεύθερους επαγγελματίες...χαχαχαχαχα! Indeed. να ενημερώσω όσους δεν ξέρουν, ότι οι περισσότεροι όσοι εργάζονται σε γραφεία αρχιτεκτονικά έργάζονται έτσι. Μα το καλύτερο δεν το ξέρεις. κυκλοφορεί μια νέα μόδα, με μισθούς μεν, αλλά με τα μειονεκτήματα των ωρομίσθιων (αν ασθενήσεις no money no honey, αν είναι Αύγουστος τα ίδια κλπ).

Εν ολίγοις ΚΑΙ τα μειονεκτήματα του υπαλλήλου, ΚΑΙ τα μειονεκτήματα του ελεύθερου επαγγελματία.

Φορολογείσαι(κόβεις απόδειξη) όμως με τον καλύτερο από τους δυο τίτλους, δηλαδή: "ελεύθερος επαγγελματίας". ΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!

 
At 8/18/2006, Blogger evee said...

alessio έχεις απόλυτο δίκιο
για αυτό και οι περισσότεορι αρχιτέκτονες -που γνωρίζω τουλάχιστον- δεν βάζουν το κεφάλι τους στον τορβά υπογράφοντας στατικά

το πολύ πολύ να παίζεται η κλασσική μιζεροκατάσταση του να κάνει τη μελέτη ένας πολιτικός μηχανικός και να την υπογράφει ένας αρχιτέκτονας
για τα οικονομικά ή γιατί το έχει τάξει στον πελάτη...

ηλιθιότητες...άντε βρες ευθύνες μετά

καλύτερα να κάνει ο καθένας (αρχιτέκτονες μηχανικοί, πολιτικοί μηχανικοί και όλοι) τη δουλειά τους και μόνο τη δουλειά τους να ξεμπερδεύουμε

έχει υπολογιστέι ποτέ πόσος χρόνος χάνεται, πόσο χρήμα εξανεμίζεται και πόση ψυχική οδύνη γενιέται όταν όλοι πάνε να τα μπαλαμουτιάσουν?

μιζεράμπλ μον αμί

 

Post a Comment

<< Home