ανανέωση

Ή refresh. Ή αέρας prairie στα μαλλιά μου. Η ζωή μου τις τελευταίες μέρες είναι σαν παζλ στον άνεμο.

Κουβαλητά στο νέο σπίτι, βόλτες στο ΙΚΕΑ και το HABITAT, παραγγελίες, αναμονές για παράδοση, συναρμολογήσεις, κατάρες στους Σουηδούς, φασίνα, τσιμπήματα δικών μου αντικειμένων από το σπίτι, σχεδιαστικές ανησυχίες για την εξέλιξη του εγχειρήματος, ψάξιμο για προσφορές ADSL, συνεννόηση με τον υπερήλικα παππού για μικρομαλακίες που προέκυψαν, πίεση για μια παράδοση άδειας κατοικίας της θείας μου, πέρα-δώθε για ένα κειμενάκι σε μηνιαίο περιοδικό, emails φίλων και γνωστών, συνεννόηση με το νέο μου γραφείο για να λείψω ένα μήνα (ευτυχώς το δεχτήκαν), φίλους και αγαπημένους που θέλω να βλέπω και να περνάμε καλά μαζί…. όλα ένα κουβάρι. Με τούτα και με εκείνα, έχω χάσει και καναδυό κιλά για την πλάκα. Nα δούμε πως θα καταλήξω.


Μέχρι τότε με απασχολούν ζητήματα όπως:

- Ποια πράγματα πάει κανείς πρώτα από το παλιό στο νέο σπίτι? Τα απολύτως χρήσιμα ή τα λιγότερο χρήσιμα? Τι σημαίνει αυτό?
- Γιατί με έχει πιάσει μια μανία με τη φασίνα? Μήπως τείνω προς Μαίρη Παναγιωταρά?
- Αν τρέχω έτσι πάντα, ποιος γκόμενος θα μπορούσε να με αντέξει? Ποιοι φίλοι θα με συναντούσαν χωρίς να νομίσουν ότι πρέπει πρώτα να μιλήσουν με τη γραμματέα μου?
- Γιατί όταν έχεις βάλει κάτι στο μάτι είτε δεν υπάρχει σε stock και πρέπει να περιμένεις 2 μήνες για την παράδοση, είτε είναι «καθ’οδόν» παίρνετε τηλέφωνο μέχρι να έρθει?


Καλή η ανανέωση, ανυπομονώ όμως να κοπάσει.