αντίστροφη μέτρηση
Έχει αρχίσει να μου τη βαράει.
Είχα πάρει την απόφαση όταν τελείωσα την αρχιτεκτονική και το master, να δουλέψω για 2-3 χρόνια για να αποκτήσω εμπειρία σε διάφορους τομείς. Ιδιωτικά έργα συνηθισμένα, ιδιωτικά υψηλής ποιότητας, έπιπλα, διαμόρφωση εσωτερικών χώρων, μελέτες δημόσιων κτιρίων, αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς... πάνω-κάτω αυτά. Για να δω τι μου αρέσει και να μάθω.
Τώρα έχω συνειδητοποιήσει ότι όλα αυτά ήταν απαραίτητα μα δεν πρόκειται ποτέ να μάθεις τα πάντα. Και για αυτό όλοι έχουν συνεργάτες που μοιράζονται μαζί τους τεχνογνωσία, εμπειρία, μελετιτικά πτυχία.
Οπότε πρέπει απλά κάποια στιγμή να τραβήξεις τη γραμμή.
Ιδίως αν δεν θες να είσαι για πάντα "υπάλληλος". Το βάζω σε εισαγωγικά διότι στο δικό μας χώρο, οι "υπάλληλοι", βαφτίζονται επίσης συνεργάτες, έχουν μπλοκάκι και συνδυάζουν και τα μειονεκτήματα των υπαλλήλων (σε έλλειψη ανεξαρτησίας και επίπεδο αμοιβής) και των ελεύθερων επαγγελματιών (σε ανυπαρξία 14 μισθών, πληρωμή από την αμοιβή σου του ταμείου που σε καλύπτει, ημερών αδείας όπως επίσης και στις ατελείωτες ωρες δουλειάς). Τι καινοτομία! Τεσπά, εμένα δεν με ενδιαφέρει αυτό οπότε γιατί να σκάω?
Αυτό τον καιρό βγαίνει η άδεια από την πολεοδομία Ιωαννίνων της πρώτης μου κατοικίας. Είναι μια μονοκατοικία για κάτι θείους μου στα Γιάννενα. Το καλό ήταν ότι ήθελαν κάτι μοναδικό και μπορούσαν να το υποστηρίξουν οικονομικά. Το άλλο καλό είναι ότι χαίρονται πολύ οι ίδιοι γιατί όλοι όσοι έχουν δει τα σχέδια, μηχανικοί φίλοι, οι τύποι στην πολεοδομία, άλλοι γνωστοί, τους συγχαίρουν και μαζί με αυτούςκαι εμένα. Χαίρομαι πολύ. Και για τον εαυτό μου μα ιδίως για τους πελάτες μου. Χτες με πήραν τηλέφωνο στις 11:00 το βράδυ για να μου πουν ότι χαίρονται πολύ για τη συνεργασία μας και το αποτέλεσμα. Ελπίζω να βγει το ίδο καλό και στην κατασκευή το σπίτι. Και για να το εξασφαλίσω αυτό, θα είμαι κέρβερος μη γίνει καμμιά κακοτεχνία.
Μόλις κάτσουν καναδυό δουλειές μαζεμένες, την κάνω. Ανησυχώ λίγο μέχρι να γίνει αυτό μα φροντίζω να μην αρήσει πολύ. Νιώθω ανυπομονησία. Και κρυφή χαρα. Και δύναμη συσσωρευμένη.
Δεν πάει άλλο.
Labels: architecture
6 Comments:
welcome eve!
:):):):)
μπορεί να περάσεις δύσκολα (αν και με τις νέες αμοιβές δύσκολο) στην αρχή αλλά θα σε γεμίζει πιο πολύ!
χαίρομαι πολύ για σένα!
υποθέτω ότι ναι, θα με γεμίζει περισσότερο
the sooner the better λοιπόν ;)
eve...αν και δεν σε γνωριζω προσωπικα, ευχομαι με τη σειρα μου "καλο πεταγμα"!...οπως ειπε και ο mave θα ναι δυσκολα στη αρχη...και ισως και στη συνεχεια...αλλα σιγουρα αξιζει και σε γεμιζει πιο πολυ! ειναι αλλιως παντως!...βρες την καταλληλη στιγμη μονο...και καλη αρχη...
Good luck Evee!!!
Φέτος [αυτό το ακαδημαϊκό έτος] έχεις πραγματικά κάνει άλματα ... το σνέο πίτι, αλλαγή δουλειάς, freelance δουλειά, μπράβο σου!
Και φτού σου επίσης [τελευταίως πιστεύουμε πολύ στο αντι-βουντού.]
Τα καραβια δεν φτιαχτηκαν για τα λιμανια αλλα για το πελαγος!
Καλη επιτυχια.
thankx all
αλλά δεν θα κ'ανω τώρα το άλμα, διότι δεν είναι η ώρα
απλά τώρα συνειδητοποίησα ότι η ώρα αυτή είναι κοντά, ότι νιώθω δυνατή και ως εκ τούτου είμαι ανυπόμονη. Ως συνήθως.
irqueen, δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Αυτο με τις αλλαγές και το χρονικό διάστημα δηλαδή. Όντως, αρκετές αλλαγές. good point! :)
Post a Comment
<< Home