SATC 711: θα σε περιμένω

Παρασκευή βράδυ μετά τα της φυσικοθεραπείας. Κούραση, μαλλιά κατσιβέλας βρεγμένα από την πισίνα, ασημένια αθλητικά που φαίνεται ότι έχουν κερδίσει άπαντες, νυχτερινή οδήγηση, τσάντες και σακ-βουαγιάζ στο πίσω κάθισμα και η σκέψη στις ετοιμασίες για την επίσκεψη στο πρωτάκι -> νεοσύλλεκτος.

Στάση σε βενζινάδικο. Ανοίγω την πόρτα και βγαίνω έξω με τα κλειδιά στο χέρι. Νεαρός μετανάστης με μπουφάν εμφανίζεται μπροστά μου, με κοιτάζει παραξενεμένος μάλλον επειδή είμαι μπροστά του και όχι στο κάθισμα του οδηγού.

Θα το φουλάρουμε. Και αν μπορείτε να ελέγξετε τα λάδια και τον αέρα στα λάστιχα. Έχω ταξίδι.

Παύση.

Τι?
Τα ξαναλέω. Περιμένω πηγαίνοντας γύρω γύρω για να ελέγξω αν όλα ΟΚ.

Δυο λεπτά μετά.

Είσαστε έτοιμη.
Ευχαριστώ. Τι χρωστάω? Τα δίνω. Με μια στρογγυλοποίηση για τον κόπο τους να ελέγξουν το αυτοκίνητο. Γειά σας.

Και εκεί, μπροστά στη μάνικα μια ρομαντική αποκάλυψη:
Γειά σας. Καλό ταξίδι. Θα σας περιμένω όταν γυρίσετε. Εδώ.