ελεύθερη συμβίωση
Τα εξαιρετικά νέα που έμαθα προχθές:
Σχέδιο νόμου, με το οποίο τα ετερόφυλα ζευγάρια που συμβιώνουν χωρίς γάμο, θα μπορούν να επισημοποιούν τη σχέση τους με μια έγγραφη συμφωνία που θα κατατίθεται στο Ληξιαρχείο, προωθεί το υπουργείο Δικαιοσύνης.
Μπράβο. Καιρός ήταν. Όποιος θέλει γάμο να κάνει γάμο, όποιος θέλει σύμφωνο να κάνει σύμφωνο, ότι θέλει ο καθένας τέλος πάντων. Απορούσα μόνο στο εξής: τι στο καλό θα χάλαγε τη μαγιονέζα αν προσέθεταν και κάτι για την περίπτωσή των ομοφυλοφύλων, να τελειώνει και αυτό, να είναι όλοι χαρούμενοι?
Γράφω το post και παρακολουθώ ειδήσεις στον ALPHA. Μιλάνε για αυτό το θέμα. Η Ιωάννα Μάνδρου λέει ότι σε ερώτηση αν το νομοσχέδιο καλύπτει και τις περιπτώσεις ομοφυλόφυλων ζευγαριών, πήρε την απάντηση ότι "ο νόμος δεν ορίζει φύλο". Eικάζω ότι αυτό, σε μια χώρα που διατηρεί ακόμη κάποια κολλήματα ως προς αυτά τα ζητήματα, δίνει το περιθώριο -αργά ή γρήγορα- να συμβεί και αυτό.
Συγχαρητήρια ξανά λοιπόν. Εξαιρετικό βήμα για την ελευθερία.
Labels: life
posted by evee @ 8:44 PM
5 comments
5 Comments:
Απορία βεβαίως έχω για το πόσα πράγματα θα πρέπει το ζευγάρι να συν-αποφασίσει πριν υπογράψει το εν λόγω σύμφωνο... ποιός θα πάρει την κατσαρόλα, πώς θα χωρίσουν τα έξοδα της βίζας, ποιός θα πάρει πρώτος τα παιδιά διακοπές στην υποθετική περίπτωση που, ποιός θα κληρονομήσει, πώς θα κληρονομίσει, κλπ κλπ κλπ κλπ ad infinitum.
Don't get me wrong, ωραία ιδέα γενικώς μου ακούγεται, αλλά ελπίζω να υπάρχει η επιλογή σε όλα τα ζευγάρια που δεν θέλουν να υπογράψουν ένα "προ- αλλά και κατά-τη-διάρκεια γαμιαίο συμφωνητικό", γιατί βρε αδερφέ πάνω στο σιρόπι και στην γλύκα δεν γουστάρω να σκέφτομαι πώς θα είναι δικαιο να χωρίσουμε το αμάξι, δύο ζάντες εσύ και ένα κάθισμα εγώ, να πεις ότι θα ακολουθήσεις τις ισχύουσες διατάξεις διαζυγίου. Στην υποθετική περίπτωση που.
Τώρα θα μου πεις: γιατί αν υπογράψεις στον παπά ή στον αντιδήμαρχο δεν πρέπει να αποφασίσεις για όλα αυτά τα "και αν"; ε, όχι βρε φίλοι και φίλες, εκείνη την στιγμή δεν θα πρέπει να αποφασίσω. Εκείνη την στιγμή θα είμαι στις γλύκες. Και γεμάτη θετική ενέργεια. Ξέρω γω τι θα γίνει σε 20 χρόνια; για να το υπογράψω από τώρα;
Αντε να δω ποιός θα ναι στα σιρόπια αν πρέπει να υπογράψει πριν καν "συμβιώσεις ελευθέρως" ποιός θα πάρει την γάτα. Αν.
Τώρα και group στο facebook:
Send bishop Anthimos to Amsterdam.
Επειδή ακούστηκαν ορισμένα πρωτάκουστα σχετικά με τον πρόσφατο γάμο ομοφυλοφύλων στην Τήλο και το αν υπάρχει διάταξη νόμου που να το επιτρέπει κλπ, επισημαίνω ότι κανένας δεν έκανε τον κόπο να να ρωτήσει τον κατεξοχήν ειδήμονα της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου στην ελληνική έννομη τάξη και στην υποχρεωτική ερμηνεία των κανόνων του εσωτερικού δικαίου σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο.
Πρόκειται για τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου κύριο Παυλόπουλο, που τυχαίνει να είναι σήμερα και ο κατεξοχήν αρμόδιος υπουργός που θα κληθεί να εκδώσει εγκύκλιο στους δημάρχους και προέδρους κοινοτήτων της χώρας για την εφαρμογή των διατάξεων του πολιτικού γάμου και σύνταξης των ληξιαρχικών πράξεων.
Διαβάστε τι γράφει σε σύγγραμμά του:
«Όταν πρόκειται για την ερμηνεία και την εφαρμογή οποιωνδήποτε άλλων, προγενεστέρων ή μεταγενεστέρων της Κοινοτικής Οδηγίας διατάξεων του εθνικού δικαίου, το ΔΕΚ δέχεται ότι ο εθνικός δικαστής οφείλει να προβαίνει στην ερμηνεία και εφαρμογή του δικαίου αυτού, πάντα μέσα στα πλαίσια του δυνατού, υπό το φως του κειμένου και του σκοπού του κοινοτικού δικαίου, προκειμένου να επιτύχει το στόχο, που καθορίζεται από αυτή, και να συμμορφωθεί έτσι προς τις διατάξεις του άρθρου 189 παρ. 3 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (Βλ. Απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου C-21/04, 4 Ιουλίου 2006, Κωνσταντίνος Adeneler and others ver. Ellinikos Organismos Galaktos. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρέπει οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου και συγκεκριμένα οι διατάξεις περί γάμου να ερμηνευτούν «υπό το φως του κειμένου και του σκοπού των αντίστοιχων διατάξεων του κοινοτικού δικαίου (ισότητα ανδρών και γυναικών, οιουδήποτε γενετήσιου προσανατολισμού ως προς τα δικαιώματα τέλεσης γάμου κλπ).
Τέλος ο εθνικός δικαστής στην προσπάθεια του να εναρμονίσει, π.χ. με τις μεθόδους που ήδη εκτέθηκαν, το εθνικό δίκαιο με το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο, δεν έχει «διέξοδο διαφυγής». Λόγω της αρχής της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου υποχρεούται να μην εφαρμόσει τη διάταξη του εθνικού δικαίου, η οποία αντιτίθεται τόσο στο πρωτογενές, όσο και στο παράγωγο κοινοτικό δίκαιο. Η υποχρέωση αυτή εμφανίζεται ακόμη περισσότερο έντονη και επιτακτική, όπως είναι ευνόητο, στην περίπτωση κατά την οποία έχει ήδη προηγηθεί απόφαση του ΔΕΚ, η οποία και έχει κρίνει, με δύναμη δεδικασμένου κατά τις κείμενες κοινοτικές διατάξεις, την αντίθεση μιας διάταξης του εθνικού δικαίου προς το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο (Βλ. Πρ. Παυλόπουλου εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο, σελ. 83-84, Εκδόσεις Σάκκουλα, 1993).»
Αν υπάρχουν όλα αυτά γραμμένα, χρειάζεται να ψάχνουμε στο λεξικό του Μπαμπινιώτη και να ρωτάμε τους παπάδες;
Το θετικό είναι ότι υπάρχει κίνηση γύρω από το θέμα και πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα θα εκσυγχρονισθούν και ρητά οι διατάξεις του νόμου για να είναι όλοι χαρούμενοι.
Επειδή ακούστηκαν ορισμένα πρωτάκουστα σχετικά με τον πρόσφατο γάμο ομοφυλοφύλων στην Τήλο και το αν υπάρχει διάταξη νόμου που να το επιτρέπει κλπ, επισημαίνω ότι κανένας δεν έκανε τον κόπο να να ρωτήσει τον κατεξοχήν ειδήμονα της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου στην ελληνική έννομη τάξη και στην υποχρεωτική ερμηνεία των κανόνων του εσωτερικού δικαίου σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο.
Πρόκειται για τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου κύριο Παυλόπουλο, που τυχαίνει να είναι σήμερα και ο κατεξοχήν αρμόδιος υπουργός που θα κληθεί να εκδώσει εγκύκλιο στους δημάρχους και προέδρους κοινοτήτων της χώρας για την εφαρμογή των διατάξεων του πολιτικού γάμου και σύνταξης των ληξιαρχικών πράξεων.
Διαβάστε τι γράφει σε σύγγραμμά του:
«Όταν πρόκειται για την ερμηνεία και την εφαρμογή οποιωνδήποτε άλλων, προγενεστέρων ή μεταγενεστέρων της Κοινοτικής Οδηγίας διατάξεων του εθνικού δικαίου, το ΔΕΚ δέχεται ότι ο εθνικός δικαστής οφείλει να προβαίνει στην ερμηνεία και εφαρμογή του δικαίου αυτού, πάντα μέσα στα πλαίσια του δυνατού, υπό το φως του κειμένου και του σκοπού του κοινοτικού δικαίου, προκειμένου να επιτύχει το στόχο, που καθορίζεται από αυτή, και να συμμορφωθεί έτσι προς τις διατάξεις του άρθρου 189 παρ. 3 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (Βλ. Απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου C-21/04, 4 Ιουλίου 2006, Κωνσταντίνος Adeneler and others ver. Ellinikos Organismos Galaktos. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρέπει οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου και συγκεκριμένα οι διατάξεις περί γάμου να ερμηνευτούν «υπό το φως του κειμένου και του σκοπού των αντίστοιχων διατάξεων του κοινοτικού δικαίου (ισότητα ανδρών και γυναικών, οιουδήποτε γενετήσιου προσανατολισμού ως προς τα δικαιώματα τέλεσης γάμου κλπ).
Τέλος ο εθνικός δικαστής στην προσπάθεια του να εναρμονίσει, π.χ. με τις μεθόδους που ήδη εκτέθηκαν, το εθνικό δίκαιο με το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο, δεν έχει «διέξοδο διαφυγής». Λόγω της αρχής της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου υποχρεούται να μην εφαρμόσει τη διάταξη του εθνικού δικαίου, η οποία αντιτίθεται τόσο στο πρωτογενές, όσο και στο παράγωγο κοινοτικό δίκαιο. Η υποχρέωση αυτή εμφανίζεται ακόμη περισσότερο έντονη και επιτακτική, όπως είναι ευνόητο, στην περίπτωση κατά την οποία έχει ήδη προηγηθεί απόφαση του ΔΕΚ, η οποία και έχει κρίνει, με δύναμη δεδικασμένου κατά τις κείμενες κοινοτικές διατάξεις, την αντίθεση μιας διάταξης του εθνικού δικαίου προς το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο (Βλ. Πρ. Παυλόπουλου εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο, σελ. 83-84, Εκδόσεις Σάκκουλα, 1993).»
Αν υπάρχουν όλα αυτά γραμμένα, χρειάζεται να ψάχνουμε στο λεξικό του Μπαμπινιώτη και να ρωτάμε τους παπάδες;
Post a Comment
<< Home