Wednesday, May 28, 2008

διαγωνισθείτε μας έλεγαν*

* απο το γνωστό κόμικ με τους Γαλάτες

Ο Μάιος είναι ο μήνας που απολαμβάνει κανείς τα θεαματικά ωφέλη του να είναι Ευρωπαίος. Απανωτά eurovision ημιτελικός, Champions League τελικός, στο καπάκι eurovision ημιτελικός β, αμέσως eurovision τελικός, (μικρή ανάσα με τα ιθαγενή καλλιστεία) και σε λίγο το Euro.
Ζαλιστικά "χρώματα και αρώματα" που λέει και ο Μάριος. Ομολογώ είμαι μια ανάσα από να κρασάρω.

part 1: κεφάλαιο eurovision
Δεν μας περίμενα για τρίτους. Τι σου κάνει μια sexy χορογραφία ε?
Ολίγες σημειώσεις για το event:


Ο Ρώσος: συμπαθές κομμάτι, υπερβολικό στήσιμο, μαλλιά με styling αρχές '80s "το ανατολικό block δεν έπεσε ποτέ / Σταμάτη Γαρδέλη ζεις, εσύ μας οδηγείς", κιτσαρία και νεοπλουτισμός ανατολικού block επίσης (ένα βιολάκι να παιανίζει μεν, Stradivarious δε - πιάσε και έναν παγοδρόμο -the best we've got- μα τι μύτη και μαλλί είναι αυτό?, σε μια πίστα μινιατούρα / πότε θα πέσει πάνω τους?). Αγχώθηκα.


Η Ουκρανή: Θεά. Πολύ όμορφη, μάλλον και πολύ ξύπνια. Όχι μόνο για τη δισκογραφική της ή τις άλλες business ενασχολήσεις της. Αλλά και διότι έφτασε στη δεύτερη θέση με ένα κομμάτι άχρωμο, με επίσης '80s τίτλο (shady lady? hello? Που βαδίζει το πρώην ανατολικό block? Kαι εγώ γιατί σκέφτηκα τα καλσόν ονόματι golden lady? Άσε που εκπέμπει κάτι από την 80ίλα της πριγκίπισσας Diana η σεμνότυφη σεξορομαντζάδα του τίτλου). Σου λέει, διαίρει και βασίλευε. Θα τους τραβήξω το μυαλό αλλού. Εδώ εγώ που είμαι γυναίκα και χάζεψα. Το βασίλειο του Cavalliστάν και η χορογραφία did their job. Sexy body τίγκα στο swarowski, βάψιμο πολλά υποσχόμενο και μια στοχευμένη χορογραφία που βρήκε κέντρο. Congratz!


Η Καλομοίρα: παρά το τραγουδάκι που δεν είναι ακριβώς του γούστου μου η εκτέλεση το ανέβαζε τρελά. Το δε σόλο ήταν όλα τα λεφτά. Αν έλειπε από τρίτο το τραγούδι θα είχε έρθει δέκατο τρίτο. Όσο για Καλομοίρα herself το διασταύρωσα και με άλλους: γίνεται συμπαθής γιατί εκπέμπει καλή διάθεση, χαλαρότητα και ειλικρίνεια. Σ'αρέσει δε σ'αρέσει ως τραγουδιστρια, η ίδια κάνει ότι μπορεί, τη βρίσκει με τη δουλειά της και αν δεν βγει πρώτη δεν θα κάτσει και να σκάσει. Έκανε ότι μπορούσε. Τόσο απλά, τόσο καθαρά.

Εύφημος μνεία στην 33άχρονη (Σουηδέζα) και στην φτωχή σε γυαλάδα -αλλά ζουμερή και βουρ για την παραλιακή- Αρμένισσα/Kele Kele.

Tο επίπεδο γενικά το βρήκα πολύ πιο καλό σε σχέση με άλλες χρονιές, εκτός αν κατέβηκα εγώ. Δεν αποκλείεται. Την προηγούμενη εβδομάδα δούλευα διψήφιες ώρες την κάθε μέρα, δεν θέλει και πολύ.

Να μην ξεχάσω τον Ισπανό: Ο Ισπανός λοιπόν, προφητεύω ότι θα κάνει σίγουρα καριέρα σε παιδικά πάρτυ και καλοκαιρινά beach bars (γιατί υπάρχουν και χειμερινά όπως γνωρίζουμε) μέχρι που -στην 3 επανάληψη max- να ακούμε το κομμάτι και να τα μαζεύουμε για άλλη παραλία. Κρίνοντας από τη μουσική και τους στίχους, δεν θα είναι δύσκολο. Απορώ πάντως γιατί οι ισπανόφωνοι έχουν τη συνήθεια μαζί με ένα τραγούδι να λανσάρουν και τον αντίστοιχο χορό setάκι. Tι να πρωτοθυμηθώ? Τη Macarena, τις Las Ketchup ή τώρα τον Rodolfo Chikilicuatreπωςτονλένε? Πάντως ας μην γκρινιάζω. Οι δυο τελευταίοι μας έχουν προμηθεύσει με τραγούδια - manuals. Όχι πια δάκρυα. Τέρμα η δικαιολογία «δεν ξέρω πως πάνε τα βήματα». Ο Chiki-Chiki ακολουθεί τη μέθοδο copy-paste γνωστών βημάτων και τα λέει αργά και με σειρά:
1. el brekindance -> βήμα breakdance
2. el crusaito -> βήμα σταυρωτό (θητεία σε παραδοσιακά της στεριάς και της θάλασσας εκτιμητέα)
3. el maiquelyason-> βήμα Michael Jackson
4. el Robocop-> τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται
Τι άλλο να θέλει κανείς?


Τέλος, τα τραγούδια που μου άρεσαν περισσότερο ήταν ενδεικτικά post-εαρινής σύγχυσης:

- οι Πειρατές (Λετονία?)
Αδιαφορώ που δεν άρεσαν σε κανέναν άλλο. Τους βρήκα ανεβαστικούς, με επίκαιρη γηπεδική ατμόσφαιρα τώρα που πλησιάζει και το euro (σαν τα κομμάτια που μπαίνουν στο γήπεδο πριν τον αγώνα) και χαλαρούς.


- η Τουρκία
Δυναμικό κομμάτι, ωραία κίνηση να σταλεί κάτι τέτοιο.


- η Σερβία
Εξαιρετικό κομμάτι και πολύ καλή η τραγουδίστρια τόσο ως φωνή όσο και ως παρουσία.


part 2: κεφάλαιο καλλιστεία
Δεν τα πρόλαβα σε όλο τους το τανταλώδες μεγαλείο μα πρόλαβα το καλύτερο. Τις ερωτήσεις. Σταχυολογώ τα καλύτερα:

- είσαστε μια τυπική Ελληνίδα? (sic)
Μα τι ρωτάει ο άνθρωπος. Προφανώς και είναι. Εξάλλου η δουλειά των κριτών είναι τόσο δύσκολη ακριβώς επειδή έχουν να διαλέξουν από 5-6 εκατομμύρια ελληνίδες. Δεν είναι εύκολο.

Η ερώτηση πάντως έγινε 2 φορές. Μόνο η μια κοπέλα είπε κάτι πιο λογικό από τις γνωστές φλου μετριοπαθείς ηθικολογίες. Το συνοψίζω σε «είμαι νέα και εργαζόμενη». Επόμενη ερώτηση:

- τι διαλέγεις ανάμεσα σε δουλειά και οικογένεια? (sic)
-χασμουρητό, παρακάμπτω τα επιδοκιμαστικά μπράβο της περσυνής star Ελλάς που έκανε την ερώτηση (τόσο βιάζεται να βρει στα 22 της τον καλό γαμπρό άραγε?), επόμενη ερώτηση-

- (ερώτηση Νομάρχη – δεν θέλω: ποιός νομάρχης?) Θα σου κάνω μια εύκολη ερώτηση: αν πήγαινες στα μις Κόσμος και λέγανε τα Σκόπια Μακεδονία τι θα έκανες?

(νιάου)

Η κοπέλα μπλοκάρει, ο άλλος απαντάει «αν θες απαντάω εγώ», αυτή τον κοιτάζει με βλέμμα «αχ θα απαντήσετε γιατί έπεσε ερώτηση εκτός θέματος?», απελπισμένο βλέμμα προς παρουσιάστρια Τατιάνα, Τατιάνα γέρνει βγάζοντας εντέχνως το μικρόφωνο από τη μέση, λέει κάτι στην υποψήφια και η υποψήφια (επιφοίτηση, είδα το περιστέρι, I swear) πετάγεται χαρούμενη και σίγουρη και λέει «θα έφευγα, θα έφευγα!». Ευχαριστεί και ενόσω αποχωρεί η Τατιάνα λέει ότι η κοπέλα δεν άκουσε καλά την ερώτηση και της την επανέλαβε. Αγαπητή Tάτη δεν χρειαζόντουσαν οι υπότιτλοι, καταλάβαμε.

Εναλλακτικές απαντήσεις προς νομάρχη:

-Τρελός είσαι? Να έχω φάει μήνες στις δίαιτες και τα γυμναστήρια και να την κάνω γιατί οι άλλοι λένε τα Σκόπια Μακεδονία όπως by the way κάνει και όλη η υφήλιος?

- Δεν θα αποχωρούσα και θα φρόντιζα να είμαι τόσο θεά (έστω και αν χρειαστεί να δηλητηριάσω ή να στηλιτεύσω με τα stilettos μου υπολογίσιμες συνυποψήφιές) ώστε όταν φτάσει εκεί η ώρα των ερωτήσεων να πω «η Μακεδονία είναι Ελληνική» μπροστά σε τόσες κάμερες και τόσους τηλεθεατές. Αυτό θα είχε μεγαλύτερη απήχηση. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο. Απώτερο πλάνο μου είναι να βάλω υποψηφιότητα και για δήμαρχος /νομάρχης/ αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης.

- Γιατί να με ενοχλήσει? Μακεδονία δεν τη λένε?



Σημείωση: Στα καλλιστεία, ότι πούμε, πατάτα ή εξυπνάδα, θυμόμαστε ότι κλείνουμε πάντα με το «σας ευχαριστώ» και πλατύ αλλά σεμνό χαμόγελο. Τα χόμπυ μας είναι το διάβασμα (downtown), η φιλανθρωπίες (κάλαντα Χριστουγέννων), ο χορός (στα τραπέζια ή στις μεγάλες πίστες) και η ενασχόληση με το περιβάλλον (ψώνισα από το ΙΚΕΑ μια υπέροχη ορχιδέα 5 ευρώ!).

Yπερβολές.

Labels:

|

3 Comments:

At 5/29/2008, Blogger Le Panao said...

Εξαιρετικά σχόλια!!! ;-)

 
At 5/29/2008, Blogger Stavros Martinos said...

Για τη Σουηδέζα το σχόλιο το έκανε ο Λαζόπουλος - "σαν την Αλεξανδράτου τουταγχαμών".

 
At 6/05/2008, Blogger Stefanos said...

Εγώ ένα έχω να πω : Ο Ισπανός είναι μεγάλη μορφή!
Ψέμματα, δύο έχω να πω :
Απο ο,τι φαίνεται οι περισσότεροι ευρωπαίοι την έχουν πατόκορφα την Γιουροβίζιον και στέλνουν καραγκιοζιλίκια. Και καλά κάνουν.Οι μονοι που την παιρνουν σοβαρά είμαστε εμείς και κάτι πρώην ανατολικοί που παλεύουν να δείξουν οτι κάτι κάνουν και αυτοί...

 

Post a Comment

<< Home