κατοικία στα Γιάννενα: μέρος 3
To βασίλειο του τούβλου λοιπόν. Και εδώ, τι έκπληξις, τα άκουσα για άλλη μια φορά που δεν είναι όπως όλα τα άλλα, που τους παιδεύω, που, που, που. Δεν ίδρωνε το αυτί μου πλέον. Σκίτσα, τηλέφωνα, επιβλέψεις, hands on.
Παρά την ακρίβειά μου και τα λεπτομερή σχέδια, κάποια γκρεμίσματα και ξαναχτισίματα δυστυχώς δεν απεφεύχθησαν. Για όποιον θυμάται τη μακέττα by far το πιο πατατοειδές ήταν αυτό. Κόντεψα να βάλω τα γέλια. Είχε μαλλιάσει η γλώσσα μου με το "γύρισμα" και "δέσιμο" των δυο όγκων. Προφανώς δεν κατέβαλαν καμμία προσπάθεια κατανόησης. Γκρέμισμα και ξανά. Τι λέτε? Μάλιστα. Πάμε πάλι.
Νόμιζα ότι δεν θα τελείωνε ποτέ. Ευτυχώς όμως τελείωσε και έτσι προχωρήσαμε σε πιο light μονοπάτια.
Labels: architecture
posted by evee @ 1:21 AM
6 comments
6 Comments:
Τελικά καμιά φορά χρειάζεται ο επιβλέπων να είναι εκεί καθημερινά για να γλυτώνει απο τέτοιες ιστορίες και να μην του πέφτουν τα μαλλιά!:)
θα το πήγαινα ένα βήμα παραπέρα: αντί για καθημερινά-> κάθε ώρα, κάθε στιγμή
το "καλλιτέχνημα" έλαβε χώρα ένα ωραίο πρωινό, μετά από αξονομετρικά σκίτσα, σκαρφαλώματά μου και ακούμπισμα τούβλων στα κατάλληλα σημεία ωσάν να ήταν lego
Όταν ο κάθε ένας κάνει συνεργείο με 2 μετανάστες και το παίζει expert, μέχρι να περάσουν στην ευρεία κυκλοφορία οι κλώνοι, θα προτιμούσα την απλή λύση: γκρέμισμα και ξανά
Καλά, αυτό πως το κατάφεραν; Δεν ξέρουν να διαβάζουν σχέδια; Και ακόμη μια ερώτηση: Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ακόμη ένα μακρόστενο παράθυρο δίπλα από το σημείο που έχει κυκλωμένο στην τελευταία φωτογραφία;
το πως τα κατάφεραν απομένει για να απαντηθεί στις επόμενες γενεές :Ρ
Όσο για το παράθυρο που λες, από τη φάση των μακετών-3d ως την πολεοδομία οι όψεις άλλαξαν αρκετά. Με αυτό εννοώ την καλύτερη οργάνωση των ανοιγμάτων κατ'αρχάς και την αναζήτηση κάποιας "γλώσσας" (ρυθμός, μοτίβα ή χαράξεις) αφετέρου.
για το χιόνι που θα μαζεύει στην γωνία τι προβλέψατε από στατικά και απορροή?
Όπως θα κατάλαβες, εκεί από κάτω υπάρχει δοκάρι. Στην ουσία είναι το ένα από τα δυο δοκάρια που ενώνουν κάθετα τους δυο όγκους.
Τα νερά μαζεύονται στον μαχιά και μετά με ρύσεις φεύγουν αριστερά και δεξιά σε 2 ζευγάρια υδρορροών. Αν προσέξεις στην προτελευταία φωτό, πίσω από το μπαλκόνι βλέπεις μια εσοχή. Εκεί είναι το ένα από τα δυο σημεία που υπάρχει πρόβλεψη για να χωθούν όσες υδρορροές θέλουμε (αν ο μάστορας δηλαδή κρίνει ότι 2x2 δεν είναι αρκετές).
Πέραν τούτου, αν ο ντόπιος μάστορας, γνώστης των αναγκών του τόπου, κρίνει ότι η κλίση που έχουν οι στέγες δεν είναι αρκετή (παρότι αν θυμάμαι καλά είναι η max που επιτρέπει η τοπική πολεοδομία) μπορεί στις μονώσεις του να δώσει περισσότερη. Αυτή η κλιση ούτως ή άλλως κρύβεται από το στηθαίο που θα εγκιβωτίζει τη στέγη και φαίνεται λίγο στην προτελευταία φωτό. Περισσότερα στο επόμενο post.
Post a Comment
<< Home