ή στραβός είναι ο γιαλός

 

ή στραβά αρμενίζουμε

φωτό από το «express apollonas» των «Hellenic seaways» της επιστροφής, χωρίς κύμα....
Σπάνια ζαλίζομαι ή φοβάμαι σε καράβι. Αλλά αυτή τη φορά παρά λίγο να συμβούν και τα δυο. Τι στο διάολο, το Σάμινα δεν τους έμαθε τίποτα? Με το λίγο κυματάκι η κλίση γινόταν πιο μεγάλη/πιο μικρή. Ποτέ στη θέση ισορροπίας. Είναι σοβαρό αυτό τώρα? Όποιος δεν γουστάρει αν του βαστάει ας κατέβει. Ηλίθια ακτοπλοϊα.

Για να μη μιλήσω για τα 2 από τα 6 bars του καραβιού που ήταν κλειστά 2-5 το μεσημέρι, την ώρα της μεγάλης πείνας. Oύτε ότι έγραφε πάνω “everest”, είχε ένα μακροσκελή κατάλογο από εδέσματα και υπήρχαν μόνο τα elementary που συναντούσες στα καράβια 7 χρόνια πριν. Τα εστιατόρια είπε ο τύπος στη reception ανοίγουν μόνο το βράδυ. Lololooll

surreal

Αν και -politically correct μιλώντας- δεν λέει τίποτα αυτό, να σημειώσω πως μιλάμε για έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς των Κυκλάδων ε?

ΥΓ: πάντως η αλήθεια είναι πως ήταν η πρώτη φορά που είδα σε καράβι live επίδειξη (στυλ αεροπλάνου) του ΠΩΣ φοράς το σωσίβιο, σε περίπτωση ανάγκης. Καλό. Λες να το κάναν επί τούτου? Στο πήγαινε δεν έπαιξε το σκηνικό...Η σημειολογία μιας κλίσης.