λε βουλγκέρ

Οι βάρβαροι. Τους περιμένει δεν τους περιμένει κανείς, μια στιγμή σκάνε μύτη και πρέπει να έρθεις αντιμέτωπος με το να βρεις επιχειρήματα για να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφας. Τσάμπα κατηγορώ το συμπαθές ογκώδες τετράποδο by the way. Το να βρω επιχειρήματα για να πείσω ότι δεν είμαι "ελέφας" πάντως ήταν η πρώτη σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό όταν αντιμετώπισα μια από τις κλασσικές σκηνές στη ζωή κάποιου που δουλεύει ως αρχιτέκτονας:

- να πρέπει να εξηγήσεις πως η δουλειά σου δεν είναι απλά "ζωγραφιές"
- να αναγκαστείς να αναφέρεις πως η δουλειά αυτή πληρώνεται με κάτι παραπάνω από το κόστος ενός παλτό ZARA
- να εξηγήσεις ότι το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος προς αποφυγήν παρανοήσεων έχει βγάλει ένα online πρόγραμμα υπολογισμού ελαχίστων αμοιβών και
- να απορείς που ο άλλος μπορεί να ξοδεύει μια περιουσία σε ζαντολάστιχα ή σε design ψυγείο αλλά να αρνείται να καταλάβει ότι η μελέτη πληρώνεται επίσης. Ακόμη και μια προκαταρκτική, γενική, μελέτη, σε επίπεδο concept.

Όλα αυτά είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους αρέσκομαι να γράφω σε αυτό το blog για την αρχιτεκτονική. Έχω βαρεθεί την ενδελεχή πληροφόρηση σε όλα πλην των όσων απαιτούν στοιχειώδη παιδεία και γνώση. Τέλος πάντων όσο σε γαμάνε τα λάθος λάστιχα, άλλο τόσο σε γαμάει η ατυχής αρχιτεκτονική και η έλλειψη σχεδιασμού. Αλλά ποιος να το ξέρει αυτό, όταν δεν έχει ζήσει και το αντίθετό του?

Στο θέμα με τον ελέφα τώρα. Ευτυχώς δεν υλοποίησα την πρώτη (υστερική) μου σκέψη με τα επιχειρήματα περί μη "ελεφαντισμού" και κράτησα σκληρή επαγγελματική στάση. Άλλο το αν κλείνοντας το τηλέφωνο έτρεμα από νεύρα.