Friday, August 01, 2008

satc 803 (part #2): το τέλος της πλήξης


-συνέχεια από εδώ-

Αηδίες. Αγαπητέ Θ, προφανώς πας με μικρές μεν, αγάμητες δε. Εκτός αν επιλέγεις ακριβώς αυτές που λατρεύουν το προιόν που πλασάρεις: το πακέτο του εαυτού σου. Θέλουν ψαρομάλλη μεν, νεαρό δε, με ωραίο αυτοκίνητο, λεφτά και καλοπέραση? Είσαι ο άνθρωπός τους. Δεν είναι λογικό αν περνάνε καλά να θέλουν να συνεχίσουν τη φάση?/ Ναι, έτσι όπως το θέτεις./ Μη μου κάνεις την παρθενόπη, έτσι είναι. Και για μεγάλες αυτά που λες τα ακούω βερεσέ. Αν η άλλη είναι αγάμητη, σε ότι ηλικία και να'ναι και σε γουστάρει, Νιαγάρας θα είναι. Μα αν είναι παντρεμένη και υποθέσουμε ότι πηδιέται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, keep in mind πως η περισσότερες γυναίκες απατάνε όταν δεν θέλουν πλέον αυτόν με τον οποίο είναι μαζί. Οπότε μάλλον δεν πας με τέτοιες. Όπερ έδει δείξαι-> αν είναι χάλια με τον άντρα τους θα θέλουν και αυτές sooner or later κάτι παραπάνω, μα δεν θα είναι τόσο ζόρικες όπως τις περιγράφεις. Πάντως, επειδή δεν έχω εμπειρία σε αυτή τη συνομωταξία και ένα περιοδικό να ανοίξεις είναι γνωστό πως το sexual peak των γυναικών είναι μεταξύ 30 και 45. Άρα η εμπειρία σου (που δεν έχω διάθεση να αμφισβητήσω) μάλλον είναι στις εξαιρέσεις. Καταλαβαινόμαστε?/ παύση/ Και τι να κάνω? / Χέσε με. Κάνε ότι καταλαβαίνεις. Αποφάσισε τι θέλεις. Διαβάζεις βιβλία?/ Για τη δουλειά μου./Καλό αλλά όχι ικανό. Πάρε marketing. Αποφάσισε τι γκόμενα θες να βρεις και «πούλα» το κατάλληλο προφίλ. Έτσι, όπως είδαμε και σήμερα το βράδυ, πας άπατος. Αν με θεωρείς ξύπνια, ξύπνια γκόμενα με τέτοιες ατάκες δεν βλέπεις υπό Κ.Σ./ Με κοιτάζει επίμονα.

Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι. Είσαι καλή εσύ. Θέλω πολύ να συναντιόμαστε και να με συμβουλεύεις. Δώσε μου το τηλέφωνό σου./ LOLOL! Aτομάρα. Σύνελθε Θ. Ωραία ιδέα η συνάντηση, θέλω να επισκεφτώ τους νεόνυμφους στο νέο τους σπίτι μια μέρα, θα πω στον Β να είσαι και εσύ. / Όχι, έτσι δεν γίνεται. Μόνοι μας λέω./Εσύ λες, εγώ αντιλέω./ Γιατί δεν μου το δίνεις? Φοβάσαι μήπως?/ Ναι,να μη με πάρουν τα σκάγια. Θ. δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι. 'Αστο το ρημάδι και κοίτα γύρω σου. Χάνεις το χρόνο σου. Εγώ πάω για χορό./ Και εγώ πάω στη γυναίκα μου./ (στην ποιά? Αναβάλω το χορό για 1 λεπτό.)

Είσαι παντρεμένος?/ Ναι αποκρίνεται ο κρετίνος χαμογελώντας με το ίδιο ναρκισσιστικό-δήθεντάχαμου ντροπαλό χαμόγελο. Σαν να τον συλλαμβάνεις να έχει βάλει το χέρι του στο βάζο με τη μαρμελάδα. Περήφανος για την αταξία του. Τα καλύτερα αποκρύπτεις. Τα ξέρει αυτά?/ Όχι / Nice. Άκυρα τα βιβλία του marketing τότε. Όπως και να έχει κατάφερες και βρήκες μια που σε ανέχεται. Εύγε. Και θες εμένα για συμβουλές. Βρες μόνο τι εκτός έδρας μοντέλο θέλεις και χτύπα το./ Ξεσπάει σε γέλια. Δώσε μου το τηλέφωνό σου. Τι κορίτσι! Που σε έκρυβε ο μαλάκας?/ Τα'παμε. Έχει γίνει βαρετό. Πάω για χορό.

Μια ώρα μετά, αναπαύομαι από τον κάματο. Ξανάρχεται και στρογγυλοκάθεται δίπλα μου με το ίδιο χαμόγελο. Καλώς τον./ Ενοχλώ?/ Όχι, κάτσε./ Βλέπω τον γαμπρό στο διπλανό τραπέζι. Τον φωνάζω. Έρχεται. Ρε συ που τον ψάρεψες αυτόν?/ Στα βαθιά λέει γελώντας. Το ψαροντουφεκοζεύγαρο Θ αναρωτιέται γελώντας γιατί με έκρυβε. Β: Ρε μαλάκα, ξέρεις ποια είναι αυτή που μιλάς? /Το ζευγάρι σου στο χορευτικό?/ Ο παιδικός μου έρωτας./ Το γέλιο του Θ προς στιγμήν κόβεται. Προς στιγμήν. Ά, έτσι πέσ'μου./ Και αδερφή της Α, συνεχίζει ο γαμπρός. Μεγάλη ιστορία με την αδερφή μου. Μάλιστα. Το γέλιο του Θ κόβεται μια και καλή. Γυρίζει σε εμένα: Γιατί δεν μου τα είπες αυτά?/ Τι να πρωτοπώ? Είπα τα βασικά. Ήταν καιρός για να δηλώσω κάτι στην ευτυχή ομήγυρη και εγώ: Ρε Β, μάζεψέ τον. Τόση ώρα κάνει φιλότιμες μα μάταιες προσπάθειες να με ρίξει με τους πιο lame τρόπους. Πρώτα μου κλαίγεται (ποια νομίζει πως είμαι, η μητέρα Τερέζα?), μετά μου περιγράφει ανατριχιαστικά πως χαιδεύει όλη την γυναικεία ηλικιακή γκάμα μπας και φτιαχτώ έτσι και του καθήσω, ενώ όταν δει και «δεν παίρνω τα γράμματα» μου ανακοινώνει τον «απαγορευμένο καρπό» πως είναι παντρεμένος. Και νάτος πάλι. Εδώ είναι. Πες του και εσύ ότι χάνει την ώρα του σε μια γιορτή γεμάτη ωραίες γκόμενες γιατί δε χαμπαριάζει. Ο γαμπρός έχει ξεραθεί στα γέλια και σημειώνει στον φίλο του τα προτερήματά μου που τον αφορούν. Ρε μαλάκα, καλά σου λέει. Έπεσες στην περίπτωση. Είναι ωραία, ξύπνια και χορτασμένη. Αφού σε κολλάει στον τοίχο, γιατί δεν την ακούς? Ξέρει. Ο Θ γνέφει σιωπηλός μα μονίμως χαμογελαστός και ο γαμπρός φεύγει. Μόνο που το χαμόγελο τώρα είναι μίγμα βρεγμένης γάτας και αγωνίας να μη θιχτεί ο εγωισμός του. Τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω. Καιρός να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη.

Θ που είναι η γυναίκα σου?/ Εδώ./ Εδώ? Που εδώ?/ Εδώ , λέει και δείχνει το μπροστινό τραπέζι./ Κοιτάζω και βλέπω μια γυναίκα να κάθεται εκεί, μόνη μπροστά στην πίστα. Όλοι οι άλλοι είναι όρθιοι και χορεύουν. Κοιτάζω. Δεν βλέπω καλά. Είναι έγκυος ή φοράει αυτά τα φορέματα της μόδας που φουσκώνουν στην κοιλιά?/ Είναι έγκυος, στον όγδοο μήνα./ Μένω μαλάκας./ Ο ομιλητικός συνομιλητής μου δεν βγάζει τσιμουδιά./Καλά ρε καραγκιόζη, κάθεσαι εδώ μαζί μου τόσες ώρες και την έχεις αφήσει μόνη της? Σήκω, πήγαινε να της κάνεις παρέα. Μην πω να την πάρεις να χορέψετε./ Θες να τρέχω από τη Γλυφάδα στο Ιασώ απόψε?/ Ήρεμα, στην άκρη λέω βρε Θ... όχι να κάνετε headbanging! Tι ξενέρωμα mon dieu! Μόνο στη φιγούρα είσαι πρώτος?/.... παύση εκατέρωθεν.../ Τι είναι το παιδί?/ Αγόρι, λεέι περιχαρής./ Ελπίζω να μην το εκπαιδεύσεις εσύ στα γκομενικά. Μα είναι δυνατόν να μου τσαμπουνάς ένα κάρο αηδίες και να μην έχεις πάει καθόλου στη γυναίκα σου από την αρχή της βραδιάς που είναι με την κοιλιά στο λαιμό?/ Ε, τι να της κάνω? Αφού δεν μπορεί να κουνηθεί? / Pathetic. Και μου θες και γκόμενες. Εδώ μια και δεν ξέρεις πως να της φερθείς σωστά. Λοιπόν, μάθημα πρώτο: καμμία δεν κάθεται σε γκόμενο με έγκυο γυναίκα διότι είναι πασιφανές ότι είναι γομάρι ορθό. Και sooner or later θα τα λουστεί σε μια κλίμακα και αυτή./(με κοιτάζει)/ Δεκάρα δεν δίνω για το ηθικό μέρος των γκομενικών από ότι έχεις καταλάβει. Μα η χοντράδα είναι κάτι άλλο. Να έχεις όσες γουστάρεις, μα να μπορείς να τις φέρεις βόλτα. Τα άλλα είναι κολοκύθια. /(κοιτάζει τη γυναίκα του)/ Σήκω και πήγαινε να κάτσεις μαζί της. Τέρμα οι αηδίες. Άντε πέρασε η ώρα. /(με ξανακοιτάζει, αμίλητος αυτή τη φορά μα δεν σηκώνεται)./ Πάω να χορέψω. Καλά γεννητούρια.

Labels:

|

2 Comments:

At 8/04/2008, Blogger urban wind said...

Ειλικρινά όταν συναντώ τέτοιες καταστάσεις αναρωτιέμαι πόσο εύκολα γίνονται όλα αυτά πίσω από την πλάτη κάποιας άμοιρης..δεν καταλαβαίνει ή δε θέλει να καταλάβει?Νομίζω ότι το ποσοστό αυτών των μαλακοκάβληδων τύπων αυξάνεται ανησυχητικά....Στη θέση σου θα ήμουν έξαλλη...όπως μάλλλον και θα ήσουν άσχετα από ότι το αντιμετωπίζεις με χιούμορ και πως αλλιώς δηλ?

 
At 8/05/2008, Blogger evee said...

emonpie, θύμωσα με την αγένεια και τη ανευθυνότητα απέναντι στο αγέννητο παιδί του, όχι με τίποτα άλλο.

Παρότι στις αρχές μου σε καμμία περίπτωση να παίζω το "τρίτο πρόσωπο", καθαρά για λόγους εγωισμού, αυτοεκτίμησης και βαρεμάρας, κάπου το σημείωσα, αδιαφορώ για το ηθικό μέρος αυτής της ιστορίας διότι θεωρώ ότι η γυναίκα του δεν είναι άμοιρη. Όσο και ηλίθιος να είναι κάποιος όταν άλλες υποψιάζονται αθώους για γκομενικά, είναι αστείο με ένα τέτοιο νούμερο να μην έχεις πάρει μυρωδιά τίποτα. Δεν θέλεις να πάρεις μυρωδιά και δεν παίρνεις, οπότε δεν είσαι άμοιρη. Και δεν νομίζω ότι αυξάνεται το ποσοστό. Οι άντρες που εγώ τουλάχιστον έχω γνωρίσει, είτε ερωτικά είτε ως φίλοι, απέχουν παρασάγγας από κάτι τέτοιο. Αυτό δεν σημαίνει ότι το περιστατικό αυτό δεν με άφησε άφωνη με το θράσος του. Ήταν σαν να μεταφέρομαι πίσω στο χρόνο, σε μια εποχή φαλλοκρατίας και γυναικών-τρόπαιων. Που ζεις ρε φίλε/ hello? Υπό αυτή την έννοια το προαναφερθέν καραγκιοζιλίκι, είχε κατά μια έννοια ένα ¨"ρομαντισμό". Χωρίς το πιάτο κολάρο thats is. :Ρ

 

Post a Comment

<< Home