I.D.
Για την I. έχω ξαναμιλήσει. Και για τον D. Ήταν στην Ελλάδα για λίγες μέρες. Έμειναν και σε εμένα. Μερικές σημειώσεις από τις εντυπώσεις τους από την Ελλάδα.
-Για την κατανόηση των επόμενων, να υπενθυμίσω ότι η Ι είναι Πακιστανή, μεγαλωμένη σε περιβάλλον ακαδημαϊκό μεν μουσουλμανικό δε, αρχιτέκτονας, ζει εδώ και 2 χρόνια στο Λονδίνο που κάνει το διδακτορικό της και δουλεύει. Άνθρωπος γλυκός, έξυπνος και ανοιχτόμυαλος. Ο D είναι γιος πολυμελούς οικογένειας, Γερμανός, δουλεύει ως δικηγόρος στο Mannheim τώρα. Άνθρωπος γλυκός, έξυπνος και ανοιχτόμυαλος επίσης.(σαν αγγελία ακούγομαι αλλά τεσπά, απλά για να γίνουν κατανοητά τα επόμενα)-
για την Αθήνα:
1. Η Αθήνα μοιάζει σαν τη Λαχώρη. Νιώθω σαν στο σπίτι μου! Ο καθένας χτίζει ό,τι θέλει ό,πως το θέλει. Έχετε οικοδομικούς κανονισμούς?
2. wow… όλο αυτό είναι η Αθήνα?(θέα από λόφο) είναι τεράστια!
3. έχει πολλούς λόφους
4. Η Αθήνα, εκτός από την Πλάκα δεν έχει παλιά σπίτια(με την έννοια της παλιάς πόλης εννοούν φαντάζομαι). Αυτό συμβαίνει γιατί ήρθαν τόσοι πολλοί τόσο ξαφνικά το ’50?(τους έχουμε εξηγήσει με την κοινή φίλη Ν. της ιστορία εν συντομία). Άρα –στην ουσία- η Αθήνα χτίστηκε μετά το 50.
για τους Έλληνες:
1. Γιατί λένε πως τα ελληνάκια είναι τα ποιο χοντρά της Ευρώπης? Εγώ όλο κορμάρες βλέπω τριγύρω!!! Έχουν δει τα αγγλάκια στην εφηβεία?
2. Οι Έλληνες έχουν την τάση να κάνουν show off περισσότερο από ότι έχω συνηθίσει. Κοίτα πόσοι ντύνονται τόσο ακριβά, οι γυναίκες βάφονται τέλεια, μαλλιά από το κομμωτήριο, έχουν τόσο ωραία αυτοκίνητα(στη Σαντορίνη παρεπιπτώντως μας ζάλισε ένας τύπος με κάμπριο και στερεοφωνικό με τα μπάσα στο τέρμα, που έκανε πάνω κάτω τον κεντρικό δρόμο, για να ρίξει καμμιά γκόμενα, σαν ghetto star ήταν). Είναι όμως όλοι τόοοσο πλούσιοι? Έχετε κενό ανάμεσα στην υψηλή και τη χαμηλή τάξη? Υπάρχει μεσαία τάξη?
για το φαγητό:
1. περίεργο. Ενώ και εμείς έχουμε ντομάτες, τις φέρνουν από νότιες χώρες μάλιστα, δεν είναι τόσο νόστιμες σαν αυτές. Εδώ όλα μυρίζουν πιο πολύ και έχουν πιο πολύ γεύση(μάλλον εδώ ήταν και λίγο θέμα τύχης, εγώ έχω πέσει σε «χάρτινες» ντομάτες ουκ’ολίγες φορές).
2. δις φις ιζ κόλντ «μαρίντα»? Εντ γιου ιτ δε χεντ του?????!!!???
posted by evee @ 2:22 AM
4 comments
4 Comments:
ξέχασα:
αναφορικά με το link για τον D, ρώτησα για τον νόμιμο των καταλήψεων στέγης στο Βερολίνο.
Δεν είναι νόμιμες, μα όσο δεν ενδιαφέρεται και κανείς να διώξει τους καταληψίες όλα καλά. Συνήθως πρόκειται για κτίρια με περίπλοκο/θολό ιδιοκτησιακό καθεστώς, ή με πολλούς ιδιοκτήτες που είναι πολύ δύσκολο να συνεννοηθούνε για να πάρουν δάνειο να αναστηλώσουν αυτά τα κτίρια και έτσι τους συμφέρει να μένει μέσα κάποιος, που πληρώνει τους λογαριασμούς και παράλληλα συντηρεί και το κτίριο, μέχρι νεωτέρας.
Αυτά
1.Στη Λαχώρη δεν έχω πάει, αυτόν που είπε όμως για έθνος ανάδελφο όμως θα τον έστελνα ευχαρίστως μια βόλτα από τη Βηρυττό ή την Άγκυρα να τρίβει τα μάτια του.
2.Η Αθήνα είναι τεράστια. Θα μπορούσε βεβαίως να είναι η μισή, ή και άλλη τόση, αλλά και πάλι δεν θα άλλαζε κάτι.
3.Ναι, και είναι εντυπωσιακό ότι οι λόφοι είναι τα μοναδικά μέρη όπου οι δρόμοι ακολουθούν ευθεία γραμμή. Στην Τράλλεων οδηγήσατε ή πήγατε κατευθείαν στα Αηδονάκια;
4.Η Αθήνα όντως χτίστηκε μετά το 50. Αν εξαφανιζόταν ό,τι χτίστηκε το 50 και μετά, δεν θα ήταν τεράστια.
Όσο για τους Έλληνες/Ελληνίδες και το show off: πονεμένη ιστορία.
Φίλοι από πιο ανεπτυγμένες χώρες (ταξιδεμένοι, ανοιχτόμυαλοι κλπ) παθαίνουν τρομερό πολιτισμικό σοκ όταν διαπιστώνουν πως οι Ελληνίδες δεν είναι όλες τριχωτές παρθένες με μουστάκια, οι Έλληνες δεν σφυράνε σε οτιδήποτε θυμίζει γυναίκα και περπατάει στο δρόμο, δεν οδηγούν Datsun του 1970, δεν κοιμούνται όλη τη μέρα, δεν δουλεύουν όλοι στο οικογενειακό εστιατόριο κλπ. Βασικά οτιδήποτε δεν ταιριάζει ακριβώς με αυτήν την εικόνα είναι "pretentious". Δεν είναι να σκας, επειδή γι'αυτό δεν γίνεται τίποτα. Συμβαίνει και στα καλύτερα παιδιά...:D
Ξαναδιάβασα λοιπόν, το παλιό σχόλιο για την Ι. -που μου είχε αρέσει και τότε- και συνειδητοποίησα το εξής:
σε εκείνη αποδέχεσαι την άρνησή της για σαρκική επαφή με τον φίλο της, ενώ σε κατοπινή καταχώρηση έδωσες εντολή kill για τον φίλο μιάς γνωστής σου, που ήθελε και αυτός να απέχει ως τον γάμο. Τελικά τί ισχύει; Είναι η σαρκική επαφή ένα must στη σχέση, ή εξαρτάται από τους εμπλεκόμενους;
Post a Comment
<< Home