Thursday, May 24, 2007

50778: η έκθεση (μας)

Tα θέματα που υπήρχαν στην έκθεση (εδώ και εδώ) ήταν αρκετά. Υποτίθεται και τα 75, μα μετά έμαθα ότι 3-4 μακέττες έσπασαν κατά τη μεταφορά. Σε κάποιες έσπασαν μόνο τα καπάκια. Μια τέτοια ατυχήσασα ήταν και η δικιά μας μακέττα. Ευτυχώς απέμεινε η ουσία.

οι εντυπώσεις
achtung achtung: Ακολουθεί κείμενο αυστηρά υποκειμενικό.
Γενικά με εξέπληξε ευχάριστα το γεγονός ότι πολλά θέματα "έψαχναν" τρόπους αντιμετώπισης που μορφολογικά τουλάχιστον, ήταν πέρα από την ελληνική πεπατημένη. Από τα δημαρχεία που είχα δει σε προηγούμενους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, δεν το περίμενα.

Το αρνητικό ήταν ότι τα περισσότερα θέματα δεν ήταν πολύ δουλεμένα, είτε ως ιδέα, είτε ως μακέττα, οπότε και υστερούσαν συγκρινόμενα με τα υπόλοιπα. Το θέμα ήταν τεράστιο σε όγκο και έπρεπε να τοποθετηθεί/χωρέσει σε ένα δύσκολο οικόπεδο (και ως ανάγλυφο και ως θέση στην πόλη).

Γενικά φορέθηκε πολύ η γέφυρα ως τρόπος σύνδεσης με την κεντρική λεωφόρο και οι "ολλανδισμοί"(call me MVRDV, Rem, χώμα που καλύπτει οροφή που γίνεται τοίχος που γίνεται δάπεδο και τ'ανάποδο), ενώ υπήρξαν και μερικές προτάσεις για δημαρχεία τύπου "ζιγκουράτ", ξενοδοχείο-υπερπαραγωγή-στην-παραλιακή, ζει-το-μοντέρνο-κίνημα-του-πρώην-ανατολικού-μπλοκ?-ζει-και-βασιλεύει κλπ.

Χάρην συντομίας, θα μιλήσω περισσότερο για τα διακριθέντα projects. Όσο τα είδα δηλαδή μέσα στο γενικότερο μπάχαλο της έκθεσης. Για τα τρια βραβεία και τις τρεις εξαγορές δηλαδή. Για να μην μπερδευτούν όσοι διαβάζουν και δεν ξέρουν τι είναι μια «εξαγορά» στους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς (και να μην ανατρέχουν σε παλιά posts που εξηγώ) ας συνοψίσουμε ότι είναι κάτι σαν έπαινος ή διάκριση. Μη με ρωτήσετε γιατί δεν λέγεται έτσι. Δεν ξέρω. Στην ουσία σου δίνουν μερικά χρήματα και αγοράζουν την ιδέα σου. Αυτό είναι το νόημα.

Όπως θα έχετε καταλάβει όλοι μέχρι τώρα, η αρχιτεκτονική δεν είναι μαθηματικά. Έχει κάποιους κανόνες, αλλά δεν θα σκίσουμε και τα ρούχα μας. Οπότε τα όποια σχόλια κάνω είναι -ξανά μανά- εντελώς υποκειμενικά.


πρώτο βραβείο:
μελέτη 20206

(αρχιτεκτονική μελέτη: Αγγελής Γεώργιος, συνεργάτης αρχ.: Χρύσα Παπαδέλη, ομάδα εργασίας: Λίνα Δήμα, Ειρήνη Νικολοπούλου, φοιτητές: Αγγελόπουλος Κίμωνας, Αναγνωστάκης Γεώργιος,Καραϊσκάκη Δάφνη, Κονδυλιά Σοφία Χόντος Χρήστος / στατική μελέτη: «Χρονέας -Παγώνης - Κινάτος»/ μηχανολογική μελέτη: Μαγκάβαλης Γεώργιος)








στα συν: Εξαιρετικά καλοδουλεμένη δουλειά. Tόσο σε επίπεδο κατόψεων, όσο και σε όψεις ή τομές. Μου αρέσουν τα διαφορετικά υλικά που χρησιμοποιούνται και η επεξεργασία της κτιριακής μάζας. Επίσης η τοποθέτηση του χαμηλότερου όγκου σχήματος Π απέναντι από τα δυο τούρκικα κτιριάκια. Και οι πολλές θέσεις parking. Σχέδια υπέροχα. Το φόντο με τα δέντρα στις όψεις είναι όλα τα λεφτά. Ήθελα να ήξερα πως το έκαναν τόσο ρεαλιστικό γιατί ενώ απαγορεύονταν η χρήση φωτογραφιών στα σχέδια, μοιάζει τόσο ρεαλιστικό. Μου μυρίζουν ατελείωτες ώρας δουλειάς. Η δε μακέττα, σκέτο κέντημα. Μέχρι και τα παντζούρια που ανοίγουν είχε. Και όλα αυτά σε κλίμακα 1:200!

στα πλην: Διαφωνώ με το γεγονός ότι το κτίριο κόβεται σε πολλά κομμάτια που τα διασχίζουν πεζόδρομοι. Το πρόβλημά μου είναι ότι με αυτή τη μέθοδο η επικοινωνία ανάμεσα στα κτίρια (από κλειστούς χώρους -μιλάμε για ηπειρωτικό κλίμα άλλωστε: βροχή καθημερινή, χοντρό κρύο και πολύ χιόνι) πρέπει αναγκαστικά να γίνεται από το ισόγειο ή το υπόγειο του κτιρίου. Αυτό την κάνει πολύ περίπλοκη. Οι πεζόδρομοι ανάμεσα στα κτίρια, εφόσον δεν είναι αρκετά φαρδείς, μου δημιουργούν δυσανεξία. Σπάνια είναι wellcoming ως χώροι. Ακόμη και να είναι καλοφωτισμένοι, το βράδυ αυτό εντείνεται δραματικά. Τα πολλά κτίρια στα οποία είναι διασπασμένη η λύση, με τον πεζόδρομο να τα διασχίζει, συνεπάγονται επίσης πολλούς τρόπους εισόδου στο κτίριο. Άρα και πολλούς φύλακες/θυρωρούς, άρα και πιο δύσκολο σε κάποιον που μπαίνει να ξέρει προς τα που θα κινηθεί. Άσε τους ηλικιωμένους ή όσους κινούνται με καρότσι(ΑΜΕΑ, νέοι γονείς κλπ). Στην καθημερινότητα, αυτό θα είναι δυσάρεστο. Θα ήθελα επίσης να δω στη μακέττα τα γύρω κτίρια από κάτι πιο συμπαγές αντί για plexiglass. Θα ήθελα είναι οφθαλμοφανές το πως κάθεται το κτίριο μέσα στον αστικό περίγυρό του. Για το δε "παρατηρητήριο", αυτό που φαίνεται στην τρίτη φωτογραφία, καταλαβαίνω την συνθετική ανάγκη να βάλει κάποιος εκεί κάτι ψηλό (και η δικιά μας πρώτη σκέψη ήταν αυτή), μα πρακτικά δεν καταλαβαίνω τι παρατηρεί κάποιος από εκεί, δεδομένου του αστικου περιβάλλοντος τριγύρω. Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί μορφολογικά να έχει τόσες επιρροές από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Όλο το συγκρότημα έχει, αλλά είναι σαφώς πιο "χωνεμένες".

δεύτερο βραβείο:
μελέτη 30547

(αρχιτεκτονική μελέτη: Βαζάκας Αλέξανδρος, Δασκαλάκης Κωνσταντίνος, Μανδαλάκη Μαρία, Στασινοπούλου Μαρίνα, σύμβουλοι/συνεργάτες αρχιτέκτονες: Δόξα Μαρία, Οικονομάκη Ελευθερία, Δημητρίου Ορσαλία, Σπυριδάκη Ολυμπία, Τσαπάκη Ελευθερία/σύμβουλοι αρχ. τοπίου: Εύα Βαζάκα, Jeremy May / στατική μελέτη: Κυριαζής Μάνος /μηχανολογική μελέτη: Κολοκοντές Σωτήρης / σύμβουλος για ενεργειακά θέματα: Τσαγκαρασούλης Άρης)




στα συν: Πολύ καλό θέμα. Ίσως η φωτό να το αδικεί. Ομολογώ πως από τα βραβεία ήταν το αγαπημένο μου. Υποψιάζομαι ότι είχαμε και συγγενείς προτεραιότητες κατά τη σύνθεση. Μου αρέσει ότι είναι ένα σφιχτοδεμένο κτίριο, ότι δεν εκτείνεται σε όλο το οικόπεδο, παρόλο το τεράστιο κτιριολογικό. Και επιτυχής, σπιρτόζικη χάραξη.(Θεέ μου θα ακούγομαι σαν αυτή της ΕΤ3 που μιλάει για design. Εννοώ ότι γουστάρω την φαινομενικά απλή χειρονομία της κάτοψης που από την εμπειρία μου μπορώ να διαβεβαιώσω πως είναι εξαιρετικά καλοδουλεμένη και ευφυής ως προς ο τι πετυχαίνει και με ποια μέσα). Στο κτίριο λοιπόν, μπαίνεις από μια βασική είσοδο, οι κινήσεις όλες έχουν ως σημείο αναφοράς ένα αίθριο, πράγμα που διευκολύνει την κίνηση και τον προσανατολισμό του χρηστη στο κτίριο. Δημιουργεί ωραία πλάτη για τα δυο χαμηλά τούρκικα κτιριάκια και αφήνει μια μεγάλη πλατεία μπροστά τους. Βγάζοντας το αίθριο προς τον πίσω στενό δρόμο, η οδός Σολωμού, "αναπνέει" παρόλη την κτιριακή μάζα που είναι τοποθετημένη κατά μήκος της. Μου αρέσει επίσης, που σε αντίθεση με πολλά άλλα βραβεία αρχιτεκτονικών διαγωνισμών στα οποία οι αρχιτέκτονες είναι σαν να αισθάνονται υποχρεωμένοι να εξαντλήσουν όλη τη "γκάμα" τους, να κάνουν και-ετούτο-και-εκείνο-και-το-άλλο, η λιτότητα αυτού του θέματος του δίνει μια εξαιρετική δυναμική. Και φρεσκάδα. Και εκείνο το όρυγμα προς την οδό Τσιρογιάννη αριστερά, που νομίζω χρησιμοποιείται για έμμεσο φωτισμό του αμφιθεάτρου, είναι εξαιρετικό. Το είχαμε σκεφτεί και εμείς στην αρχή αλλά τελικά με την απόφασή μας το κτίριο να αποτραβηχτεί από εκεί, εγκαταλείφθηκε.

στα πλην: Με την γρήγορη ματιά που έριξα δεν είδα τίποτα χοντρό που να μη συμφωνώ. Ίσως αν είχαν γίνει και εδώ τα περιβάλλοντα κτίρια, να καταλάβαινες καλύτερα τον όγκο του δημαρχείου και το πως στέκεται εκεί μέσα. Η μόνη απορία μου ήταν γιατί ενώ η εκφώνηση ζητούσε αυστηρά τα γκαράζ σε κλίμακα 1:200, δόθηκαν και σε 1:200 και σε 1:100. Δεν θα μπορούσαν απλά να μην είχαν δώσει τις 2 παραπάνω πινακίδες? Μεν καινούργια ούσα σε διαγωνισμούς, ίσως σπασικλιάζω και πηγαίνω πολύ by the book. Α! Το δώμα του αμφιθεάτρου είναι βατό? Δεν το κατάλαβα καλά. Και που σε βγάζει? Μέσω του κτιρίου, στην Τσιρογιάννη? Αν ναι, η παράλληλη πορεία στην Τσιρογιάννη είναι "δόκιμη"? Εννοώ ποιοί και πότε θα τη χρησιμοποιούν?

τρίτο βραβείο:
μελέτη 12343

(αρχιτεκτονική μελέτη: Παπλωματάς Νικόλαος, Παπλωματά Αικατερίνη)


στα συν: Η μεγάλη πλατεία, η πλάτη στα 2 τούρκικα κτιριάκια όπως και στο προηγούμενο θέμα.

στα πλην: Η γέφυρα σε τι ύψος πάνω από το δρόμο βρίσκεται? Για να ενώνεται με την κεντρική πλατεια, υποθέτω σε 5-6 μέτρα. Βάλε και το βασικό επίπεδο του Δημαρχείου, 7-8 μέτρα παρακάτω... τεσπά. Γενικά, γνωρίζοντας τη "λεκάνη" που βρίσκεται ο χώρος ανέγερσης, μου φαίνεται πολύ dominating. Επίσης υποθέτωντας ότι κινούμαι σε αυτή τη γέφυρα/ράμπα, θα ήθελα όπως διαγράφω αυτή τη μεγάλη ευθύγραμμη κίνηση, απέναντί μου να βλέπω "κάτι", όχι τις άκυρες πολυκατοικίες τριγύρω. Ένα τμήμα του κτιρίου ίσως. Να ξέρω που πηγαίνω.

εξαγορά:
μελέτη 00015

(αρχιτεκτονική μελέτη: Πατρώνης Χρήστος, Πανδή Γιάννα Αρχ/των Μηχ/κός, συνεργάτες: /συνεργάτες:Αξιώτης Βασίλης, Μαγκανιώτης Αλέξης, Γιαννούλα Βαρβάρα, Ψεβεδούροu Παναγιώτα /σύμβουλος: Πατρώνης Γιάννης)

λακωνίζειν #1
Ενδιαφέρουσες χαράξεις μα νομίζω πως ήθελε παραπάνω δουλειά.

εξαγορά:
μελέτη 50778

(αρχιτεκτονική μελέτη: Αναστασοπούλου Παρασκευή, Μουτζούρη Βασιλική, Μητσώνη Αικατερίνη, Παπαδημάτος Παναγής /στατική μελέτη: Παναγιωτόπουλος Κων/νος/μηχανολογική μελέτη: Φραγγεδάκης Λεωνίδας/ ειδικός συνεργάτης: Michael Cordes)

λακωνίζειν #2
Τα'παμε αναλυτικά. Λάθη και σωστά. Για όποιον ενδιαφέρεται, βλ. αναλυτικά τα παραδοθέντα και τα στάδια σχεδιασμού εδώ, εδώ και στα προηγούμενα posts που παραπέμπουν αυτά.

εξαγορά:
μελέτη 43210

(αρχιτεκτονική μελέτη: Ανθή Βερυκίου, Αλεξάνδρα Γιαλούρη, Αλέξανδρος Κλειδωνάς, Γιάννης Παπαδόπουλος, συνεργάτες: Εύα Ρεπούσκου, Βασιλική Μαλτεζάκη, Άρης Γκίτζιας /στατική μελέτη: Κωνσταντίνος Παπαντωνόπουλος/ μηχανολογική μελέτη:Παντελής Αργυρός /ειδικοί συνεργάτες: Γιώργος Παπαδόπουλος)

λακωνίζειν #3
Ωραίες χαράξεις, εξαιρετικά καλοκομμένη μακέττα, διαφωνώ με τα δυο κτίρια για τους λόγους που αναφέρω και στο πρώτο βραβείο.

Labels:

|

10 Comments:

At 5/24/2007, Blogger marl(t) said...

This comment has been removed by the author.

 
At 5/24/2007, Blogger marl(t) said...

This comment has been removed by the author.

 
At 5/24/2007, Blogger marl(t) said...

άντε, χρυσό μου επιτέλους να δούμε κι εμείς τα υποδέλοιπα. Το λοιπόν:

Όσον αφορά το πρώτο βραβείο το κοιτώ το ξανακοιτώ αλλά ρε γμτ όσο και να έχω καλή διάθεση πάλι το 2ο μ' αρέσει καλύτερα. Να πω την αλήθεια είναι αυτό που μου αρέσει λιγότερο από τα βραβευμένα μαζί με την τρίτη εξαγορά αλλά ίσως να μην είναι φωτογενής η μακέτα. Αυτό με τα δέντρα στα σχέδια πολύ μαύρο μου φαίνεται προσωπικά και κάπως εκτός κλίμακας ως σχεδιαστική λεπτομέρεια αλλά και πάλι μόνο σε φωτό το βλέπω. Αυτό που βασικά με ενοχλεί είναι πως δεν έχει κατασταλάξει πού θέλει να βάλει την είσοδο και να δώσει το βάρος (παντού ίσως;). Από τη μία έχει μια τρόπον τινά "μνημειακή" είσοδο στην Αγ. Μαρίνας (σκάλες βλέπω;) που όμως βγάζει σε διάδρομο κι από την άλλη μια αυλή και κτίριο σε σχήμα Π προς την ανηφοριά του πνευματικού κέντρου. Ο διάδρομος βγάζει και στη γωνία εκεί πάνω από ό,τι μπορώ να διακρίνω; Πρόσβαση από τη γωνία σε ένα τόσο μικρό πλάτος; Τι στο καλό; Το καμπαναριό επίσης με μπερδεύει, σε τι ακριβώς χρησιμεύει;Κι αυτές οι περσίδες με τις πολεμίστρες πια - έλεος, όχι άλλο κάρβουνο...Αν και κάθεται λίγο παράξενα πάνω στο οικόπεδο πρέπει να δουλεύει πάντως - ίσως θυσίασαν κάποια πράγματα όσον αφορά τη μορφή χάριν της υπερπροσβάσιμης λύσης.

Για το δεύτερο: μοιάζει πολύ με το δικό σας, ακόμα κι εκεί που βάλατε το καφέ κάτι βλέπω να έχουν κοτσάρει κι αυτοί. Ωραίος όγκος, ωραίες κατόψεις (αν και γραφιστικά δε φαίνεται να λένε και πολλά, τι δεντρούκλες είναι αυτές; Τα δικά σας τα αφαιρετικά έσκιζαν...). Κρίμα γιατί το χαντακώνουν κάτι τέτοια, δεν είναι φιλικά στο μάτι βρε παιδί...Για τη μακέτα τι να πω, εμένα μου φαίνεται κούκλα αν και δεν έχουν βάλει τους όγκους των παρακείμενων κτιρίων - ίσως για να φαίνονται οι όψεις καλύτερα. Να σου πω, νομίζω πως η επιτροπή το φοβήθηκε κάπως. Αλλά θα ήθελα πολύ να τη δω χτισμένη μια τέτοια αρχιτεκτονιά ειδικά για δημόσιο κτίριο και μάλιστα στα Γιάννενα που έχω και μια άλφα συναισθηματική σχέση ΚΑΙ σε ένα οικόπεδο που έπαιζα μικρή...Σνιφ!

Το τρίτο συμπαθές μα μετσόβια κλασικουριά, μπουκώσαμε πια. Για τη γέφυρα τι να πω, μου' ρχεται να ανοίξω το Neufert να βγάλω ελάχιστες ανεκτές διαστάσεις κι αναρωτιέμαι και για την τοιχάρα που έχουν εκεί πάνω, πέτασμα με παράθυρο τι είναι. Κι αν έχουμε βάλει τέτοια σε κάτι μαθήματα αρχιτεκτονικής τοπίου...Έχω αναπτύξει συναισθηματική απώθηση με τέτοια πράματα, με νιώθεις;

Η πρώτη εξαγορά καλές χαράξεις και κάπως καλύτερα λειτουργεί εδώ η γέφυρα αλλά αμάν με τις αυλίτσες και τις πλατειάρες...Μου 'ρχεται να πάω να παρκάρω καταμεσής μόνο και μόνο για το σπάσιμο...

Για την τρίτη εξαγορά: αναποφάσιστες χαράξεις από μπροστά από πίσω καλύτερα (κι όμως!), διάδρομοι, τυφλές όψεις στις βασικές προσβάσεις, γέφυρα. Πολλά πλην. Αλλά ρε γμτ έχει ένα απροσδιόριστο "κάτι". Μην είναι η μακέτα τους που μ' αρέσει; Μην είναι πως μου φαίνεται πως έχουν αφήσει πιο πολύ χώρο από ό,τι οι υπόλοιποι στους έρμους τους από πίσω του πεζοδρόμου Σολωμού;

υ.γ. πωπω, σεντόνι. Sorry, dear...Μάλλον καλύτερα να το έστελνα με email, ε;

 
At 5/24/2007, Blogger Mave said...

Θα τπλμήσω να πώ ότι το δεύτερο μου άρεσε πιο πολύ από όλα και θα συμφωνήσω ότι έχει αρκετά κοινά σημεία.

δεν έχω και πολύ χρόνο και θα πρέπει να τα κοιτάξω αργότερα, αλλά για τις φωτο στο πρώτο βραβείο στα σχέδια:

Είναι φωτός μέσα από το ACAD ή τέλος πάντων το σχεδιαστικό πρόγραμμα τους οι οποίες τις έχουν επεξεργαστεί από πρίν με φίλτρα στο photoshop, υποψιάζομαι το "ink" που βγάζει αποτελέσματα σινικης μελάνης. Τώρα δεν είναι δύσκολο να κάνεις κόψεις το περίγραμμα του κτιρίου στη φωτό: χρησιμοποιείς την εντολή wipeout, με την οποία επιλέγεις μια polyline την οποία έχεις σχεδιάσει από πριν σε κρυμένο layer. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγεις να έχεις τμήμα της φωτο να βγαίνει μέσα στο κτίριο. Τεχνική εύκολη και γρήγορη, χωρίς παιδέματα στο photoshop με διανυσματικά σχέδια και αμφίβολα αποτελέσματα.
:)

 
At 5/25/2007, Blogger evee said...

maroulitaaa προσπερνώ όλα τα άλλα και δίνω μόνο μερικές διευκρινήσεις, με την ελπίδα να ανοίξει ο διάλογος
Για το πρώτο βραβείο να πω μόνο δυο πράγματα: το «καμπαναριό» που λες, είναι αυτό στο οποίο αναφέρομαι στο κείμενο ως «παρατηρητήριο». Όσο για τα δέντρα στα σχέδια, ναι, είναι τόσο ψηλά, γιατί εκεί πίσω φαίνεται το πρανές της επάνω πλατείας, αυτής που βλέπει στον κεντρικό δρόμο και έτσι τα δέντρα φαίνονται πολύ ψηλά. Το background στο κάτω σχέδιο, υποθέτω ότι είναι στο Μιτσικέλι (το απέναντι βουνό δλδ).
Για το δεύτερο: Η επιτροπή δεν το φοβήθηκε ακριβώς. Για να πω την αλήθεια, οκριτής που μιλήσαμε μου είπε ότι παίχτηκε τρελός καβγάς για το πιο θα είναι το πρώτο και πιο το δεύτερο. Καλο σημάδι ε?

Σημείωση: στην εξαγορά που δείχνω πρώτη, εμένα δεν μου αρέσουν επίσης οι δυο γέφυρες. Γιατί δύο ρε παιδιά? Είναι και ελαφρώς ανεπεξέργαστες οπότε βαράνε στο μάτι στη μακέττα.
email? Ούτε να το σκέφτεσαι. Τι τα ανεβάζω τα θέματα αρχιτεκτονικής στο blog αν όχι για δημόσιο διάλογο?

mave: ναι, αυτό υποψιάζομαι και εγώ, αλλά πάντα κρατάω μια πισινή διότι υπάρχει μια μεγάλη συνομωταξία αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ που προτιμάει να συμπληρώνει πράγματ με το χέρι πάνω σε σχέδια υπολογιστή. Και (επειδή τα είδα από κοντά), τέτοια σημεία εδώ έπαιζαν. Όχι στο φόντο όμως.

 
At 5/25/2007, Blogger Mave said...

ωραία, εξήγησε μου το λιγάκι αυτό: για να υπάρχει στρατιά αχρχιτεκτόνων που το κάνει κάποιος λόγος θα υπάρχει. Ποιός είναι αυτός? δηλαδή γαιτί να κάνεις διπλή και πενταπλή δουλειά όταν γίνεται κάτι ευκολότερα με τον υπολογιστή? και δεν θέλω να ακούσω ότι δεν γίνεται κάτι με τον υπολογιστή. Πριν 10 χρόνια ναι , αλλά τα τελευταία πέντε χρόνια γίνονται όλα όσα κάνεις και στο ερι εύκολα και γρήγορα...

τα λέω όλα αυτά γιατί έχω την υποψία (βεβαιότητα?) ότι αυτό προκύπτει από έναν βαυκαλισμό που έχουμε κληρονομήσει από τους καθηγητές μας (γιατί το ίδιο γίνετια αρκετά συχνά και στυο ΑΠΘ) περι ανωτερότητας ή ελος πάντων editing με το χέρι....

 
At 5/25/2007, Blogger evee said...

κοίτα mave, για τα περί κληρονομιάς συμφωνώ
για τα άλλα, περί ορέξεος κολοκυθόπιτα που λέμε

και εγώ τις υπερβολές τις θεωρώ κουραρία

όμως μερικές φορές και εμένα μου αρέσει η μίξη του "τέλειου" αποτελέσματος του υπολογιστή με το "ατελές" του χεριού, που λόγω και άλλου μέσου, δίνει μια πιο πολύπλοκη υφή στην τελική παρουσίαση

μεν
α. όλα αυτά θέλουν πολύ χρόνο που συνήθως δεν υπάρχει
β. μπορεί να μη γουστάρεις να κάνεις "κέντημα" σε κάθε παρουσίασή σου και
γ. αναλόγως το τι θέλεις να επιτύχεις, μπορεί και να είναι πράγματι πιο εύκολο να το κάνεις από πάνω με το χέρι. Δεν γίνονται όλα πιο γρήγορα με τον υπολογιστή, διαφωνώ. Και επίσης, το μέσο το ίδιο, ο υπολογιστής δλδ, αν θέλεις να κάνεις ένα σκίτσο πρώτης ιδέας ας πούμε μπορεί με τη σαφήνεια που απαιτεί να σε πάει αλλού'ντ'αλλού

 
At 10/13/2007, Blogger Rodia said...

Πωπω! πόσα γνώριμα επίθετα! μάλλον πέσαν πολλά μήλα κάτω από τις μηλιές.. :Ρ
(παιδιά συναδέλφων θα είναι, σίγουρα)

 
At 10/31/2007, Anonymous Anonymous said...

D.M. :den exw asxolithei pote me blogs kai edelos tyxaia vrethika sto diko su. Meta tyxaia episis evlepa diafora apo afta pou exeis grapsei kai epesa sto oti isoun sta vraveia gia to dimarxeio I.Den eixa parei meros ma eixa paei ekei kai eixa dei prosektika oles ti simetoxes (me to vathmo prosoxis pou aksize stin kathemia pistepse me [vrepe zigurat]_ pou malon de diaferei poli i krisi i diki mu apo ayti pou mou fanike pws exeis esi). Kai mena mu arese to deytero poli, wres wres anarotiwmoun an isun mesa sto mialo mu kai episis aporisa parea me sena gia to parathritirio tis prwtis(mu fanike -by the way-pws ithele na simatodotisei mesa ap ti morfologia twn ogon tu diafores istorikes periodos[stil] me me tetarti tetoia na ekfrazete mesa apo to paradosiakizon ayto kataskevasma.tha grafa kiala alla exw nistakxei apistefta[5misi wra... pwww] ma elpizw pws tha ksanagrapsw pio mera...
p.s. polla sygxaritiria gia tin epitixia sas!

 
At 10/31/2007, Blogger evee said...

αγαπητέ D.M. εσύ μιλάς ως εξωτερικός παρατηρητής (αλήθεια, πως και πήγες στην έκθεση? δημοσιογράφος?) ενώ εγώ, εκτός από τη συμμετοχή μου, γνωρίζω από τη σχολή τα παιδιά του πρώτου βραβείου και μπορώ να "διαβάσω" την φιλοσοφία τους απέναντι στην αρχιτεκτονική. Το σκηνογραφικό αποτέλεσμα που δίνει αυτό το πυργάκι-παρατηρητήριο δεν νομίζω ότι κολλάει με τα υπόλοιπα που έχουν επίσης επιρροές από την παράδοση μα είναι αφομοιωμένες. Τέλος πάντων, αυτά τα ξαναείπα και στο post. Ούτως ή άλλως έμαθα ότι κατά 90% δεν θα χτιστεί το Δημαρχείο οπότε είδομεν.

 

Post a Comment

<< Home