ιστορίες

από την (κρύπτη στην) Κυπαρισσία
wellcome newbie ;)

Κασσάνδρες: ζουν ανάμεσά μας

-θα μιλήσω κρυπτικά για να μην καταλήξω να βρίζω τη μαλακία που σέρνεται στους δημοσιογραφικούς κύκλους και τις βρώμες που διαδίδουν ή την χώρα στην οποία ζούμε-

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
η πληροφορία του αγαπητού Πιτσιρίκου που με οδήγησε στο να σβήσω άρον άρον ένα post χτες -και να ανεβάσω αυτό instead- δεν ισχύει. Καρατσεκαρισμένο. Το post υπάρχει ακόμη αλλά το νόημα δεν είναι να το ανεβάσω.

ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ!!!!

cosmopolitan chit chat

Ο Δ είναι φίλος μου από πέρυσι. Τον γνώρισα κατά τη διάρκεια του master στην Αγγλία. Έχοντας σπουδάσει τηλεπικοινωνίες, παράτησε μια καλοπληρωμένη δουλειά στο Λονδίνο για να πάει και να κάνει master στο γνωστό (βλ. και πρόσφατη επίσκεψη του απόφοιτου - ακι Πρωθυπουργού πλέον- Κωστάκη Καραμανλή) Tufts στην Βοστώνη. Μεγάλο κόλλημα με την ιστορία, τη διπλωματία κλπ. Και μεγάλη βαρεμάρα μe το engineering. Τύπος απίστευτα χαλαρός για αυτά που έχει κάνει, κάθε φορά με καταπλήσσει με τις αφηγήσεις του. Ο ορισμός του cocmopolitan. Μόλις έχουμε τελειώσει μια κουβέντα στο messenger, που μπλέκει από το μακρύ καλοκαίρι του στην ελλάδα φέτος, μεχρι και το summer internship στο κτίριο των Ηνωμένων Εθνών. Zητάω inside information.

Δουλεύει στο greek mission γραφείο στο UN. Ο Ιούλιος λέει έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί η Ελλάδα αποκτάει την προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας. Νομίζοντας ότι είναι του τύπου προεδρεία της Ε.Ε. δεν συγκινούμαι ιδιαίτερα. Καλό αλλά ΟΚ. Μου λέει ότι μας ψήφισαν για αυτή τη θέση. Μας ψήφισαν? Ή είμαστε πραγματικά καλοί οπότε είναι ένα πραγματικά καλό βήμα για τη διπλωματία μας ή η προεδρία δεν λέει και πολλά πράγματα και είναι μονάχα τυπική οπότε τι είχαμε τι χάσαμε.

Ο Δ έχει μείνει έκπληκτος. Όχι μόνο με τη Ν.Υ. (αααααχ!!! delirious New York!!!!). Μα με τα λεφτά που παίζονται. Ασχολείται με τα budgets των ειρηνευτικών αποστολών και μου λέει επίλέξει ότι τα λεφτά που δίνουμε ως κράτος είναι απίστευτα. Ούσα άσχετη δεν μπορώ να συνεισφέρω και πολύ στη συζήτηση οπότε απλά ρουφάω πληροφορίες. Με αυτά τα λεφτά, λέει, θα μπορούσε να χτίσει την Κύπρο από την αρχή!!!! Στην περίπτωση Κύπρος, δίνουν όλοι λεφτά, αλλά εμείς δίνουμε τα περισσότερα. Σε άλλες χώρες του κόσμου, δίνουμε πιο λίγα συγκριτικά με τους άλλους. Δεν παίρνουμε εννοείται τίποτα. Προφανώς επειδή δεν έχουμε Κυανόκρανους. Cool.

Τον ρωτάω για αυτά που γράψαν οι εφημερίδες με τη διαγραφή των χρεών από κάποιες χώρες του Τρίτου Κόσμου. Κοροιδεύουμε κοροιδεύουμε, ο Bono και οι φίλοι του με τη δημοσιότητα που δώσανε στο θέμα κάτι κάνανε. Μου απαντάει ότι ούτως ή αλλως δεν θα τα παίρνανε ποτέ πίσω. Ναι, αγαπητέ Δ αλλά τώρα μπορούνε να τα δώσουνε στην υγεία, στην παιδεία, την περίθαλψη, την ανάπτυξη κλπ. Μπορεί τελικά πάλι να τα καρπωθούνε επιχειρήσεις της δύσης, δεν λέω, αλλά θα μείνει και κάτι. Ένα βήμα έγινε. Απλά. Συμφωνούμε.

Με φωνάζουν. Τι μαλακίες θέλουν πάλι?
Έχει και καθημερινότητα το UN ε? Μου θυμίζει την ταινία με τη Nicole. Kοίτα μόνο μη βρεθείς στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή! lololololl Βtw, blog έχεις?
lolololll, όχι.
Συνετή επιλογή. Έχω εγώ όμως. Lololollol
lololol....Καλά, κατάλαβα. Άλλαξε όμως το όνομα!
ENNOEITAI! Άντε γειά.
Χαιρετώ.

θερινό ηλιοστάσιο αύριο

και πάμε όλοι οι γκρούβαλοι ως άλλοι παγανισταί στας πλατείες της Αθήνας να το εορτάσομεν!

ΕΥΟΙ ΕΥΑΝ!

εσβήστηκε

OK. Aκολουθώντας προτροπή, το προηγούμενο post σβήστηκε. Παρακαλώ, ότι έχετε να μου πείτε, στην δεξιά στήλη έχει ένα contact_breathe στο οποίο μπορείτε να μου γράφετε ότι δεν θέλετε να πείτε σε comment. Ενώ φαντάζομαι, περιμένω ένα επεξηγηματικό email pitsiriko.

στα γιαπωνέζικα

Για τον αγώνα με την Ιαπωνία δεν θα μιλήσω διότι δεν είδα τον αγώνα. Το Kostas Katsouranis Fan Club / blog όμως που φαίνεται και στη δεξιά στήλη, είναι στα γιαπωνέζικα???!!! Τόσα encoding άλλαξα και τίποτα! Η κατάληξη jp επίσης τι λέει? Ή αυτό?

Any idea τι συμβαίνει?

-ps thankx the_real_martinos για την υπενθύμιση-

sex + the city 704

η οικειότητα και το μορφωτικό χάσμα

Η Ε. δεν είναι καμιά θεά. Είχε όμως πάντα τρελή πέραση σε γκόμενους. Τη συνάντησα τυχαία στο δρόμο πηγαίνοντας για καφέ με τη Β. Θέλεις να έρθεις μαζί μας? Θέλω. Πάω από το σπίτι να αλλάξω και θα’μαι εκεί σε λίγο. ΟΚ.

Η Ε δεν ανήκε ποτέ στις στενές μου φίλες, ήμασταν όμως πάντα λίγο πολύ στην ίδια ευρύτερη παρέα. Ομιλητική, με τρελό humor και σεμνό γέλιο(τι συνδυασμός!).

Συναντιόμαστε με τη Β. Σε λίγο έρχεται και η Ε. Ο απογευματινός καφές στα Εξάρχεια τελικά δεν θα είναι καφές. Θα είναι δυο μπύρες έκαστη. Είχαμε να τα πούμε καιρό. Κάνουμε update. Μιλάμε για καλοκαιρινές συναυλίες. Η Β λέει για μια με house μουσική. Η Ε βγάζει σπυριά. Εγώ? Ποτέ! Μα σου άρεσε. Ε, τώρα δεν την αντέχω. Από τότε που χώρισα με ένα γκόμενο που μου έβαζε πρωί, μεσημέρι, βράδυ, στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στον υπολογιστή, στο club (α, ήταν DJ στο είπα?)… έπηξα! Ποιος γκόμενος ρε συ Ε?

Α, τα’χα ένα φεγγάρι με ένα DJ. Θ τον έλεγαν. Είχα βγεί ένα βράδυ στο HOME, ο τύπος έβαζε μουσική εκεί, μου φάνηκε καλός, τα τσιγάρα μου είχαν τελειώσει, πάω ζητάει τσιγάρο, ο άλλος μου κάνει νόημα «έξω», ωραίος δε, να σημειωθεί στα πρακτικά, με τη μια [κάνει χειρονομία υστερικής αγκαλιάς σε ψηλότερο ατόμο, σκάμε στα γέλια], τρεις μέρες μετά ξανασυναντιόμαστε για καφέ.
Ώπα, είχε και συνέχεια? Και?
ΤΙ ΚΑΙ? Και ξενέρωσα! ΞΕ ΝΕ ΡΩΣΑ!
Ήτο πανίβλαξ?
Ήτο γκάου. Επικοινωνία μηδέν. Ένα κινούμενο δοκίμιο πάνω στο πώς να ξενερώσετε με ένα γκόμενο. Οικειότητα με τη μια και χωρίς ενδιαφέροντα πλην της house από την άλλη.
Δηλαδή? Για πες την εκδοχή σου…

Ε, πρώτον με άρχισε -σαν την τελευταία γκομενίτσα της σειράς- να με πρήζει με την οικογένειά του. Άρχισε να μου λέει σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος –σε εμένα που φαντάζεσαι πόσο με ήξερε!- για τον θείο του, τον πατέρα του, κάτι μηνύσεις ανάμεσά τους.. άστα.. η λίμπιντο στο τρίτο υπόγειο! Ανάμεσα στα χασμουρητά μου με ρωτάει αν βαρέθηκα και μου ανακοινώνει ότι θα μου εξομολογηθεί τον πόνο του.
Ανασκουμπώνομαι ως άλλη ψυχολόγα, βαθειά ανάσα, παραγγέλνω και κάτι να πιω διότι ήμουν περίεργη πόσο θα τραβήξει και μου αποκαλύπτει το ψώνιο του: να κάνει ένα τεράστιο tattoo στη γάμπα με κάτι δράκους!! Που τον βρήκα τον hell’s angel? Το τι ανεκδιήγητα συμπλέγματα γοργόνων κλπ μου περιέγραφε δεν θα το φανταστείτε. Τελικά κατέληξε στο ότι η μαμά του του είπε έχει φλεβίτιδα και έτσι δεν θα μπορέσει να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Το φαντάζεσαι? ΓΚΟΜΕΝΟΣ ΜΕ ΦΛΕΒΙΤΙΔΑ!! ΠΟΥ τον βρήκα? Πόσο ντεκαυλέ είναι αυτό?

Δεύτερον είναι εντελώς.. πώς να το πω… το βιβλίο έχει ως αντικείμενο να το δει από το Λύκειο! Νομίζει πως μετά το Λύκειο χρησιμοποιείται μονάχα για να κρατάει την πόρτα ανοιχτή.
Το γνωστό θέμα περί μορφωτικού gap? Σπάνιο τη σήμερον ημέρα αλλά μου έχει τύχει και εμένα… άλλη φορά όμως τα δικά μου. Για πες…
Άστα, ένα σου λέω. Με παίρνει τηλέφωνο μια μέρα για να βγούμε. Που είσαι? Παπασωτηρίου. Σιωπή. Δηλαδή? Στο βιβλιοπωλείο. Και ΤΙ κάνεις εκεί? Πήρα δυο βιβλία. Παύση. Αλό? Πήρες βιβλία? Ναι. ΤΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ? Εεεεχμμμ.. να τα διαβάσω? ΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΧΑΑ! (εδώ έχω αρχίσει και τα παίρνω κανονικά με το γίδι. Να στα φέρω στο κεφάλι ηλίθιε). Βιβλία? Ναι. Να τα διαβάσεις? Εεεεε, ΝΑΙ! Βιβλία ε? Ε, το’παμε! Σαν το «πορτοκαλάδα? από πορτοκάλια?»!!!! Άστα. Μια πίκρα. Σκέψου ότι δεν του είπα ούτε για το master. Που να κάτσω να εξηγώ την ορολογία τώρα…
Αμάν ρε Ε! Που τους βρίσκεις? Και μετά? Αυτό ήτο? Finito la musica - passato la fiesta?
Ε, για να πω την αλήθεια είπα να κάτσω να δω πόσο θα αντέξω.
Ήθελες και να κάνεις έρευνα? Ώπα ρε βασανισμένη! (γελάκια)
Χαχαχχαχαα! Ναι! Είχα βάλει και στοίχημα με τη Κ πόσο θα αντέξω.
Στοίχημα!!! Είσαι απίστευτη! Και πόσο άντεξες με τον flatliner?
Τρεις εβδομάδες! Χαχαχχαχαχα.
(!!!!)
Τελικά πάμε να το παίξουμε politically correct και ότι ο έρωτας είναι μόνο χημεία αλλά μαλακίες. Κλισέ ξεκλισέ για τις γυναίκες τουλάχιστον ο έρωτας θα περνάει πάντα από το μυαλό. Από εκεί ξεκινάει η χημεία.
Και για τους άντρες το ίδιο ισχύει. Περισσότερες εξαιρέσεις εδώ, αλλά ισχύει.
Ναι, μάλλον.
Να παραγγείλω άλλον ένα γύρο μπύρες?

(τικ τακ) the sands of time

Είναι εντελώς αντι-επαγγελματικό να βλέπεις πως όλα τα websites που αφορούν international architectural competitions δεν έχουν RSS feed...τι κώδικες εξετάστηκαν ενδελεχώς, τι find rss feed websites, τι ο Firefox να βγάλει το φίδι από την τρύπα.

Μα ποιο το νόημα αγαπητοί? Θα μπαίνει ο άλλος εκεί κάθε τρεις και λίγο? Δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει?

H πλάκα είναι πως τα περισσότερα από αυτά τα sites δeν έχουν καν subscribe ή κάτι αντίστοιχο!!!

σαν να μην πέρασε μια μέρα

Mια μέρα? Τέσσερις ώρeς μάλλον. 12 το βράδυ και μόλις ανοίγω τα μάτια μου από την απογευματινή siesta(!!). Τελευταίο πράγμα που θυμάμαι ήταν το ξυπνητήρι των 9.

τι χαρα! [+μερικές ευχαριστίες :Ρ]

RSS. Στο provato μου πέφτει το ποτήρι από τα χέρια!! Ένα Σάββατο δεν διάβασα την Ελευθεροτυπία και με αναφέρει ο Τσαγκαρουσιάνος!!!!! ΓΑΜΩ ΤΗ ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ ΜΟΥ! Αν εξαιρέσεις το γνωστό που όλοι νομίζουν πως με λένε Εύα, είναι τόσο ωραίο που θυμάται και κείμενο, πόσο δε μάλλον που είναι πάνω στην Αρχιτεκτονική( αυτό ή αυτό? μάλλον εννοεί το πρώτο), πόσο δε μάλλον που του αρέσει! Τι καλά! Είμαι πολύ χαρούμενη :D

Ευχαριστώ 1:
Provato thankx που το έβγαλες... δε θα το είχα δει με τίποτα. :)

Ευχαριστώ 2: Κύριε Τσαγκαρουσιάνο(γιατί μου'ρχεται να γράψω Στάθη? που είναι οι καλοί μου τρόποι?) το ομολογώ ευθαρσώς: είμαι πολύ χαρούμενη από αυτά ολίγα που γράψατε για την αφεντιά μου. Το 01 δεν το έπαιρνα. Αλλά σας γνώρισα μετά, μέσα από το SYMBOL του Επενδυτή που το λάτρεψα. Ώσπου έκανε κοιλιά και φύγατε(με ποια ακριβώς σειρά δεν θυμάμαι, έλειπα και λίγο στο εξωτερικό) και τώρα είναι βαρετό. Σας άκουσα όμως στη Μπήλιω. Μα στη Μπήλιω??? Φαίνετια να έχει καλή διάθεση, δε λέω, αλλά ώρες ώρες είναι εντελώς γειωτική με τις who ερωτήσεις της. Τεσπά... φαντάζομαι ότι είναι δύσκολο να βρεί κανείς τηλεοπτικό χρόνο για μια παρουσίαση βιβλίου, οπότε λογικό. Απ΄το ολότελα... Τουλάχιστον έτσι έμαθα για τις νέες σας εκδόσεις και το βιβλίο με τα εξώφυλλα των ΕΙΚΟΝΩΝ. Για τα δε γενικά σας σχόλια περί bloggers συμφωνώ και επαυξάνω.

μια με απ’όλα

ΤΟ όργιο. Έριξα τρελό γέλιο σήμερα. Στο γραφείο ο Λ ως συνήθως έτρεχε. Πηγαίνω να του πω πως τελείωσα με μια παρουσίαση και –ΝΑΙ, Ω ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ- μου λέει να μην αρχίσω ένα νέο υποκατάστημα τράπεζας. Btw –το έχω πει? δεν θυμάμαι. Βασικά ο Λ κάνει τράπεζες-. Εμένα σήμερα μου ανατίθεται ένα σπίτι!!! Ένα σπίτι διακοπών στη Αίγινα μιας συμμαθήτριάς του από το σχολείο. Η ώριμη κορασίς obviously έχει πάει σε κάποιον πολ. μηχανικό–εργολάβο που της έχει κάνει ένα σχέδιο το οποίο δεν πολυγουστάρει και φέρνει την πρόταση στον φίλο και παλιό συμμαθητή για μερικές διορθώσεις. Η εντολή σαφής: είναι πίπα, κάνε κάτι εντελώς άλλο. Απλά μην τρελαθείς τώρα, μιλάμε για ένα απλό σπιτάκι διακοπών. Δηλαδή τέλεια! Περιχαρής για την σπάνια τύχη μου στρώνομαι με κέφι. Τα έτερα μέλη του γραφείου έχουν φάει τα μουστάκια τους διότι έχουν πήξει στην τράπεζα.

Με την πρώτη που ο Λ την κάνει, έρχονται γύρω μου να δουν την πρόοδο και η Τ., η παλιά, μου σκάει με πονηρό χαμόγελο το παραμύθι. Ο Λ είναι άσχετος από σύνθεση, γι’αυτό και ίσως κάνει μόνο τράπεζες που είναι λιγουλάκι δουλειά φασόν. 500 κανόνες που δεν σου αφήνουν και πολλά περιθώρια. Ρωτάω τι θέλει να πει ο ποιητής. Η Τα λέει πήγαινε στο τάδε folder, άνοιξε αυτό το αρχείο, εκείνο, το άλλο. Και πέφτω κάτω από τα γέλια. Σύμφωνα με την Τ:

Ο ταλαντούχος εργοδότης μας είχε –ως σωστός εραστής της αρχιτεκτονικής- εξαπανέκαθεν ένα ψώνιο. Να κάνει ένα σπίτι αριστούργημα, που να το βγάλει σε δημοσιεύσεις, να βραβευτεί, ίσως να πάρει και βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, ίσως πάρει το Pulitzer, ίσως να δώσουν σε ένα δρόμο το όνομά του, να εκδώσουν τα άπαντά του, να τον ταριχεύσουν και να τον εκθέσουν στην Πλατεία Συντάγματος, άντε στο Πολυτεχνείο, να κάνει, να ράνει. Στρώνεται το «παιδί», αγοράζει 5 στρέμματα στις Αφίδνες, αγοράζει και ένα μάτσο περιοδικά, ξεφυλλίζει τα φιγουρίνια, βρίσκει 4-5 πράγματα που πολύ του αρέσουν, προφανώς μετανιώνει που δεν τα σκέφτηκε πρώτος, σου λέει δύσκολο δεν θα’ναι, στρώνεται κάνει τη μελέτη, κολλάει τα ξεπατικωμένα φιγουρίνια όλα μαζί, παίρνει την άδεια… και… τον πούλο! Γιατί? Διότι κατ’αρχήν έχει κολλήσει μαζί τον ακόλλητο. Από την 80ίλα τύπου Leon Krier(βλ, αριστερά) για το περίβλημα, κάτοψη χωρίς ευθεία γραμμή για πάνω από ένα μέτρο, βλέπε Αντωνακάκης(βλ. δεξιά) και φυσικά όλο ανεπίχριστο σκυρόδεμα τύπου Tadao Ando (από κάτω). Postmodern, κριτικός τοπικισμός, γιαπωνέζικο minimal μοντέρνο που θα έλεγε μπουκωμένος από το οργιώδες fusion ένα κριτικός. Μα σε αυτές τις περιπτώσεις θέλει μαεστρία. Ο Picasso έλεγε πως οι καλοί καλλιτέχνες(ισχύει και για αρχιτέκτονες) κλέβουν, οι κακοί αντιγράφουν.


Leon Krier - Antonakakis 


Tadao Ando - Koshino Residence 

Ο δικός μας είδε τον Tadao, σου λέει, μπετουδιά, άρα απλό. Άρα χώσε. Σχεδιάζει τις τρύπες του μεταλλότυπου (για όσους δεν γνωρίζουν, όχι καλούπι από ξύλο, μα από μέταλλο, βλ. φωτό Ando, oι τρυπούλες που φαίνονται είναι για να συγκρατούν το καλούπι). Ξεσκίζεται να σχεδιάζει τα καλούπια, τις τρυπούλες, τοίχος κανονικός δεν παίζει πουθενά, έχει καυλώσει με το μοντερνισμό(μόνο εδώ όμως, μετά άστα), βρίσκει εργολάβο δήθεν τάχαμου καλό, τα σκάει, είναι και από πάνω, μα τα καλούπια στραβώνουν γιατί προφανώς παίχτηκε μια μαλακία και όλα δεν είναι τόσο εύκολα όσο φαίνονται, το κτίριο είναι στραβό, δεν μπορεί να μείνει έτσι, το πλακώνει ένα σοβά να το ισιώσει. Συν τις άλλοις τώρα για να καρφώσει ένα κάδρο δεν μπορεί με καρφί. Θέλει εκείνο το γκρι ματζαφλάρι που λέγεται ούπα! Και δεν φαίνεται κιόλας μια ωραία μπετουδιά! Αστοχία Α.

Αστοχία Β: Eίπαμε πως η κάτοψη δεν έχει γραμμή ευθεία για πάνω από 1m. Επίσης παίζουν κάτι κολόνες στη μέση του χώρου, μα όχι μελετημένες να βοηθάνε την κίνηση ή τον ορισμό των επί μέρους χώρων. Όπου έκατσαν. Έτσι όταν ο Λ θέλει στο σαλόνι να βάλει τηλεόραση βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα πρόβλημα: υπάρχει ΜΟΝΟ μια θέση για την TV ….αλλά ΦΕΥ! Ακριβώς ενενήντα πόντους μπροστά της βρίσκεται .. μια κολώνα!!!! lololololol… Μπορεί να έχει βάλει εσωτερική πισίνα, σάουνα και διάφορα άλλα sensual στην υπόγα ( γιάαααακ…και μόνο που το σκέφτομαι) αλλά μια γαμημένη TV που τη θέλει στο σαλόνι δεν μπορεί να τη βάλει. Α, και με τόση στραβωμάρα και αμελέτητη κολώνα παντού χώρος για να μπει σε τραπεζάκι ή κάτι αντίστοιχο δεν υπάρχει. Ε, ρε γλέντια!

Παρά το γεγονός ότι σχεδόν τον λυπάμαι έριξα τρελό γέλιο.

H&-de-M

από τις ειδήσεις του ραδιοφώνου του ΑΝΤΕΝΝΑ:

σήμερα ο πρόεδρος της ΑΕΚ, Ντέμης Νικολαίδης έχει μεταβεί στην Ελβετία για νa συναντήσει τους αρχιτέκτονες της Αllianz Arena...μπλα μπλαμπλα, κάτι για το νέο γήπεδο της ΑΕΚ.

Έπρεπε να το ακούσω κανά δυό φορές για να θυμηθώ ότι μιλάμε για τους Herzog & De Meuron (ΤΑΤΕ ΜΟDERN, το νέο στάδιο των Ολυμπιακών του Πεκίνου κλπκλπ). Ακούγεται σαν ανέκδοτο αλλά θα ήταν καλό να συμβεί τελικά πραγματικά.

ταπταπ – τα δάχτυλα στο γραφείο

Είμαι ανυπόμονη. Αυτό βασικά είναι ελάττωμα. Μερικές φορές μεν δουλεύει και ως προτέρημα αφού με αναγκάζει να κάνω κινήσεις πριν φτάσω σε deadline. Τελευταία όμως είναι σαφώς ελάττωμα.

Τώρα, που έχει κατακάτσει κάπως η φάση με την αλλαγή της ζωής μου λόγω καθημερινής δουλειάς το βλέπω καθαρά. Η νέα δουλειά έχει φέρει αλλαγή στην καθημερινότητά μου και όχι πάντα προς το καλύτερο. Και μέχρι να ξαναβρώ την ισορροπία μου, δεν μ’αρέσει. Στην αρχή μίλαγα σε όλους μόνο για αυτό. Μονομανία ας πούμε. Αυτό που για μένα ήταν καινούργιο και γέμιζε τη μέρα μου το έλεγα με τον ίδιο ενθουσιασμό/ απορία/ απογοήτευση/ χαρά σε όλους. Είχα πρήξει τους πάντες. Στη συνέχεια συνειδητοποίησα ότι μου μένει πολύ πιο λίγη ώρα για να βγω με φίλους και να επικοινωνήσουμε πραγματικά. Μου μένει λίγος χρόνος για να κάνω πράγματα για μένα έξω από τη δουλειά, είτε αυτό είναι ένα μπάνιο, είτε ύπνος, είτε το blog, είτε ψώνια, είτε να πάω στην τράπεζα/εφορία και άλλες απλές καθημερινές υποχρεώσεις. Γενικά μου μένει ελάχιστος χρόνος. Τον οποίο για να τον εκμεταλλευτώ πιο efficiently απλά κόβω από τον ύπνο. Δεν μου αρέσει αλλά το προτιμώ από το να κόψω από την επικοινωνία με φίλους ή –most important- τον εαυτό μου. Κοιμάμαι πολύ λιγότερο, πίνω πιο πολλούς καφέδες τα πρωινά για να στανιάρω, δεν κόβω από τις εξόδους μου πολύ (εντάξει, κόβω αλλά όχι να μένω και μέσα κάθε βράδυ) και καταλήγω να βγαίνω το βράδυ για ένα ποτό μέχρι τις μία, στο οποίο -από το lifestyle που περιέγραψα νωρίτερα- είμαι αρκούντως τσιτωμένη. Νομίζω ότι μου έχει κολλήσει η μανία με την παρατήρηση της ώρας που περνάει. Νομίζω ότι δεν έχω τίποτα να πω. Εν ολίγοις η επικοινωνία που τόσο επιδιώκω με τους ανθρώπους που εκτιμώ, έχει κόλλημα. Ούτε μου αφιερώνω τον προσωπικό χρόνο που χρειάζομαι.

Δεν είμαι ευχαριστημένη.

Κάποιος θα έλεγε «κάνε υπομονή, θα περάσει και θα ξαναβρείς τις ισορροπίες σου». ΟΚ. Προσπαθώ, αλλά τώρα συγκεκριμένα μου την έχει βιδώσει. Κάποιος άλλος θα έλεγε «welcome 2 the real world, έτσι θα είναι από εδώ και πέρα». Mαλακίες. Για αυτόν μπορεί να είναι έτσι. Για μένα δεν είναι. Ή τέλος πάντων αν πεις ότι έτσι είναι δεν θα ασχολείσαι με το να επιτύχεις κάτι καλύτερο. Και εγώ νομίζω ότι λειτουργώ πολύ με το ρητό «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο». Το γεγονός του πρώτου μισθού γλύκανε κάπως την κατάσταση, αλλά όχι, δεν έχω φτάσει το καλό για να θέλω το καλύτερο.

Τελευταία εκτός από ανυπόμονη και όχι ευχαριστημένη, είμαι και γκρινιάρα.

brief encounters

- η κουλουρτζού έξω από το σταθμό του μετρό. Αν και εντελώς μουντρούχαλη κοντεύει πλέον να με χαιρετάει.

-η εκπληκτικά κεφάτη και ευγενική ταμίας του Βενέτη στη Σίνα + Σόλωνος. Επί καθημερινής βάσεως.

- η υπάλληλος καθαριότητας του δήμου στο παρκάκι πριν το γραφείο. Κάθε πρωί κάνει τη δουλειά της μιλώντας σε μια γάτα που την ακολουθεί παντού. Σήμερα της έλεγε πως οι γατούλες δεν πίνουν ξινόγαλα.

-"ναι κύριε Ψυχή, θα σας ξαναπάρω εγώ μετά". Σχεδόν κάθε μέρα, ένα τηλεφώνημα στο γραφείο από τον -άγνωστο- τύπο με το απόκοσμο επώνυμο. Εκτός αν δουλεύω στον Faust.

- η τύπισσα με το μικρό πιαστράκι να μαζεύει τα καροτί της μαλλιά χαμηλά πίσω από το λαιμό και την τσάντα Luis Vuitton στο δεξί ώμο. Μιλάει δυνατά στο κινητό στην αποβάθρα του Συντάγματος, κάθε απόγευμα γύρω στις 6.

σε ψάχνω σ'όλο το internet..

400άρι pentium και άμα δεν σε βρω θα πάω σε κανά μέντιουμ


το είχα σκεφτεί καιρό, αλλά με πρόλαβαν -;)-
Iδού λοιπόν τα καλύτερα από τα search terms που οδηγούν αυτό εδώ το blog, ανά κατηγορία

section φρου φρου και αρώματα
χτένισμα κατ'οίκον
νυφικό χτένισμα(δις: κεφαλαία και μικρά)
ελληνίδες κυρίες με παπούτσια (!!!??!)


αρρενωπό section
άνδρας δουλειές σπιτιού φωτο
εξυπνο δωρο σε κοπελα
θελω να γνωρισω μια κοπελα
πως να κάνεις καμάκι ατάκες
όταν οι άντρες τραβάνε μαλακία
τον καιρό της μαλακίας

section αίμα, δάκρυα και ιδρώτας
μικρή νταρντάνα
τριχωτές γυναίκες (google + yahoo)
prada μαστίγιο
πιπες Κέρκυρα

section αρχιτεκτονική
Θέλω να γίνω Αρχιτέκτονας
μαλάκας αρχιτέκτονας
μαλάκας τζιρτζιλάκης
μαλάκες της χρονιάς
eleftheria hadid (!!!!???!!!??)

comics section
Τιραμόλα
Κύρος Γρανάζης