ανώνυμος προ-αστειακός

Σήμερα μπήκα για πρώτη φορά στον προαστιακό σιδηρόδρομο.



Κατάρχην μου άρεσαν πολύ τα βαγόνια που είναι μεγάλα, άνετα και sleek. Αν και θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτεροι, μου αρέσαν και οι σταθμοί. Έχουν αυτό το χαώδες της μητρόπολης που δίνει στην Αθήνα την αύρα του Blade Runner.

Δεν μου άρεσε πως αυτό το Blade Runner σκηνικό έχει στηθεί για να εξυπηρετεί τρένα που διέρχονται κατά μέσο όρο κάθε 20 λεπτά (έλεος!), με λιγοστά βαγόνια που κολάνε στην αρχή της αποβάθρας και πως οι 2 έξοδοι από τις πλατφόρμες δεν λένε που βγάζουν (και μετά άντε εσύ να διασχίσεις κάθετα την Κηφισίας ή τη Δουκίσσης Πλακεντίας ας πούμε). Το χειρότερο όμως είναι αυτό που θυμάμαι ότι διάβαζα στις εφημερίδες όταν είχε εγκαινιαστεί το έργο (και εγώ δεν ζούσα στην Αθήνα για να έχω δει νωρίτερα): Οι πλατφόρμες είναι ψηλότερα από τους συρμούς κατά ένα σκαλοπάτι! Δηλαδή περίπου 15 πόντους. Το σκαλοπάτι αυτό έχει προστεθεί στο εσωτερικό κάθε βαγονιού, μετά την πόρτα όπως μπαίνει κανείς. Χώρια που είναι επικίνδυνο να μη γκρεμοτσακιστεί κανείς, ιδίως σε κατάσταση βιασύνης, είναι και δύσχρηστο για όσους πάνε/έρχονται από το αεροδρόμιο και πρέπει να σηκώσουν τις (τεράστιες) βαλίτσες τους για να βγουν! Για αναπήρους δεν το συζητώ. Αυτοί μάλλον θα εγκλωβίζονται σε ένα ατέρμονο πέρα δώθε με τον προαστιακό μέχρι να τους ανακαλύψει κάποιος.

Δεν ξέρω αν φταίνε οι υπεύθυνοι σχεδιασμού από πολιτικής πλευράς που δεν έδωσαν τα κατάλληλα specs στους μελετητές, αν οι μελετητές παρέλειψαν αυτή τη μικρή πρακτική "λεπτομέρεια", ή αν ο εκάστοτε εργολάβος που ανέλαβε την υλοποίηση "έπεσε λίγο έξω". Μα μου φαίνεται άξιο φτυσίματος το να αδιαφορεί κάποιος από όλους αυτούς τόσο πολύ για το βασικό στόχο αυτού του έργου: την εξυπηρέτηση των πολιτών. Αν η Ε.Ε. χρηματοδότησε το έργο έπρεπε να ζητήσει τα λεφτά της πίσω και όποιος έκανε το λάθος (μελετητής/εργολάβος/whatever/whenever) πρέπει διάολε κάτι να πληρώσει. Καλύτερο ακόμη θα ήταν να πληρώσει να γίνει σωστά το έργο, αλλά μου φαίνεται ουτοπικό.

Για τα περί ανωνυμίας μελετητών που δεν καλοξέρουμε ποιος έκανε ποια μελέτη, τους ελάχιστους χρόνους που δόθηκαν ως deadline και τους διαγωνισμούς ανάθεσης δεν θα τα ξαναπώ.

20+1 συμπεράσματα μετά το 1.5

Την Παρασκευή, μου έγινε ένα απρόσμενο σχόλιο για τη δουλειά μου από το boss. Θα μπορούσε να πει "ωραία ιδέα" ή "ενδιαφέρον", αλλά είπε κάτι που για μένα έχει πολύ μεγάλη αξία όταν λέγεται από συνάδελφο σε συνάδελφο. Δεν έχει σημασία να πω τι. Eίναι σαν να ευλογάω τα γένια μου. Μα με αφορμή αυτό σκέφτηκα τι έχω μάθει για τον εαυτό μου μετά από ενάμισι χρόνο κανονικής καθημερινής δουλειάς.

1. Έχω χιούμορ. Ακόμη και αν είμαι πτώμα, χωμένη ή εκνευρισμένη. Νομίζω είναι το τελευταίο κάστρο μου που καταρρέι. Από εκεί και μετά το χάος.

2. Μπορώ να αλλάξω mode μέσα σε dt.

3. Eίμαι ανυπόμονη.

4. Είμαι οργανωτική. Η καλύτερή μου. Και να κάνουν όλοι(και εγώ φυσικά μέσα) ότι λέω. Χαχχαχαχα! Τι γράφω ο Χιτλερίσκος? Τέλος πάντων, μου τη δίνει όταν κάνω εγώ μονάχα ότι έχουμε συμφωνήσει ως πρόγραμμα, δεν προλαβαίνουμε ένα deadline από καθαρή βλακεία και μετά τρέχουμε όλοι μαζί. Εκεί κατεβάζω το γενικό.

5. Δεν μπορώ να κρυφτώ. Αν κάποιος δεν μου αρέσει (στη δουλειά του ή στο πως φέρεται) θα του το πω πάντα αλλά με humor. Γενικά θεωρώ ότι η δημιουργία δυσάρεστου κλίματος για τον οιοδήποτε λόγο είναι αναποτελεσματική. Ότι και να συμβαίνει. Έχει επιπτώσεις προσωρινά και μελλοντικά.

6. Βαριέμαι εύκολα. Θέλω αλλαγές. Θέλω επικοινωνία με κόσμο. Θέλω καθήκοντα.

7. Με τα εκάστοτε αφεντικά μου μου αρέσουν οι ξεκάθαρες εξηγήσεις. Δεν αντέχω τα μισόλογα, τις γκρίνιες και προπαντώς τη ΜΙΖΕΡΙΑ. Θέλω ο άλλος να με σέβεται και να τον σέβομαι.

8. Έχω ευκολία στη γενική σκέψη, τη σύλληψη, τη "χάραξη στρατηγικής" ας πούμε. Στη λεπτομέρεια και την υπομονή που αυτή συνεπάγεται είμαι ΟΚ, μα συγκριτικά με το πρώτο υστερώ.

9. Παρατηρώ ότι η αμοιβή σε μια δουλειά δεν είναι μόνο η οικονομική. Αυτό μετράει πολύ αλλά μετράει επίσης η ηθική ανταμοιβή, το εργασιακό κλίμα ανάμεσα στους εργοδότες/υπαλλήλους και το εργασιακό περιβάλλον. Για όποιον δεν είναι απονεκρωμένο geek με τη δουλειλα του that is.

10. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να πω στον άλλο συγχαρητήρια για κάτι που σκέφτηκε. Αντίθετα μου αρέσει να βλέπω γύρω μου καλές δουλειές. Επειδή είμαι ανταγωνιστική, αυτό με στιγκλάει να βελτιώνομαι.

11. Είμαι ευέλικτη. Δεν παντρεύομαι καμμιά ιδέα ή κατάσταση. Μυστήριο συμπέρασμα γιατί πάντα με θεωρούσα ευέλικτη σαν μενίρ. Κοινώς ξεροκέφαλη και επίμονη. Αυτά τα χαρακτηριστικά ίσως τα έχω στρέψει πιο πολύ στο "επιμονή να γίνει κάτι όσο μπορώ καλύτερο". Να τα εξαλείψω είναι αδύνατο. Μπορώ να μιλάω και με εργάτες στην οικοδομή και με πελάτες στο γραφείο.

12. Βαριέμαι τους βλάκες, τους δήθεν, τους κόλακες και όσους σέρνονται.

13. Βαριέμαι τα σεξιστικά σχόλια στο γραφείο. Πλάκα στην πλάκα, άμα δεν τα πιστεύεις μετά την 5η φορά βρες άλλο αστείο. Γι'αυτό θεωρώ ότι κάποια βάση πρέπει να έχουν. Απαντώ πάντα με humor αλλά λέω την τελευταία πρώτη για να σφίξουν οι κώλοι.

14. Είμαι επικοινωνιακή. Αυτό σημαίνει καλή στο να πουλάω την ιδέα. Πάνω σε αυτό είμαι διατεθειμένη να δουλεύω πολύ. Νομίζω ότι είναι ανάμεσα στα πιο σημαντικά στάδια.

15. Δεν μπορώ να κρατάω αποστάσεις από τους συνεργάτες μου. Δεν γινόμαστε κώλος και βρακί μα μπορούμε να γελάμε και να μιλάμε για διάφορα πραγματάκια.

16. Δεν μπορώ την ατέρμονη ησυχία.

17. Έμαθα ότι ακόμη και με ανθρώπους που δεν εκτιμώ(επαγγελματικά ή προσωπικά) μπορώ να συμβιώσω επαγγελματικά για ένα χρονικό διάστημα. Χρησιμοποιώ το χιούμορ και την αποστασιοποίηση. Αυτό περιέργως τους χαλαρώνει όλους και συνεπώς δρα θετικά.

18. Είμαι μάλλον δυνατή παρουσία. Αυτό είναι ιδιαίτερα περίεργο συναίσθημα γιατί περίπου ως τα 25 μου νόμιζα ότι κανείς δεν ξέρει πως υπάρχω. Αυτό πρέπει να το προσέξω γιατί μπορεί να καπελώσω κάποιον. Προσπαθώ να το ισοσταθμίσω με την ανοιχtή κουβέντα που έλεγα πριν, τον αυτοσαρκασμό και το κυνικό humor.

19. Mου αρέσει να ασχολούμαι με πολλά πράγματα(και στη δουλειά και εκτός δουλειάς) ταυτόχρονα. Νομίζω πως αυτό καθαρίζει το μυαλό, βοηθάει να σκέφτεσαι πιο γρήγορα και πιο σωστά πράγματα (ανάλογα με το εκάστοτε ζητούμενο). Βοηθαέι επίσης να μη γίνεσαι μονοδιάστατος, βαρετός και κολλημένος γρουσούζης.

20. Δεν αντέχω την κλαψομουνιάση, το "έλα μωρέ" και το για όλα φταίει η μπαμπέσα η κενωνία. Το στραβό σου το κεφάλι φταίει αγαπητέ αλλά θέλει αρχίδια να το δεις κατάματα.

21. Δεν μου αρέσει η λέξη δουλειά ούτε η λέξη εργασία. Δείχνουν βάρος. Και μόνο που τις ακούω κουράζομαι και λέω να ξεκουραστώ. Προτιμώ τη λέξη απασχόληση.

μια του δρόμου

Πέμπτη βράδυ

Επιστροφή από συνάντηση μετά ζύθων στο Μεταξουργείο. Κάνει ζέστη, οι δρόμοι είναι μισοάδειοι. Ο ζεστός βραδινός αέρας του Μεταξουργείου, δίνει τη θέση του καθ'οδόν για το σπίτι σε ένα δροσερό αεράκι. Μέχρι την επομένη το πρωί που θα πάει συνεργείο, το air condition στο αυτοκίνητο δεν δουλεύει. Τα παράθυρα κατεβασμένα, τα μαλλιά ανάκατα, νιώθω το δέρμα μου έρχεται στα συγκαλά του μετά τη ζέστη της ημέρας. Με κυριεύει μια εφηβική μανία. Δυναμώνω τη μουσική στο αυτοκίνητο, ο αέρας δροσίζει μέτρο με το μέτρο, τραγουδάω δυνατά, στα φανάρια κουνιέμαι κιόλας. Αν με βλέπει κάποιος τόση ώρα, χαλαρά θα νομίσει ότι παίζω σε διαφήμιση.


.................................................................................................................................



Παρασκευή πρωί

Εννιάμισι το πρωί στο αυτοκίνητο με το boss καθ'οδόν για να δούμε ένα οικόπεδο στο οποίο πρόκειται να σχεδιάσουμε ένα κτίριο. Στο αυτοκίνητο το air condition είναι στο full και έχω ξεπαγιάσει. Η διαδρομή περνάει με εμένα χαμένη ανάμεσα στο να ρυθμίζω την ένταση του a/c , να κουνάω τις περσίδες του πέρα δώθε, να ψάχνω ένα χάρτη Αττικής, ένα τοπογραφικό μεγαλύτερο από το αυτοκίνητο και ένα σκαρίφημα του ποδαριού που δήθεν περιγράφει τη διαδρομή προς το περιώνυμο οικόπεδο και πως θα το αναγνωρίσουμε ανάμεσα σε τόσα άλλα ίδια. Η περιοχή είναι το ελληνικό ανάλογο του far west. Ξεραίλα, μικροί χωματένιοι όμοιοι στενοί δρόμοι ανάμεσα σε χωράφια με ανθεκτικές σκονισμένες ελιές, απάνθρωπη ζέστη, ξερά φρύγανα και θάμνοι παντού, κανένα τοπόσημο να ξέρεις που βρίσκεσαι, καμμιά ταμπέλα με ονόμα δρόμου να ξέρεις που πας, κανένας άνθρωπος στο δρόμο να ρωτήσεις αν χαθείς και ένα μέλλον να κρέμεται πάνω από όλα αυτά: εδώ στο προσεχές μέλλον θα χτιστούν ένα σωρό γραφεία, αποθήκες εταιριών κλπ. Τα χωράφια είναι δίπλα στο αεροδρόμιο και στην Αττική Οδό. Μισή ώρα μετά οι πιονέροι φτάνουν στο οικόπεδό τους (πανομοιότυπο με όλα τα άλλα, στη μέση του αστραφτερού, ζεστού τίποτα). Ανοίγω την πόρτα και ένας καυτός λίβας με χτυπάει στο πρόσωπο. Ζαλίζομαι. Απέναντι ο χωματόδρομος αχνίζει από τη ζέστη. Σκόνη καλύπτει τα φρύγανα, το αυτοκίνητο, εμένα. Είναι 10 το πρωί.

άσχετο

αγαπώ τους σπάνιους ανθρώπους

"blog bag" ή απλά la.ga. bag by krvkurva

Είμαι χαρούμενα περίεργη.
Χτες, αγόρασα από ένα μαγαζί που φέρνει ρούχα και accessories στη Σόλωνος, μια πολύ ωραία τσάντα. Τι το τόσο εντυπωσιακό έχει αυτή η τσάντα?
Στην αρχή μόλις την είδα νόμισα πως είναι χάρτινη και σκέφτηκα "θεέ μου, τι άλλες μαλακίες θα δούμε ακόμη?". Ρώτησα για να βεβαιωθώ και διαψεύστηκα. Μοιάζει με χαρτί, αλλά πρόκειται για ένα νέο υλικο ονόματι tyvek. To υλικό αυτό είναι αδιάβροχο, αντέχει στο βάρος(η τσάντα αυτή ζυγίζει 40gr και τα specs της λένε πως αντέχει 55kg!), εκτυπώνεται ή βάφεται με ανεξίτηλο και πλένεται στο πλυντήριο. Όσο παλιώνει τόσο μαλακώνει και κάνει κάτι ωραίες ζάρες. Επισήμως έχει βαφτιστεί "la.ga." και την φτιάχνει μια ομάδα designers ονόματι krvkurva από την Πορτογαλία. Η πωλήτρια μου έδειξε τη δικιά της και έμεινα κάγκελο. Απίστευτο.

Η κάθε τσάντα έχει σχέδιο και από άλλον designer (εξού και όλες έχουν άλλη τιμή μεταξύ τους, στην ουσία πληρώνεις το pattern) και παίζει και σε λευκή εντελώς για να τη βάψεις αν θέλεις μόνος/η σου με ανεξίτηλο.

Επείδη λοιπόν είμαι gadget maniac -τόσο στα του τεχνολογικού όσο και στα της μόδας- και έχω κόλλημα με τα personalised / sur measure/ tailor made κλπ αντικείμενα, πήγα και αγόρασα μια λευκή τσάντα. Το ζεστό σαββατικάτικο μεσημέρι με βρίσκει να κάθομαι στο πάτωμα παρέα με τους μαρκαδόρους μου και να γράφω/ζωγραφίζω ότι μου καπνίσει. Επείδη μου αρέσουν τα γράμματα και λέω να γράψω κανά-δυο φράσεις πάνω της, σκέφτομαι ότι όταν θα τριγυρνάω με αυτή στην πόλη, θα είναι κάτι αντίστοιχο του blog. Δικό σου κείμενο σε δημόσιο χώρο.

Φυσικά δεν πρόκειται να την "τελειώσω" μια και έξω. Καλύτερα σε βάθος χρόνου. Αν και ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος/η ότι κάτι τελείωσε ή όχι. Nομίζω θα είναι ever-changing και θα την αλλάζω/συμπληρώνω/μεταλλάσω αναλόγως με τα κέφια μου.

Ώρα για παιχνίδι υποθέτω!

περί ευρυζωνικότητας - great, superb newz

με αφετηρία το post του lukulius (τι θα γίνει πια με τα comments που δεν ανεβαίνουν ???)

Λοιπόν ναι, η είδηση με τα free wifi access σε δημόσιους χώρους της Αθήνας πραγματικά είναι εξαιρετική! Δεν είδα σήμερα ειδήσεις στην τηλεόραση, μα το άκουγα όλη μέρα στο ραδιόφωνο, οπότε κάποιοι δημοσιογράφοι κάνουν καλά τη δουλειά τους υποθέτω. Γενικά με την ευρυζωνικότητα τελευταία το τοπίο δείχνει να έχει ζωντανέψει πολύ. Δες και εδώ, ή εδώ. Mπράβο που κάτι δείχνει να κινείται. Δεν ξέρω ακριβώς που να απευθύνω το μπράβο, στην Ε.Ε., στις πιέσεις της αγοράς, στην κυβέρνηση, στα όνειρα και τη δουλειά μερικών ανθρώπων ή σε όλους αυτούς μαζί, μα μπράβο.

περί άλλων δαιμονίων

-αναδημοσίευση από το section HOTEL MEMORY του site του Μισέλ Φάις. Το "θέμα" αυτή τη φορά ήταν κάτι σαν sea-sun-sex. Μας έπιασαν οι ζέστες.-


Δεν καταλαβαίνω γιατί το καλοκαίρι είναι ερωτική εποχή. Πες με εγκεφαλική γκόμενα, πες με ξενέρωτη, my darling, I don₼t give a damn.
Προσωπικά ένα έχω να δηλώσω. Το καλοκαίρι δεν μου έχει γυαλίσει ποτέ κανένας. Μα ποτέ. Πλάκες μπορεί να έχω κάνει για το fun της υπόθεσης, από ορμονικές διαταραχές, από αντίδραση σε κάποιον γκόμενο που με έφτυσε και δυστυχώς δεν θα είναι εκεί για να ζηλέψει (ευσεβείς πόθοι) ή κάτι άλλο αντίστοιχου συγκινητικού εκτοπίσματος, μα να ξενυχτάω στη σκέψη του άλλου που γνώρισα στην παραλία π.χ.…nonono. Jamais!
Γιατί; Γιατί υποθέτω ότι –όπως πολλές εκπρόσωποι του φύλου μου- πρώτα «κουρδίζονται» εγκεφαλικώς. Και το καλοκαίρι εγώ δεν κουρδίζομαι εγκεφαλικώς, τι να κάνομεν; Τουλάχιστον δεν μου έχει τύχει ως τώρα, γιατί ποτέ μην πεις ποτέ που λέει.
Μα πώς να κουρδιστώ άλλωστε; Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο στη φάση. Κάτι ότι τα σώματα είναι τόσο εκτεθειμένα που σκανάρεις καθετί εκτεθειμένο (και μη) σε dt, κάτι ότι λόγω αυτού η κουβέντα έρχεται μετά και ακούγεται αστεία κάτω από τον ανελέητο ήλιο του μεσημεριού (να κάθεσαι στην παραλία και να μιλάς για κάτι που έχει να κάνει με το υπόλοιπο 96% της ζωής σου ας πούμε), δεν μου πάει το sport. Για τα περί μυστηρίου δε, έχω ακούσει πολλούς να μιλάνε για κάτι του τύπου «ο μυστηριώδης άγνωστος» που την είχε αράξει στην απέναντι καρέκλα του beach bar με μια μπύρα στο χέρι και δεν καταλαβαίνω γιατί το να μην ξέρεις την καθημερινότητα κάποιου ισοδυναμεί με γοητευτικό μυστήριο.
Επειδή όμως περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, θα κλείσω με ένα ερωτικό countdown των εποχών, δικής μου έμπνευσης:

1. φθινόπωρο
2. χειμώνας
3. άνοιξη
(με μικρή διαφορά ως εδώ)
4. καλοκαίρι
(τελευταίο και καταϊδρωμένο)

ΥΓ: Στους 30φεύγα βαθμούς υπό σκιάν όμως, μπορεί να μη φαντασιώνομαι την απέναντι τριχωτή αρίδα, μα πετάω τη σκιούφια μου για ένα δίωρο session βουτιών από βραχάκια στην εκτυφλωτική μπλε επιφάνεια.

goalywood

δεν ξέρω τι λένε οι "κλασσικοί" ποδοσφαιρόφιλοι, αλλά εμένα το goalywood μου αρέσει ακριβώς γιατί δεν είναι η standard αθλητική εκπομπή

η Kat.@ επέστρεψε

(στα blogs)

κουβαλώντας ένα δροσερό gazpacho

wellcome back guapa ;)

το δίλημμα

Όποιος είναι γνώστης ας βοηθήσει. Τις τελευταίες ημέρες σκέφτομαι να πάρω έναν εκτυπωτή Α3 και ένα νέο scanner. Μετά από το σχετικό ψάξιμο έχω καταλήξει στο scanner και αναφορικά με τους εκτυπωτές, έφτασα σε δυο και έκτοτε έχω κολλήσει. Χτες ήταν το αποκορύφωμα. Πέρασα όλο το απόγευμα και το βράδυ χαζεύοντας technical specs, φωτογραφίες, διαβάζοντας κριτικές κλπκλπ. Ίσως να μην έπρεπε να μπλέξω έτσι. Όσο μπλέκεις τόσο μπερδεύεσαι.


Το δίλημμα?

1. ΗΡ Photosmart 8750


ή

2. ΗP Deskjet 9800


Οι ανάγκες μου: Σκοπεύω να εκτυπώνω κυρίως έγχρωμα Α3. Έχω άλλους δυο εκτυπωτές για Α4 αλλά για επαγγελματικούς λόγους χρειάζομαι τον Α3. Οι εκτυπώσεις διπλής όψεως δεν με πολυνοιάζουν, όσο με νοιάζει το να εκτυπώνεουν χωρίς περιθώριο. Πήγα και ρώτησα και με καλύπτουν και οι δυο σ'αυτό.

Από technical specs είναι παρόμοιοι(και οι ελάχιστες διαφορές τους θα γίνουν αντιληπτές περισσότερο από έναν φωτογράφο παρά από εμένα πιστεύω), από τιμή τα ίδια, από εμφάνιση είναι και οι δυο ωραίοι, αλλά κατά βάθος μου αρέσει ο 9800 περισσότερο.

Όμως, ο 8750 έχει ethernet και wireless printer adap και επειδή στο μέλλον σκοπεύω να κάνω μόνη μου/με φίλους γραφείο, αυτό θα ήταν πολύ χρήσιμο option.

Kάποιος που γνωρίζει παραπάνω τι θα με συμβούλευε?

Επίσης, μπορώ το wireless του 8750 να το αντισταθμίσω στον άλλο με bluetooth usb ή αυτά είναι ημίμετρα? Για το ότι ο 9800 δεν έχει ethernet υπάρχει τρόπος παράκαμψης?

Άσε που το νέο (μαύρο) scanner που επίσης θα πάρω ταιριάζει οπτικά πιο πολύ με τον 9800...


γόρδιος δεσμός


υγ: άσχετο. Από χτες, μια τιμή σε εκτυπωτή στο plaisio.gr ανέβηκε κατά 30 Ευρώ!??!! Το ξανατσέκαρα σε χτεσινό κείμενο που τύπωσα. Το έχασαν εντελώς?

Votanikos Arena και Alexandras Av. Park (update)

-ή γιατί στραβώνει το κλήμα-



(σημ: καθώς δεν μιλάμε για το γήπεδο, το θέμα δεν αφορά μόνο τους Βάζελους ή τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου. - ΟΕΟ)

Πριν λίγες μέρες έπεσε στα χέρια μου το τεύχος που στέλνει κάθε εμβομάδα το τεχνικό επιμελητήριο Ελλάδας σε όλους τους μηχανικούς. Εκεί, ανάμεσα στα άλλα, δημοσιεύονται ανάμεσα σε άλλα και οι προκυρήξεις για όλους τους διαγωνισμούς (μελέτης, κατασκευής ή both). Χαζεύοντας ανακαλύπτω μια προκύρηξη ενός πολυαναμενόμενου από τους κατοίκους της Αθήνας έργο. Αντιγράφω μερικά βασικά στοιχεία:

γενικά


ΕΙΔΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ (MASTER PLAN) ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΔΙΠΛΗΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΤΟΥ ΒΟΤΑΝΙΚΟΥ- Λ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ

Ο Δήμος Αθηναίων - Διεύθυνση Μελετών, Τμ. Οδοποιίας & Κοινόχρηστων χώρων - προκηρύσσει διεθνή, ανοιχτό δημόσιο διαγωνισμό για το έργο:
Ειδική Μελέτη (Master Plan) για την υλοποίηση του προγράμματος Διπλής Ανάπλασης των περιοχών του Βοτανικού - Λ. Αλεξάνδρας

προϋπολογισμού 394.853,00 ΕΥΡΩ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 19%
με κριτήριο ανάθεσης την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά σύμφωνα με τα κριτήρια που αναφέρονται στα συμβατικά τεύχη.

ανθρώπινο δυναμικό μελετητικής ομάδας

...., καθώς και το μελετητικό δυναμικό του ως εξής:
α) Να έχει εκπονήσει κατά την τελευταία 10ετία τα παρακάτω είδη μελετών:
Γραφεία Δ΄ ή Ε΄ τάξης στην κατηγορία 07, που να διαθέτουν ειδική εμπειρία σε έργα αστικών και προαστιακών αναπλάσεων, σε συνδυασμό με αθλητικές εγκαταστάσεις, έκτασης 230 στρεμμάτων τουλάχιστον.
β) Να διαθέτει τουλάχιστον το παρακάτω στελεχικό δυναμικό για την εκτέλεση της σύμβασης:
1. Ένα σύμβουλο 12ετούς πραγματικής εμπειρίας, συγκοινωνιολόγο, διαθέσιμο για αποκλειστική απασχόληση δύο (2,0) ανθρωπομήνες
2. Ένα σύμβουλο 12ετούς πραγματικής εμπειρίας, υδραυλικό, διαθέσιμο για αποκλειστική απασχόληση ενός (1,0) ανθρωπομήνα
3. Δύο αρχιτέκτονες μηχανικούς με 12ετή εμπειρία σε έργα αστικών προαστιακών αναπλάσεων,
4. Ειδικό Σύμβουλο για αθλητικές εγκαταστάσεις με 15ετή εμπειρία τουλάχιστον και
5. Ένα σύμβουλο 12ετούς πραγματικής εμπειρίας, πολεοδόμο, διαθέσιμο για αποκλειστική απασχόληση δύο (2,0) ανθρωπομήνες


και μέχρι πότε θα γίνουν όλα αυτά?

IV.3.2) Προθεσμία για την παραλαβή των προσφορών ή των αιτήσεων συμμετοχής: (αναλόγως του εάν πρόκειται για διαδικασία ανοικτή, κλειστή ή με διαπραγμάτευση)
26.06.2006
Ώρα μέχρι 13:300
IV.3.3) Γλώσσες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην προσφορά ή στην αίτηση συμμετοχής
ΕΛΛΗΝΙΚΑ


μπλα μπλα...
περί τίνος πρόκειται όμως ακριβώς?


Αντικείμενο της σύμβασης είναι Ειδική Αρχιτεκτονική Μελέτη και Περιβαλλοντική Μελέτη, για την υλοποίηση του προγράμματος διπλής ανάπλασης στην περιοχή του Βοτανικού (211 στρέμματα περίπου) και της Λ. Αλεξάνδρας (19 στρέμματα περίπου).
Το πρόγραμμα της διπλής ανάπλασης στις εν λόγω περιοχές στοχεύει στην δημιουργία:
Α. στην περιοχή του Βοτανικού:
• Γήπεδο Ποδοσφαίρου χωρητικότητας 35.000 θέσεων περίπου.
• Κλειστό Γήπεδο Αθλοπαιδιών
• Εμπορικές χρήσεις
• Χώροι Στάθμευσης (1600 θέσεων περίπου)
• Χώροι αναψυχής και πρασίνου
• Χώροι κυκλοφορίας (πεζών - αυτοκινήτων)
Β. στην περιοχή της Λ. Αλεξάνδρας:
• Χώροι πρασίνου και αναψυχής
• Χώροι Στάθμευσης υπόγειοι (900 θέσεων περίπου)
• Συνοδευτικές εμπορικές χρήσεις 600 μ2
• Χώροι κυκλοφορίας (πεζών - αυτοκινήτων)
Οι κατηγορίες μελετών που απαρτίζουν την εν λόγω μελέτη είναι:
Ειδικές αρχιτεκτονικές μελέτες, κατηγορία 07
Περιβαλλοντικές μελέτες, κατηγορία 27

Δεν ανεβάζω τη συνέχεια του κειμένου γιατί είναι μακροσκελής. Η προκύρηξη βρίσκεται online στο site του ΤΕΕ, μα είναι προσβάσιμη μόνο σε όποιον έχει username και password. Στο αντίστοιχο section του site του Δήμου Αθηναίων δεν τη βρήκα. Aν τη ζητήσει κάποιος θα την ανεβάσω στα comments.

όλα αυτά καλά

Γιατί γράφω το post?

Γιατί μου τη βιδώνει όταν κοροιδευόμαστε.

Γιατί κοροιδευόμαστε?

1. Γιατί από τη μια λέμε ότι κάνουμε ΔΙΕΘΝΗ, ΑΝΟΙΧΤΟ, ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ... και από την άλλη στη συνέχεια της προκύρηξης αναφέρεται ως επίσημη γλώσσα συμμετοχής η ... ελληνική!
update: Ενημερώθηκα τώρα ότι η επίσημη γλώσσα συμμετοχής σε διεθνείς διαγωνισμό είναι η τοπική. Περίεργο διότι παρακολουθώ αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς διεθνώς και η επίσημη γλώσσα είναι συνήθως η αγγλική. Καθώς φαίνεται είναι θέμα επιλογής.

2. Γιατί μιλάμε για ένα διαγωνισμό που ενώ χρειάζεται πολυμελή ομάδα έμπειρων μηχανικών, έχει να χειριστεί δυο τεράστιες εκτάσεις γης μέσα στο κέντρο της Αθήνας, να χωροθετήσει εγκαταστάσεις, χρήσεις γης, να λύσει συγκοινωνιακά τα ζητήματα της ευρύτερης περιοχής μελέτης, να κάνει περιβαλλοντικές μελέτες, μελέτες αποχευτευτικές κλπκλπκλπ.... το deadline είναι στις 26 ΙΟΥΝΙΟΥ! Καλό! Για τέτοιου τύπου μελέτες χρειάζονται μήνες δουλειάς, συντονισμένης δουλειάς ανάμεσα σε όλους αυτούς τους μελετητές. Μόνο αν κάποιος το γνωρίζει νωρίτερα το θέμα μπορεί να το έχει δουλέψει όσο χρειάζεται για να παραδώσει μια πρόταση που να μην είναι πρόχειρη και να μην μπάζει από 10 μπάντες. Αλλά και κάποιος να είναι ειδοποιημένος από μέσα, έτσι ακυρώνεται στην ουσία ο διαγωνισμός για την ανάδειξη του καλύτερου. Άρα χάνουμε όλοι. Κατανοητό?
update: Η προκύρηξη φαίνεται να έχει δημοσιευτεί στις 5/5 στην εφημερίδα της Ε.Ε. και στις 29/5 στο δελτίο του ΤΕΕ. Για όποιον έχει δουλέψει σε πολύ μικρότερα θέματα είναι φανερό ότι και πάλι το διάστημα είναι προκλητικά μικρό.

3. Ασε το άλλο. Ναι οι μελετητές να έχουν εμπειρία. Αλλά αν υπάρχει μια ομάδα με 2 τόσο έμπειρους συγκοινωνιολόγους αντί για έναν, ή τρεις τόσο έμπειρους αρχιτέκονες αντί για έναν... θα ακυρωθεί! Σοβαρά μιλάω. Το έχω δει. Τι μαλακίες είναι αυτές?

4. όπως γνωρίζουμε έρχονται και οι δημοτικές εκλογές και πρέπει κάτι απτό να δείξουμε. Άρα ενώ μέχρι τώρα ξυνόμασταν, βγάζουμε το διαγωνισμό (καλό αυτό) άρων άρων (κακό αυτό) για να έχουμε αποτελέσματα σύντομα να βάλουμε στα προεκλογικά φυλλάδια. Το μηχανισμό τον κατανοώ και αν και δεν είναι ο πιο politically correct δεν μου φταίει σε τίποτα by itself, όσο αυτός δεν γίνεται αφορμή για να γαμηθεί μια μελέτη που -εφόσον υλοποιηθεί- θα μείνει σημάδι στην πόλη για αιώνες.

Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό το έργο, μαζί με τα έργα που υλοποιήθηκαν με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες, πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες πολεοδομικές κινήσεις ανάπλασης. Αν υλοποιηθεί -σαν το βότσαλο στη λίμνη που προκαλεί ομόκεντρους κυματισμούς γύρω του- θα αλλάξει τον χάρτη της πόλης. Οπτικά, οικονομικά, πολιτιστικά.

Ελπίζω λόγω απειρίας,να έχω κάνει κάποιο παταγώδες λάθος στα όσα κατάλαβα, μα δεν νομίζω. Αν λοιπόν όσα γράφω είναι όντως έτσι, μου τη σπάει όλα αυτά να πρέπει να γίνουν στο πόδι (ή στο μιλητό. ή.. ή.. κλπ) και μετά να μένουν καρφί στο μάτι μας για μια ζωή!

φιλοαθηναική λέσχη: μάθε να γκρεμίζεις

Με αυτόν τον τίτλο, μια ομάδα με τίτλο "ομάδα blanco" μου έστειλε ένα email με την εξής πρόταση:

Ομάδα μπλάνκο, λέσχη φιλίας, προβληματισμού και δράσης για την αισθητική βελτίωση της πόλης των Αθηνών

Είχα μπει στη mailing list κάμποσο καιρό πριν, όταν είχα μάθει για το site. Μου είχε φανεί ενδιαφέρουσα ιδέα και περίμενα να δω την εξέλιξη. Σήμερα ξαναμπήκα, δεν κατάλαβα τίποτα. Ούτε ακριβώς τους σκοπούς, έστω και διαγραμματικά βρε παιδί μου, ούτε τα μέσα για την επίτευξη αυτών. Διάβασα και το (ένα και μοναδικό) κείμενο περί αρχιτεκτονικής. Γενικά δεν κατάλαβα προς τι η φασαρία. Ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία, μα ειλικρινά, έτσι περιμένουμε να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής στο αστικό περιβάλλον της Αθήνας?

Και δεν νομίζω ότι είμαι πολύ πεζή.

Ίσως απλά έχω βαρεθεί τα λόγια και ζητάω και λίγο action.

Έχω πολλές ιδέες μα υποψιάζομαι ότι ώρες ώρες μιλάω πολύ σαν "αρχιτέκτονας" και θα ήθελα να μου πει κάποιος εκτός του χώρου τι πιστεύει. Τι τρελαίνεστε? Τόσο δύσκολο είναι? Θέλουμε να γίνει αυτό, εκείνο και το άλλο... Πως μπορεί να βελτιωθεί η ζωή στα αστικά κέντρα. Κάτι ρε παιδί μου... Να το κουβεντιάσουμε.